Αντιμετωπίζοντας σοβαρό πρόβλημα υγείας νοσηλεύτηκα στη Νευρολογική Κλινική από 4-7 Ιουλίου 2017.
Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου οι υπηρεσίες που δέχθηκα από το επιστημονικό προσωπικό, το νοσηλευτικό ακόμα και το βοηθητικό ήταν υπέροχες. Με αντιμετώπισαν με συγκινητική στοργή, αγάπη και κατανόηση κάνοντάς με να νιώθω άνετα ως νοσηλευόμενος και έτσι να μειώνεται η αγωνία μου.
Στις 3/8/2017 χειρουργήθηκα στον αυχένα και νοσηλεύτηκα στη Νευροχειρουργική μέχρι τις 7/8/2017 ενώ χρειάστηκε να ξανανοσηλευτώ από τις 16/8 έως τις 21/8/2017. Η ίδια αντιμετώπιση (όπως στη Νευρολογική Κλινική) από όλο το προσωπικό. Σε αυτή την κλινική επειδή ήμουν χειρουργημένος ήμουν πιο απαιτητικός. Η στοργή, η αγάπη, η υπομονή, η προθυμία συγκινητική. Ένιωθα ότι ήμουν στο σπίτι μου. Πολύ καλή αντιμετώπιση από το Παθολογικό, το Αναισθησιολογικό και το Ακτινολογικό τμήμα.
Με ειλικρινή αισθήματα ευγνωμοσύνης και αγάπης προς όλους αυτούς τους ανθρώπους διερωτώμαι, αυτοί είναι οι κακοί δημόσιοι υπάλληλοι; Πόσο αδικημένοι λοιπόν είναι; Ίσως εξαιτίας της συμπεριφοράς μιας μειοψηφίας από αυτούς.
Ο σκοπός της επιστολής μου, όπως είναι κατανοητό, δεν είναι να αξιολογήσω τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά να επισημάνω και να τονίσω ότι οι συγκεκριμένοι δημόσιοι υπάλληλοι τιμούν τον κλάδο τους αλλά και όλους τους υπαλλήλους κυρίως όμως τιμούν τον Άνθρωπο και σε κάνουν αισιόδοξο ότι υπάρχει ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Μαρσέλ Σολομών, Βόλος
