Μέσα σε ένα ημερόνυκτο δολοφόνησαν με τον αγριότερο τρόπο 20 Έλληνες, βίασαν 200 Ελληνίδες, λεηλάτησαν 4.500 καταστήματα Ελλήνων εμπόρων, πυρπολήσανε και καταστρέψανε 2.500 ελληνικά σπίτια, 73 Ιερούς Ναούς και 26 σχολεία. Έσκαψαν τους τάφους των κοιμητηρίων και κατακερμάτισαν τους Σταυρούς των.
Το ίδιο βράδυ στη Σμύρνη άλλοι φανατισμένοι Τούρκοι ξεχύθηκαν στους δρόμους και πυρπόλησαν το ελληνικό περίπτερο της εκθέσεως, καθώς και το προξενείο και κακοποίησαν τους αξιωματικούς μας που υπηρετούσαν τότε, στο κλιμάκιο του NATO. Αφορμή για τους βανδαλισμούς, υπήρξε η απόφαση της ελληνικής κυβερνήσεως να προσφύγει στον Ο.Η.Ε. και να ζητήσει την ανεξαρτησία της Κύπρου.
Για να δικαιολογήσουν τον ξεσηκωμό τους οι Τούρκοι, προέβησαν στην προβοκατόρικη βομβιστική ενέργεια στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης με τον Τούρκο κλητήρα του προξενείου Μεμετ - Ογλού και τον Οκτάι- Εγκίν φοιτητή, οι οποίοι και ομολόγησαν την πράξη τους.
Τα γεγονότα τα σχεδίασε με προσοχή η Ιντέλιτζενς Σέρβις των Άγγλων. Η ελληνική κυβέρνηση αρκέσθηκε τότε σε μια απλή διαμαρτυρία. Και ο μαρτυρικός Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως πήρε το δρόμο της προσφυγιάς.
Αργότερα οι Μεντρερές και Ζουρλού, κρίθηκαν ένοχοι για τα εγκλήματα των Τούρκων και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Στις συζητήσεις που γίνονται κατά καιρούς με τους Τούρκους, η απάντηση είναι εύκολη γι' αυτούς: Οι ένοχοι δικάστηκαν και καταδικάστηκαν.
Ναι, αλλά ο Ελληνισμός της Κωνσταντινουπόλεως ξεριζώθηκε μια για πάντα.
Αυτά κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να τα θυμόμαστε και να διδασκόμαστε.
« Η ιστορία είναι φωνή νεκρών διδάσκουσα τους ζώντας.»
Μεταλλινού Τσιώμου, Διδασκάλισσα
Η δασκάλα αυτή δολοφονήθηκε από τους Σλάβους κομιτατζήδες
Γεώργιος Καρανικόλας
