Τα μέτωπα που αντιμετωπίστηκαν πρόσφατα στην Βορειοανατολική Αττική άφησαν δυστυχώς ανεξίτηλα τα σημάδια τους πίσω με τεράστιες καμένες εκτάσεις γης που θα χρειαστούν δεκαετίες για να επανέλθουν στην προτέρα κατάσταση πριν την εκδήλωση των πυρκαγιών.
Φωτιές έχουμε σχεδόν κάθε χρόνο στην Ελλάδα και αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει πάντα η εκάστοτε κυβέρνηση ή η τοπική αυτοδιοίκηση για την εκδήλωση ισχυρών ανέμων, υψηλών θερμοκρασιών ή ακραίων καιρικών φαινομένων που επιτείνουν την κατάσταση.
Παρ’ όλα αυτά η μαγική λέξη που οφείλει η Πολιτεία και ιδίως η κυβέρνηση ν’ απαντήσει είναι η πρόληψη και ο σχεδιασμός, όπου και στα δύο φαίνεται το κράτος να έχει αποτύχει ακόμη μία φορά παρά την συγκινητική κινητοποίηση της Πυροσβεστικής και όλων των εθελοντών που συμμετέχουν με αυταπάρνηση για την κατάσβεση των πυρκαγιών.
Η σημερινή κυβέρνηση όπως και κάθε κυβέρνηση, φέρει την ευθύνη της πρόληψης, του σχεδιασμού και του συντονισμού όλων των απαραίτητων ενεργειών αλλά και του έγκαιρου καταμερισμού αρμοδιοτήτων, ρόλων, ευθυνών αλλά και κονδυλίων προς τις αντίστοιχες Περιφέρειες και Δήμους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των φυσικών φαινομένων και ιδίως των πυρκαγιών κάθε καλοκαίρι, που απειλούν το φυσικό περιβάλλον, περιουσίες πολιτών, ανθρώπινες ζωές αλλά και το κύρος της χώρας στο εξωτερικό μεσούσης πάντα της τουριστικής περιόδου.
Δυστυχώς για μία ακόμη φορά όπως έχουμε συνηθίσει τα τελευταία δύο χρόνια, είδαμε την κυβέρνηση να μην αναλαμβάνει καμία πολιτική ευθύνη και να αρκείται σε όρους επικοινωνιακής τακτικής.
Ο αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης, ενημέρωσε τα μέσα ότι πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας.
Αυτό σημαίνει ότι επαρκεί μία θεωρία συνωμοσίας για ν’ αποτάξει μια κυβέρνηση και ένας υπουργός τις ευθύνες από πάνω του, συντηρώντας αφενός την λογική της άφθαρτης κυβέρνησης αλλά και αφετέρου τις κατηγορίες ετερόκλητων παραγόντων που ουδεμία σχέση έχουν με την κυβερνητική πολιτική.
Για να θέσουμε το ζήτημα πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση γνώριζε ότι λιγότερο από τα μισά αεροπλάνα κατάσβεσης που διαθέτει είναι μάχιμα, χωρίς να έχει σχεδιάσει ούτε αγορά, ούτε ανανέωση συντήρησης των παλαιών, ούτε έστω κάποια δανειστική σύμβαση για να καλυφθούν προσωρινά οι ανάγκες κατάσβεσης της χώρας.
Επίσης ακόμα και στο κρίσιμο κομμάτι των εποχικών πυροσβεστών και εθελοντών, η ελληνική γραφειοκρατία νίκησε ξανά, καθώς λόγω υπέρβασης των υπερωριών και νυχτερινών ωραρίων, δεν μπορούσε να γίνει ανανέωση των συμβάσεών τους για την περίοδο του Αυγούστου, με αποτέλεσμα να βλέπουν άπραγοι τους συναδέλφους τους να εξαντλούνται κυριολεκτικά στο πεδίο της μάχης.
Οι ευθύνες λοιπόν του κεντρικού σχεδιασμού και της αγοράς των απαραίτητων εφοδίων κατάσβεσης βρίσκονται στην κυβέρνηση, επιμερίζονται όμως δευτερευόντως τόσο στις Περιφέρειες, όσο και στους Δήμους.
Οι Περιφέρειες αντί να τα βάζουν μόνιμα με τον κρατικό μηχανισμό, οφείλουν πρώτα να εξαντλούν τους πόρους που έχουν, να κάνουν καταμερισμό των αναγκών και να προβαίνουν στις απαραίτητες ενέργειες φύλαξης και καθαρισμού των δασών από τις αρχές του έτους εστιάζοντας στα πιο επικίνδυνα σημεία για πυρκαγιά.
Αντιστοίχως οι Δήμοι παίρνοντας οδηγίες από τις Περιφέρειες, πρέπει να επικοινωνούν εγκαίρως τις ανάγκες τους όσον αφορά τους συμβασιούχους και εθελοντές που χρειάζονται και να καταθέτουν τα σχέδιά τους για την προφύλαξη των Δήμων τους ώστε να συνδράμουν στο συντονιστικό έργο των Περιφερειών συνολικά.
Συμπερασματικά θα λέγαμε πως αν όλοι οι αρμόδιοι φορείς έκαναν καλύτερα την δουλειά τους και δεν αρκούνταν σε επικοινωνιακά παιχνίδια αλληλοκατηγοριών ή μετάθεσης ευθυνών σε αόρατους εχθρούς, σίγουρα η χώρα θα είχε αποφύγει τα χειρότερα χρόνια τώρα και θα είχαν διασωθεί εκατ. στρέμματα δασικών εκτάσεων με πολύ καλύτερα αποτελέσματα τόσο για το περιβάλλον όσο και για την ποιότητα ζωής των πολιτών.
* Ο Μελέτης Ρεντούμης
είναι οικονομολόγος τραπεζικός