«Το κάνει για πλάκα» - έτσι νομίζουν οι πάντες, σε όσους τέλος πάντων απευθύνεται, κυρίως άτομα της γειτονιάς, μα τούτος το έχει φιλοσοφήσει το θέμα. Σου λέει, κάτσε τώρα να δω αντιδράσεις...
Ίσως και να περιμένει να ακούσει καμία καλή ιδέα από κανέναν γνώριμο της γειτονιάς, μήπως και αποφασίσει και ο ίδιος τι να κάνει άμα έρθει η ώρα της κάλπης. Διότι όπως λέει, δεν ξέρει και ο ίδιος ποιον να στηρίξει. Δεν ξέρει πού να το ρίξει, ποιον να εμπιστευτεί τέλος πάντων - τον βραχυκύκλωσαν βλέπετε τα απανωτά σκληρά μέτρα που πήραν και τούτοι δω οι «σύντροφοι» - τρομάρα του, που τους πίστεψε και τους ψήφισε λέει, δύο φορές...
"Όχι, πείτε τώρα, τι κάνουμε; Και τούτοι δω μας κορόιδεψαν και οι άλλοι που μας έφτασαν στο χάλι αυτό, ποιος να βγει να κυβερνήσει μωρέ; Να φέρουμε κανέναν Γερμανό εδώ λέω γω…".
(Γραφικός, απλός, και καθημερινός άνθρωπος ο Νώντας, δεν τον παίρνεις και στην πλάκα όμως... Κι αν δεν του δώσεις απάντηση πολιτική και καταλάβει ότι τον κοροϊδεύεις, πάει κάηκες...)
Εσύ να μας πεις, που τους ψήφισες δύο φορές... Εσύ που έτσι έκανες και με τους άλλους, τους πράσινους πρώτα, τους γαλάζιους μετά. Και τους γαλαζοπράσινους ύστερα. Νόμιζες θα διορίσουν το παιδί σου, αλλά την πάτησες. Όπως και με τα «συντρόφια» σου τώρα...
Ήταν μια λάθος απάντηση! Τον θύμωσε και ο Λάζαρος, ο γείτονας, ο νομικός, ο δικηγόρος, άλλο κολλητήρι αυτός, τον έκανε πύραυλο, όταν πετάχτηκε σαν… να μην πω τι: "Να τους ξαναψηφίσεις καημένε και να τους χαίρεσαι... Θα το βολέψουν κάποτε το παιδί...".
Σας είδα και σας τι κάνατε. Όλο αντίσταση μου είστε. Και σύ δημοσιογράφε και σύ δικηγόρε. Σας πήραν τα λεφτά από την τσέπη και μόνο ευχαριστώ δεν είπατε. Ποιοι δικαστές, ποιοι νομικοί, στρατιωτικοί, γιατροί και καθηγητές... Όλοι κότες, ανήμποροι, ανίσχυροι απέναντι στους δανειστές. Ούτε μύτη δεν άνοιξε, που μας κλέψανε τους μισθούς και τις συντάξεις. Σε ποια χώρα μωρέ θα γίνονταν τέτοια ληστεία και θα περνούσε έτσι χωρίς ξεσηκωμό; Ούτε σε στρατιωτική κατοχή να βρισκόταν η Ελλάδα, σε οικονομική ομηρία μας έχουν σήμερα, ακόμα χειρότερα! Οι δικαστές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, ούτε να προστατέψουν τον ίδιο τους τον εαυτό, να υπερασπιστούν την τσέπη τους. Οι δημοσιογράφοι, επίσης. Τους στρατιωτικούς τους «εκτέλεσαν» στα έξι μέτρα! Τους επαγγελματίες τους κατέστρεψαν. Καμιά απεργία πού και πού, στα μέσα ενημέρωσης, να βολεύει και τον κόσμο που σιχάθηκε την τηλεόραση, να βολεύει και την κυβέρνηση! Αηδιασμένο είναι το πόπολο. Από όλους... Τετρακόσια χρόνια ήμασταν σκλαβωμένοι. Ποιος άλλος λαός κάθονταν σκλαβωμένος για τέσσερις αιώνες; Γι’ αυτό σας λέω κι εγώ ο αγράμματος από το πεζοδρόμιο. Αφήστε το δούλεμα σε μένα. Τα δικά σας να βλέπετε. Τα δικά σας...
ΕΙΝΑΙ αλήθεια, όπως και να του απαντούσες του Νώντα κάθε φορά, ποτέ δεν έβγαζε τέτοια… γλώσσα. Δεν τον είχα δει ξανά τόσο θυμωμένο, να τον έχει βγάλει έτσι η κρίση στα …κάγκελα. Κι όμως, ένα καλό μέτρο της υπομονής των ψηφοφόρων και του κυβερνώντος κόμματος, αποτυπώνει ο άνθρωπος. Ενός χώρου που ως φαίνεται δυσκολεύεται να πιάσει τα μηνύματα του κόσμου, τα μηνύματα του δρόμου…
Του Χρήστου Τσαντήλα
