Σήμερα ο χαρακτηρισμός αυτός έπαψε να υπάρχει κι απ΄ ότι δείχνουν τα πράγματα δρομολογούνται, απ` τις μεγάλες δυνάμεις, οι εξελίξεις για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους. Ήδη οι βάσεις αυτού έχουν τεθεί με την αυτονομία των Κούρδων του Βορείου Ιράκ και της επικείμενης αυτών της Συρίας…
Μια τέτοια κατάληξη στα ανατολικά της Τουρκίας θα σηματοδοτούσε απώλεια εδαφών της γείτονος και των υπολοίπων κρατών με κουρδικούς πληθυσμούς… Αποτέλεσμα οι αλλαγές συνόρων, οι οποίες μπορεί να μεταφερθούν σε Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο. Με την προσάρτηση και μετατροπή σε Τουρκική επαρχία του κατεχόμενου μέρους της μαρτυρικής μας νήσου. Δυστυχώς, αυτή θα είναι η κατάληξη των άκαρπων και άνευ ουδεμιάς προοπτικής δίκαιης επίλυσης του προβλήματος αυτού…
Και αυτός είναι ο φόβος που εκφράζεται όχι μόνον από ειδικούς αναλυτές και διεθνολόγους, αλλά και από το σύνολο, σχεδόν, του ελληνισμού. Γιατί η δημιουργία κουρδικού κράτους φαίνεται να έχει αποφασισθεί. Το ερώτημα όμως είναι: με τι ανταλλάγματα προς την Τουρκία την οποία οι μεγάλες δυνάμεις και οι ελεγχόμενοι απ` αυτούς διεθνείς οργανισμοί δεν θ` αφήσουν στο παράπονο! Κάτι θα της δώσουν. Κι αυτό πιθανόν να έχει σχέση με το Αιγαίο… και την Κύπρο. Ίσως μια τέτοια απόφαση να έχει ήδη μαγειρευτεί στα ανακτοβούλια των σκοτεινών κέντρων λήψεως αποφάσεων και καθορισμού της τύχης των αδύναμων λαών. Κι αυτό δείχνουν οι αναρρίθμητες παραβιάσεις των εναερίων και θαλάσσιων συνόρων της πατρίδας μας και της κυπριακής ΑΟΖ.
Τέτοια είναι σε γενικές γραμμές η κατάσταση στην περιοχή αυτή, η οποία μπορεί να επηρεάσει και το μέλλον της χώρας μας. Δεν γνωρίζουμε όμως ποια είναι τα σχέδια και οι σκέψεις της κυβέρνησης. Και κυρίως κατά πόσον όλα αυτά έρχονται σε πλήρη ταύτιση με τις θέσεις των πολιτικών δυνάμεων του τόπου. Έτσι, ώστε να υπάρχει εθνική στρατηγική και αρραγής ενότητα σ` όλα τα θέματα που άπτονται των εθνικών μας ζητημάτων. Κι αυτή η θέση ν` αποτελεί δόγμα. Πορεία μη οπισθοδρομούσα και αποκλίνουσα. Την οποία πρέπει να τηρεί ως κόρη οφθαλμών η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Και να μεταφέρεται σ` όλα τα μήκη και πλάτη της γης, όπου υπάρχουν έλληνες. Ενημερώνοντάς τους και κινητοποιώντας τους για την πορεία των εθνικών μας πραγμάτων. Δημιουργώντας έτσι μια πανστρατιά εθνικής έγερσης κι αγώνα. Η οποία θα δώσει δυνάμεις στην ελληνική διπλωματία να πρωταγωνιστεί με όπλα τους διεθνείς κανόνες και την αλήθεια των ισχυουσών συνθηκών την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Αυτά όλα όμως δεν αρκούν, αν δεν δημιουργήσουμε και τις κατάλληλες συμμαχίες μέσα στο κλαμπ των ισχυρών… Και κυρίως, αν δεν ισχυροποιήσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας. Οι οποίες με σύγχρονο εξοπλισμό και άρτια εκπαίδευση είναι δυνατό να κλείσουν τις πόρτες εισόδου των επίδοξων εισβολέων. Κατ` αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ματαιώσουμε τα πιθανά σχέδια συρρίκνωσης του εθνικού μας χώρου από τους αρνητές και τους εχθρούς του ελληνικού πολιτισμού και της ιστορίας μας.
Επομένως, με το βλέμα στραμμένο προς ανατολάς: ένοπλες δυνάμεις και λαός να είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σταματήσουμε κάθε σκέψη και προσπάθεια μετακίνησης των συνόρων σε βάρος της πατρίδας μας απ` τους απογόνους του Αττίλα. Αυτό αποτελεί ιερή παρακαταθήκη των αθάνατων προγόνων μας, οι οποίοι με το αίμα τους χάραξαν τα σύνορα της νεότερης Ελλάδας. Μεσ` τα οποία είναι συμπυκνωμένα η δόξα και το μεγαλείο του ελληνισμού. Που διαχρονικά αποτελούν το μόνιμο και ανυπέρβλητο ανάχωμα εναντίον των σφετεριστών της εθνικής μας κυριαρχίας.
Αυτήν τη δύναμη ενότητας του ελληνισμού πρέπει να καλλιεργούμε διαρκώς σ` όλα τα πεδία των μαχών ενός ακήρυχτου πολέμου κατά της πατρίδας και του έθνους. Και τότε να είμαστε βέβαιοι ότι η ελευθερία και το δίκιο μας θα πρυτανεύσουν.
Του Κων/νου Τσιρονίκου