Δυστυχώς, στην Ελλάδα της κρίσης και της ύφεσης, φαίνεται ότι ακόμα και η απλή λογική είναι είδος προς εξαφάνιση. Βλέπουμε όλοι την ξεκάθαρη πρόθεση του οικονομικού επιτελείου να αυξήσει τις συναλλαγές με «πλαστικό χρήμα», μέσω της υποχρεωτικής χρήσης μηχανημάτων POS. Στόχος, όπως έχουν εξηγήσει από την κυβέρνηση, η πάταξη της φοροδιαφυγής. Μέχρι εδώ είναι σεβαστή η πρόθεση της, παρά τις ενστάσεις που έχουμε εκφράσει ως ΕΕΑ για το ύψος των προμηθειών στις συναλλαγές που γίνονται με τα POS και για το κόστος απόκτησης των συσκευών. Όμως πως μπορεί να ερμηνεύσει κάποιος ότι ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση στο μείζον θέμα του ακατάσχετου λογαριασμού του επαγγελματία; Σύμφωνα με ότι ισχύει σήμερα, το ποσό που είναι ακατάσχετο είναι μόλις 1000 ευρώ. Όποιος έχει έστω και στοιχειώδη γνώση της αγοράς, αντιλαμβάνεται ότι το όριο αυτό είναι εξαιρετικά χαμηλό για τις ανάγκες λειτουργίας μίας επιχείρησης, όσο μικρός κι αν είναι ο τζίρος. Έτσι έχουμε το παράδοξο φαινόμενο την ώρα που το οικονομικό επιτελείο προωθεί όλο και περισσότερο τις συναλλαγές μέσω τραπεζών, οι επαγγελματίες και επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν τα POS και που έχουν σοβαρό πρόβλημα με ληξιπρόθεσμες οφειλές, να βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να βλέπουν τον λογαριασμό τους να αδειάζει αμέσως, χωρίς να μπορούν να χρησιμοποιήσουν από τα χρήματα αυτά ούτε ένα ευρώ για τη λειτουργία των επιχειρήσεων τους. Δηλαδή, σε πάρα πολλές περιπτώσεις, με το «έτσι θέλω», ουσιαστικά έχουμε μία βίαιη διακοπή δραστηριότητας, καθώς είναι αδύνατον να μπορεί να σταθεί οποιαδήποτε επιχείρηση χωρίς τη δυνατότητα κίνησης έστω και μικρών κεφαλαίων. Και επειδή αυτός ο περιορισμός είναι απόλυτα δεσμευτικός, δεν λείπουν οι αντιδράσεις από αρκετούς επιχειρηματίες που αναγκάζονται να επικαλούνται βλάβη στα POS, ή ακόμα και να «σκοτώνουν» το προϊόν που πουλάνε στον καταναλωτή, προκειμένου να πληρωθούν με μετρητά. Είναι τόσο τραγική η κατάσταση των ανθρώπων που παλεύουν χρόνια να κρατήσουν «ζωντανή» την επιχείρηση τους, που έστω κι ένα μικρό ποσό να μπαίνει κάθε μέρα στα ταμεία τους, αποτελεί πολύτιμη «ανάσα» και δίνει παράταση ζωής.
Γνωρίζω ότι στο θέμα του ακατάσχετου λογαριασμού έχουν έντονες αντιρρήσεις οι δανειστές. Η κυβέρνηση όμως οφείλει να προσπαθήσει με όλες της τις δυνάμεις να διαπραγματευθεί για ορισμένες βελτιωτικές αλλαγές. Ποιες μπορεί να είναι αυτές; Για παράδειγμα θα μπορούσε να επιτρέπεται μέσω αυτού του λογαριασμού η κίνηση κεφαλαίων για την πληρωμή κάποιων ποσών σε προμηθευτές, σε φόρους και ταμεία. Δηλαδή έστω και στις απολύτως απαραίτητες κινήσεις που θα εξασφαλίζουν τη λειτουργία μίας επιχείρησης, κάτι που είναι κομβικό για το σύνολο της οικονομίας. Γιατί όπως εύκολα μπορεί να αντιληφθεί ο οποιοσδήποτε, με το κλείσιμο ενός καταστήματος ή τη διακοπή λειτουργίας μίας επιχείρησης, το μόνο που γίνεται είναι να αυξάνονται οι άνεργοι, να χάνει το κράτος έσοδα από φόρους και εισφορές, να αναγκάζεται να δίνει χρήματα σε επιδόματα και να πλήττεται η κίνηση στην αγορά.
Άρα, είναι πραγματικά εξαιρετικής σημασίας το θέμα του ακατάσχετου λογαριασμού επιχειρηματιών και επαγγελματιών και επηρεάζει πολλαπλώς την συνολικότερη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Στόχος όλων μας δεν πρέπει να είναι η αύξηση των «λουκέτων» αλλά η συνέχιση της λειτουργίας όσο το δυνατόν περισσοτέρων επιχειρήσεων. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει με αυτές τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα. Στην ίδια δύσκολη κατάσταση είναι και πάρα πολλές βιοτεχνίες και άλλες επιχειρήσεις που μπορεί να μην χρησιμοποιούν POS, όμως και αυτές «στενάζουν» εξαιτίας των πολλών περιορισμών στον ακατάσχετο λογαριασμό τους.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Αθήνας καλεί την κυβέρνηση και τα αρμόδια στελέχη να ασχοληθούν με το μεγάλο αυτό πρόβλημα και να προωθήσουν τις απαραίτητες ενέργειες που θα δίνουν ελπίδα και προοπτική σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίους.
Σεβόμαστε απόλυτα τη μάχη κατά τη φοροδιαφυγής, αρκεί να είναι ουσιαστική και όχι απλώς για «τα μάτια του κόσμου» και πολλές φορές με αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκόμενα.
Από τον Γιάννη Χατζηθεοδοσίου
*Ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου είναι πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών.
