Τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια κόμματα τα οποία έφεραν την Ελλάδα στην καταστροφή με τις ολέθριες πολιτικές τους, προσπαθούν τώρα να μας «σώσουν»! Θα ήθελα να σταθούμε για λίγο εδώ. Τι είναι αυτά τα κόμματα, γιατί λειτουργούν έτσι; Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι η αιτία της πολιτικής κακοδαιμονίας στην Ελλάδα είναι η διαμόρφωση των κομμάτων της Βουλής από ξένα Κέντρα, γνωστά και άγνωστα, και η χειραγώγησή τους από τα Κέντρα αυτά είναι άμεση και συνεχής. Ένα κοστούμι ευρωπαϊκό κόπηκε για την Ελλάδα και τώρα λένε στον Έλληνα ότι δεν είσαι Έλληνας, αλλά ένας παγκοσμιοποιημένος άνθρωπος.
Έχουν δώσει ένα μοντέλο διακυβέρνησης, ακόμα και στη διάταξη των υπουργείων ξένο προς την ελληνική πραγματικότητα, όπως αυτή έχει αναδειχτεί μέσα από τα πιστεύματα του λαού μας. Μας έβαλαν έτσι σε ένα δρόμο ο οποίος από την αρχή ήταν αδιέξοδος, οι πολλοί όμως το αντιλήφθηκαν, όταν έγιναν αισθητές οι οικονομικές τους συνέπειες. Αν ρίξουμε μια ματιά στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα της Βουλής, θλίψη και απογοήτευση θα μας καταλάβουν. Με αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών μας κατεδαφίστηκε η πνευματική αυτοσυνειδησία των Ελλήνων. Στα σχολεία και τα πανεπιστήμια ξηλώνεται εδώ και χρόνια η Εθνική παιδεία, ενώ στα σπίτια μας το ίδιο πολιτικό σύστημα σε αγαστή συνεργασία με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ φέρνουν τα τηλεσκουπίδια, τα οποία αλλοιώνουν το φρόνημα και τις παραδόσεις του γένους μας. Οι ίδιοι πολιτικοί δίνουν στο λαό μας το παράδειγμα του αριβισμού, της απάτης, του ρουσφετιού, της οικογενειοκρατίας και της συναλλαγής, της αδιαφάνειας, του εύκολου πλουτισμού. Το παράδειγμα της ατομικής προβολής έναντι της συλλογικής ευθύνης. Της σπατάλης και κατάχρησης του δημόσιου χρήματος αντί της πολιτικής. Μιας πολιτικής της οποίας ο βασικός πυλώνας ήταν η πελατειακή σχέση, την οποία καλλιέργησαν για να μας πουν αργότερα ανερυθρίαστα ότι «μαζί τα φάγαμε»! Έτσι αποδομήθηκε η πνευματική αυτοσυνειδησία και η αξιακή συγκρότηση του λαού και ο υπερκαταναλωτισμός, η ηδονοθηρία, το προσωπικό όφελος πάση θυσία, το «βόλεμα», η «αρπαχτή», αντικατέστησαν σε μεγάλο βαθμό την εντιμότητα, την αξιοκρατία, τη συνέπεια, την αλληλεγγύη.
Στη συνέχεια οι ίδιοι πολιτικοί έδωσαν στις Τράπεζες τη δυνατότητα να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους ανεξέλεγκτα, παρέχοντας κάθε μορφής δάνεια στους Έλληνες δηλαδή εύκολο χρήμα, όχι αποτέλεσμα μιας παραγωγικής διαδικασίας, αλλά δανεισμού. Έτσι οδήγησαν τα Ελληνικά νοικοκυριά στην εξάρτηση από τις Τράπεζες και πέτυχαν την οικονομική τους υποτέλεια, όπως με τις άφρονες πολιτικές τους οδήγησαν στην οικονομική υποτέλεια και ολόκληρη την Ελλάδα.
Το ΠΑΣΟΚ θα καταγραφεί στην ιστορία σαν το κόμμα του Μνημονίου και της υποδούλωσης της χώρας στους ξένους δανειστές στα ύψη. Μα πώς; Από το 2009 ίδρυσε 41 γενικές και ειδικές γραμματείες, 386 γενικές διευθύνσεις και 701 συμβούλια και αμειβόμενες επιτροπές, προφανώς γα να βολέψει τους ημετέρους. Η όποια αντίσταση της Ν.Δ. στο Μνημόνιο (τότε) κατέρρευσε όταν δόθηκαν οι εντολές από το εξωτερικό, πράγμα που επιβεβαιώνει όσα ελέχθησαν για την εξάρτηση των κομμάτων από ξένα Κέντρα εξουσίας και πλούτου εκείνη την περίοδο.
Τι να περίμενε κανείς από το κόμμα ΛΑΟΣ, το οποίο ψαρεύει ανέκαθεν σε θολά νερά; Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις συνεχείς παλινωδίες του, για το Μνημόνιο, για το Βατοπέδι, για τον κ. Παπαδήμο; Ή, μήπως πρέπει να σταθούμε στη δήλωση της Ευρωβουλευτή του κόμματος αυτού, τότε, την κ. Τζαβέλα, η οποία είπε επί λέξει σε ομιλία της στην Ευρωβουλή «η Ελλάδα αν καεί να καεί για να υπάρξει μια πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη»; Πού να κοιτάξει ο Έλληνας πολίτης; Μήπως προς τα κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, δηλαδή της σοσιαλοθολούρας και της κουλτούρας του Κολωνακίου; Κόμματα με μονόπλευρη ευαισθησία και επιλεκτική υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Κόμματα που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, των Τσάμηδων - που ήταν αποδεδειγμένα συνεργάτες των Γερμανών, των μουσουλμάνων της Θράκης, ή των Σκοπιανών; Δεν είναι άραγε άνθρωποι οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ή οι Χριστιανοί στην Τουρκία; Πότε άρθρωσαν λόγο για την εξόφθαλμη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους;
Μήπως υπήρχε η λύση στο κόμμα της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» της κυρίας (πρώην υπουργού επί Ν.Δ.) και σημαίνοντος στελέχους για πολλά χρόνια του ιδίου διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος; Για άλλα μικρότερα κόμματα, δεν υπάρχει σχολιασμός. Είναι καιρός η οικογενειοκρατία να μπει πλέον στο περιθώριο σε τούτο τον τόπο. Σε ότι αφορά το ΚΚΕ το οποίο έχει μια σοβαρότητα και μια αμετακίνητη συνέπεια θέσεων, είναι όμως εγκλωβισμένο σε μια ιδεολογία αντίθετη με την πορεία της Ρωμιοσύνης που εμείς ως Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουμε χαράξει, γιατί αυτή ήταν και είναι η σωτήρια πορεία του Γένους μας.
Ο Ελληνικός λαός είναι πλέον πεπεισμένος ότι το σάπιο «παλαιοκομματικό καθεστώς» έχει (προ πολλού) καταρρεύσει πολιτικά. Και η μόνη λύση - από τα αδιέξοδά του - θεωρεί πως είναι η προσχώρησή του σε αμιγώς πατριωτικούς χώρους, ώστε να ελπίζει αληθινά για το μέλλον των παιδιών του και του Έθνους. Εάν δεν αντισταθούμε και δεν αντιδράσουμε τώρα, η Πατρίδα μας Ελλάδα δεν θα υπάρχει όπως την ξέραμε. Ας το αντιληφθούμε επιτέλους ως Έλληνες.
Από τον Γεώργιο Ν. Ξενόφο
* Ο Γεώργιος Ν. Ξενόφος είναι λογοτέχνης
