Και μέσα σ` όλα αυτά προστίθενται και οι επί προσωπικού επιπέδου ανταλλαγές πυρών, οι οποίες υπονομεύουν την δημοκρατική αξία του ελληνικού κοινοβουλίου. Του ναού της δημοκρατίας. Μεσ` στον οποίο αντί των προβληματισμών, των επιχειρημάτων και της συνθέσεως για την ψήφιση δίκαιων νόμων διεξάγεται μια άνευ προηγουμένου αντιπαλότητα. Που σκοπό έχει, δια χαμερπών χαρακτηρισμών, το στρίμωγμα του αντιπάλου στον τοίχο και πολύ λιγότερο στην εξεύρεση λύσεων στο ατέλειωτο δράμα του λαού.
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν περίτρανα την παρακμάζουσα πορεία προς την οποία οδηγείται η χώρα. Τον κατηφορικό δρόμο προς τον οποίο οδεύει η πατρίδα μας.Ένα κράτος ανάδελφο. Που στους δύσκολους καιρούς που περνά, έπρεπε να σφυρηλατεί την εθνική του συνείδηση. Την αρραγή ενότητα του λαού. Για να δημιουργήσει μια ακατανίκητη δύναμη αντίστασης και αντίδρασης προς οιονδήποτε επιβουλεύεται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Γιατί σίγουρα αυτός είναι ο εχθρός μας. Και βεβαίως και ο κακός εαυτός μας. Που με τον εκπτωτικό για τα εθνικά μας ιδεώδη λόγο του δίνει τροφή στους εχθρούς της πατρίδας. Σ` αυτούς που το βλέμμα τους και ο δείκτης του χεριού τους είναι διαρκώς στραμμένος προς τη χώρα μας. Στην αιώνια Ελλάδα μας. Στα πατρώα εδάφη μας. Που ακόμα και στις μαύρες στιγμές της ιστορίας μας διατήρησαν την Ελληνικότητά τους. Η οποία είναι τόσο παλαιά όσο και ο πολιτισμός μας. Κι` αυτός ο τόπος, ο πάντοτε ελληνικός, δεν πρέπει να μαραζώσει ούτε να πεθάνει ποτέ. Αλλά ν` αποτελεί αδιατάρακτα το φως του κόσμου και την κοιτίδα του ελληνισμού. Γιατί είναι η κληρονομιά του. Η πατρίδα του. Η γη των προγόνων του. Η ποτισμένη με το αίμα μαρτύρων και ηρώων.
Αυτήν την επιταγή κι αυτήν τη διαθήκη καλείται να προασπίσει ο ελληνικός λαός. Και τον τρόπο για να βγει νικητής τον γνωρίζει καλά. Τον διδάσκει η ιστορία μας. Τον καταμαρτυρούν οι σταθμοί που μεγαλουργήσαμε. Κι αυτός δεν είναι άλλος απ` το να συνταχθούμε και να πολεμήσουμε όλοι μαζί. Γιατί μόνον έτσι θα συντρίψουμε τον επίδοξο εισβολέα. Αυτόν που αμφισβητεί την ελληνικότητα νησιών και θαλάσσιων περιοχών. Από πότε μωρέ είναι δικά σας; Από τότε που βαρβαρικά και κατακτητικά στερήσατε την ελευθερία και τη δημοκρατία στο τόπο που γεννήθηκε; Ή μήπως ονειρεύεσθε την ανάσταση της πάλαι ποτέ οθωμανικής αυτοκρατορίας; Αυτά όλα ξεχάστε τα και προσγειωθείτε στην οδυνηρή πραγματικότητα. Σ` αυτό που είσαστε. Και γίνετε έτσι πρόξενοι δημιουργίας κλίματος ειρήνης και προόδου των λαών.
Γι αυτό λοιπόν αφήστε τα καουμποϊλίκια και ζήστε ειρηνικά με τους γειτονικούς λαούς, υπακούοντες στις διεθνείς συνθήκες που έχετε και σεις υπογράψει. Ακόμα, σεβαστείτε και την ιστορική πραγματικότητα. Που καταδεικνύει δια των μαρτύρων της - τα αρχαία μνημεία - ποιοι λαοί κατοικούσαν όχι μόνο εδώ, αλλά και στα χώματα που πατάτε.
Όμως το πρόβλημα της πατρίδας μου δεν είναι μόνον οι ξένοι. Είναι και ο εδώ εχθρός. Και μάλιστα ο προερχόμενος εκ του κοινοβουλίου. Ο διαλαλών σε αρχαΐζουσα και ακαταλαβίστικη φρασεολογία του τύπου: «Δεν μας πειράζει και αν μας πάρουν οι Τούρκοι και 16 νησιά…» Ή η άλλη η πρωτάκουστη στα κοινοβουλευτικά χρονικά θέση: περί αποποινικοποιήσεως της καταστροφής του ιερού μας συμβόλου. Της σημαίας. Που πάνω της είναι γραμμένη η ιστορία του έθνους μας. Οι αγώνες των προγόνων μας. Η ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη. Ο τόπος μας. Τα κατά ξηράν, αέρα και θάλασσα σύνορά μας. Όλος ο υλικός και άυλος χαρακτήρας της Ελλάδας μας.
Αυτά κύριοι του ελληνικού κοινοβουλίου είναι η πατρίδα μου. Οι αξίες που συνθέτουν το ένδοξο μεγαλείο του Ελληνισμού. Που γεννήθηκε σ` έναν τόπο ποτισμένο με το αίμα μαρτύρων και ηρώων της πίστης και της ελευθερίας. Αυτές τις αξίες που αποτελούν τα θεμέλια της ταυτότητάς μας δεν πρέπει να προδώσουμε ποτέ. Γι αυτό τονίζουμε και πάλι ουδεμία υποχώρηση στα ιστορικά και νομικά κατοχυρωμένα δικαιώματά μας και καμία έκπτωση στην προστασία του εθνικού μας συμβόλου. Τη σημαία μας. Κι αυτά θα τα πετύχουμε με ενότητα, γενναιότητα και αποφασιστικότητα. Για να τα παραδώσουμε ακέραια και όχι μισερά στις επόμενες γενιές. Γιατί μόνον έτσι μπορούν να εγγυώνται την αιώνια συνέχιση του ελληνισμού.
Του Κων. Τσιρονίκου
