Φτώχεια κλιμακούμενη όσο κυλά ο χρόνος. Ένα χρόνο πριν 30 Νοεμβρίου 2016 ο παπα-Γιώργης Μεταλληνός καλεσμένος της εκπομπής μου «ακροβάτες του ονείρου» δεν μασούσε τα λόγια του: ζούμε σε οικονομική κατοχή χειρότερη του '41-'44. Για οικονομική κατοχή φρόντιζε κ ο Ναπολέων με τα επιτελεία του παράλληλα με την στρατιωτική!
Μπορεί να μην αρέσει στην κουλτουριάρικη κυβέρνηση η λέξη φτωχοποίηση αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα και η κλασσική αιτία της καπνισμένης τα βράδια Λάρισας.
Θυμάμαι στα χρόνια της ευμάρειας οι δήμαρχοι για να πρωτοτυπήσουν ανακάλυψαν τον κίνδυνο της ραδιενέργειας. Έτσι και στη Λάρισα, είχαμε να διαβάσουμε στις εισόδους της: Λάρισα αποπυρηνικοποιημένη πόλη. Σήμερα που οι διαστάσεις του φαινομένου της κάπνας ,είναι καθημερινό φαινόμενο το χειμώνα δεν μιλά κανείς. Πίσω απ΄το ΄75 δεν μπορώ να σας πάω, γιατί δεν ζούσα εδώ. Θα σας περιγράψω όμως τι γινόταν στα χωριά με τις ξυλόσομπες (κάποιοι βάζαμε πετρέλαιο) και την αιθάλη.
Η αίσθησή της ήταν έντονη έως και ενοχλητική αλλά ισοσταθμίζονταν και με την ανάλογη τσίκνα, γιατί κάτι εκλεκτό παράλληλα θα ψήναν, ειδικά στις γιορτές.
Που τέτοιες εικόνες σήμερα .Όπου νάναι χτίζουμε τα σπίτια μας και τα παίρνει παραμάζωμα το νερό, όπου νάναι κι όπως νάναι τα σχολειά μας όπου νάναι ρίχνουμε την ψήφο μας και ακούγονταν έντονα ότι και στις σόμπες ρίχνουν αμφιβόλου ποιότητας υλικά. Σήμερα που το φυσικό αέριο διαπερνά πολλές πόλεις και την Λάρισα σαφώς, πόσο ωραίο είναι να πηγαίνουμε ολοταχώς 10ετίες πίσω;
Γίνομαι έξω φρενών με το αλαλούμ που γίνεται στους κάδους της γειτονιάς μου. Το σχολιάζω συχνά κι απ΄τα ερτζιανά αλλά τι θ΄αλλάξει;
Πάς να πετάξεις οικιακά σκουπίδια στον πράσινο κάδο και δεν χωρούν γιατί είναι τίγκα από χαρτόκουτα ,ξύλινα κασάκια κ.α.
Πάς στον γαλάζιο κάδο κι εδώ θα βρείς από γρασίδι γι' ανακύκλωση, χαμόκλαδα έως ότι βάζει ο νούς σας. Να γιατί επιμένω ότι και στο κουτάκι που λέγεται κάλπη, κάτι τέτοιο συμβαίνει.
Η περιπέτεια όμως δεν τελειώνει εδώ γιατί δεν ξέρουμε τι να κάνουμε και τη στάχτη .Την έχω δει στη βροχή, σε παρτέρι αλλά και σε κάδους ...
«Ανησυχητικές διαστάσεις λέει ιστοσελίδα, λαμβάνει κάθε χειμώνα το φαινόμενο των καμένων κάδων απορριμμάτων και ανακύκλωσης, απ΄ την αμελή συμπεριφορά ορισμένων συμπολιτών μας, που απρόσεκτα απορρίπτουν στους κάδους μισοσβησμένες στάχτες και κάρβουνα από τζάκια, σόμπες κ.λπ. ή ακόμη και αναμμένα τσιγάρα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία των υπηρεσιών του Δήμου, από το 2005 έως και σήμερα έχουν καταστραφεί πολλές εκατοντάδες κάδοι. Για να αντικατασταθούν ξοδεύτηκαν σταδιακά πάνω από 170.000 ευρώ (περίπου 220€/κάδο), ποσό που θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιηθεί για να καλύψει κάποιες από τις αναμφισβήτητα τεράστιες ανάγκες της Υπηρεσίας Καθαριότητας και είναι χρήματα που καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι οι συμπολίτες, δια μέσου των δημοτικών τελών.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το ποσό αυτό αναλογεί στο κόστος ενός απορριμματοφόρου που θα μπορούσε να βελτιώσει σημαντικά τις υπηρεσίες αποκομιδής του Δήμου.
Η Υπηρεσία Καθαριότητας και Ανακύκλωσης τονίζει για ακόμη μία φορά ότι οι στάχτες πρέπει να συγκεντρώνονται σε μεταλλικά δοχεία. Να παραμένουν εκεί για 1-2 ημέρες και να απορρίπτονται στους κάδους απορριμμάτων μέσα σε πλαστικές σακούλες μόνον όταν είμαστε απολύτως σίγουροι ότι έχουν σβήσει.
Με την έναρξη λοιπόν της χειμερινής περιόδου και για να βοηθήσουμε όλοι μαζί στην εξάλειψη των παραπάνω φαινομένων, η υπηρεσία Καθαριότητας και Ανακύκλωσης κάνει έκκληση στους πολίτες αφενός να είναι πολύ προσεκτικοί στη διαχείριση των υπολειμμάτων καύσης αφετέρου σε περίπτωση που υποπέσει στην αντίληψή τους καπνός ή φλόγες σε κάδο να ειδοποιούν άμεσα την Πυροσβεστική για να προληφθεί ενδεχόμενη εξάπλωση της φωτιάς. Και σε περιπτώσεις μάλιστα ύποπτων κινήσεων κοντά στους κάδους, να ειδοποιούν αμέσως την Ελληνική Αστυνομία.
Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι οι παραπάνω ενέργειες, είτε προέρχονται από αμέλεια είτε από δόλο, σύμφωνα με τον Κανονισμό Καθαριότητας του Δήμου Λαρισαίων (άρθρα 10.3 και 25.4) αποτελούν παραβάσεις, οι οποίες πέραν του ότι διώκονται ποινικά, επισύρουν μαζί με το κόστος αντικατάστασης των κάδων και ιδιαίτερα βαριά πρόστιμα επίσης».
Αιθαλομίχλης εγκώμιον λοιπόν και όχι μόνον. Προφανώς και ξεχάσαμε ως λωτοφάγοι τους φοιτητές , στην δική μας πόλη, τελειωμένους απ’ το μαγκάλι, όπως και άλλα θύματα σ΄ άλλες πόλεις από προβληματικά μέσα θέρμανσης .
- «Δικοί μας είναι;»
Ελάτε όμως να σας ξεναγήσω σε φοιτητικές εστίες του σήμερα, εστίες δίχως θέρμανση, δίχως ζεστό νερό για μπάνιο, δίχως φαγητό… Σας λέει κάτι;
Μ΄αυτό το διαρκές έγκλημα της εξουθένωσης , της φτωχοποίησης θ΄ασχοληθεί κανένας εισαγγελέας;
Κι αν με το καλό έρθουν κι οι κάλπες θα τιμωρήσετε παραδειγματικά τους «κυρίους» αυτούς; Πολύ αμφιβάλω…
Η μόνη μου και κυρίαρχη ελπίδα απέναντι στον «χειμώνα του λαού» είναι τούτος ο χειμώνας νάναι ήπιος .
Αντίο αμίγκος
* Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής, υποψ. βουλευτής με το Ε.Πα.Μ. τώρα δε ραδ. παραγωγός
