Συγκεκριμένα αναφέρομαι στις σκηνές εκείνες, όπου το καθηγητικό προσωπικό του Κολλεγίου, επηρεασμένο από τη μεγάλη οικονομική συνδρομή του πατέρα του Τζώρτζ Γουίλλις Τζούνιορ, προσπαθεί να επιβαρύνει τον φτωχό Τσάρλι (το συνοδό του απόστρατου τυφλού και δύστροπου συνταγματάρχη Φράνκ Σλέηντ).
Όπως μου είπε ο φίλος μου, γεγονότα ανάλογα συμβαίνουν συχνά. Αυτός ο πλούσιος, που κατά κάποιο τρόπο χρηματοδοτεί ένα κολλέγιο, απαιτεί μια ασυλία στα… «βλαστάρια» του. Με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια συνέχισε ο φίλος μου λέγοντας ότι αυτή η ιδιότυπη ασυλία παρέχεται και σε πολλούς άλλους τομείς της ζωής μας. Και για να αποδείξει την ορθότητα της σκέψης του, μου ανάφερε τα πρόσφατα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη χώρα μας.
Απαίτησαν οι δανειστές- εταίροι μας, ασυλία από τα μέλη επιτροπών που θα ασχοληθούν με την …αξιοποίηση (sic) της περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου. Η απαίτηση τους για εξασφάλιση ασυλίας των μελών και των τεχνικών εμπειρογνωμόνων των θεσμών (π.χ. ΤΑΙΠΕΔ), που θεσμοθετήθηκαν από τους θεσμούς (quartetο) και επίμονη, αλλά και πιεστική (με ενδεχόμενη μη χορήγηση της προβλεπόμενης δόσης δανείου)προς την Ελληνική Κυβέρνηση υπήρξε.
Μήπως η επιμονή αυτή δικαιολογείται με μια άτυπη οδηγία προς τα μέλη αυτά να πράξουν ενέργειες αξιόμεμπτες, γεγονότα που θα άνοιγαν δρόμους προς ειδικής μορφής θεσμούς περιβαλλόμενους με κάγκελα; Οι όποιοι αυτοί κύριοι , που θα αναλάβουν τις σωτήριες αυτές διαδικασίες δεν θα έρθουν ως απλοί υπάλληλοι των 500 και 1000 ευρώ, αλλά στο όσο διάστημα θα προσφέρουν τις… υπηρεσίες τους (ο Θεός να τις κάνει ) θα ενθυλακώσουν ποσά που θα διαμορφώνονται από τουλάχιστο επτά κύρια ψηφία.
Ένα τέτοιο οικονομικό μπουκέτο απαιτεί προσφορά ικανοτήτων. Δεν μπορεί αυτοί, οι υψηλής … ικανότητας και στάθμης, που θα εκλεγούν για τη δουλειά αυτή, να κρύβονται πίσω από διατάξεις, που καλύπτουν παρεκτροπές και ζημιώνουν το λαό. Το ορθό, το προφανώς ορθό, είναι ότι οι κύριοι αυτοί, που θα αμείβονται πλουσιοπάροχα, από τους φόρους των φτωχών και συχνά πενήτων γηγενών Ελλήνων, να είναι ανοικτοί σε οποιοδήποτε καλόπιστο έλεγχο.
Πως μπορούμε να εξηγήσουμε την ασκούμενη πίεση-εκβιασμό προς την Ελλάδα για την απαλλαγή του υπαίτιου στατιστικής επεξεργασίας δεδομένων, του οποίου η πραγματοποιηθείσα επεξεργασία αποτέλεσε την απαρχή της ελληνικής τραγωδίας; Μπορεί η Στατιστική ως επιστήμη να σχετίζεται με την Μαθηματική Επιστήμη. Αλλά ως εργαλείο δεν έχει ουσιαστικό δεσμό με την επιστημονική μαθηματική αλήθεια, γιατί με όπλο τη Στατιστική μπορείς να καταλήξεις σε όποιο αποτέλεσμα θέλεις, ακόμα και να καταστρέψεις και ένα ολόκληρο Έθνος.
Το ερώτημα απλό: Μήπως χρησιμοποιήθηκε μεθοδικά αυτός ο χαρακτήρας της Στατιστικής; Δεν μπορώ να φανταστώ ότι, η ΕΕ, με τον μεγαλόπνοο ιδρυτικό της νόμο, έχει ως στόχο, βλέποντας ότι ο τόπος μας είναι ένας πραγματικός παράδεισος, προγραμματίζει να αφήσει τους γηγενείς Έλληνες με την αδαμιαία, προ της απάτης του όφεως, περιβολή; Δεν ξέρω αν πρέπει να ρωτήσω αν θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς αυτών, που κατά τα άλλα είναι «φίλα προσκείμενοι» προς την πατρίδα μας. Τα όποια χρέη υπάρχουν, να τα πληρώσουμε. Αλλά μας ταιριάζει να πούμε «Μπάτε σκύλοι και αλέστε και αλεστικά μη δώσετε;»
Του Αλέξ. Ν. Λαζαρίδη
* Ο κ. Αλέξ. Ν. Λαζαρίδης, είναι τ. Καθηγητής ΤΕΙ, a.lazaridi@yahoo.fr
