Η αϋπνία είναι μία από τις πιο διαδεδομένες ψυχολογικές διαταραχές, προκαλώντας έντονη δυσφορία στους πάσχοντες καθώς και κοινωνική, διαπροσωπική και επαγγελματική έκπτωση.
Η αιτιολογία της μπορεί να είναι γνωστικής ή οργανικής φύσης και πιο συχνά δε σχετίζεται με συνοσηρή κατάσταση, γεγονός που περιπλέκει τη διάγνωση, την αξιολόγηση και την αντιμετώπισή της.
Η βιβλιογραφία μάλιστα, αναφέρει ότι τα άτομα που υποφέρουν από αϋπνία τείνουν να είναι υπερβολικά ανήσυχα για τον ύπνο τους και για τις συνέπειες που θα έχει η έλλειψη ύπνου στις δραστηριότητες της επόμενης ημέρας.
Ως αποτέλεσμα, το άτομο υπερεκτιμά τις συνήθειες του ύπνου και την κατάσταση του ύπνου, με συνέπεια να στρέφει όλη του την ενέργεια σε αυτές και να πυροδοτεί περαιτέρω το πρόβλημα.
Ποια είναι η ενδεδειγμένη θεραπευτική αντιμετώπιση;
Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα, η θεραπεία εκλογής για την αϋπνία, αποτελεί η Γνωστική-Συμπεριφορική Θεραπεία.
Είναι μια βραχεία και επιστημονικά τεκμηριωμένη θεραπεία, η οποία εφαρμόζει τεχνικές, οι οποίες έχουν μετρηθεί και αξιολογηθεί από ερευνητικά πρωτόκολλα.
Μείζον στόχος της θεραπείας είναι η αναγνώριση δυσλειτουργικών σκέψεων και συμπεριφορών με έμφαση σε συμπεριφορικές και γνωστικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της αϋπνίας.
Αποτελεί μια βραχεία θεραπεία που διαρκεί 8-12 συνεδρίες, είναι δομημένη, εστιάζει στο πρόβλημα, μαθαίνει τεχνικές και δεξιότητες στον ασθενή και δίνει ιδιαίτερη βάση στη σύναψη ισχυρής θεραπευτικής σχέσης.
Μαίρη Z. Νταφούλη
ψυχολόγος Α.Π.Θ- γνωστική συμπεριφορική ψυχοθεραπεύτρια (EABCT)- MSc Ιατρική του Ύπνου
