Τη χρησιμοποιούμε ευρέως, όχι γιατί μας αρέσει, αλλά διότι μας απατά το αίσθημα της ικανοποίησης. Η ελληνική αντεκδίκηση το λέει καθαρά και ξάστερα ότι με την εφαρμογή της ξεπληρώνει όποιος μας αδίκησε εις το ίσον το κακό ή ζημίαν που μας προξένησε εθελούσια ή εκ λάθους, μη επέχων συγχώρεσην. Η λέξη ρεβάνς είναι μία από τις ενστικτώδεις παρορμήσεις του ανθρώπου υπέρ της συντήρησής του δια της ανταπόδοσης των αυτών. Ως ξένη κακώς χρησιμοποιείται διότι μπρος της εξελληνισθείσας τουρκικής «άχτι», δεν συγκρίνεται. Μήτε η αντεκδίκηση ούτε η ρεβάνς καλύπτουν απόλυτα το ψυχικό μένος. Για τον Έλληνα το άχτι είναι εκείνο που απαλύνει τον πόνο τον πόθο και τη διάθεση του ξεκαθαρίσματος. Ο λαός θυμοσοφικά και αξιωτικά λέει. Έβγαλα το άχτι μου. Είναι το χειρότερο και πλέον απεχθές «χάρισμα» του Ανθρώπου.
Γενεές φάρες ράτσες κοινωνίες λαοί και οργανωμένα κράτη την επιζητούν. Την επιζητούν και μάλιστα δια της αυτοδικίας εφ` όσον είναι γνωστός ο υπαίτιος. Η ρεβάνς βαρύνει και πλήττει ολόκληρον τον Πλανήτη άνευ διάκρισης. Από της εμφάνισής τους οι άνθρωποι είχαν και έχουν ενασχοληθεί βασανιστικά με τον πόλεμο. Πάντοτε ετοιμάζονται προς πόλεμον επαληθεύοντας τον ποιητή του «Τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους» φαντάζεσθε έναν πόλεμο με ρόπαλα σφεντόνες και κοντάρια! Αλίμονο σε εκείνους που δεν είχαν την τύχη να ξεψυχήσουν επί του πεδίου της μάχης. Η ρεβάνς μετράει ίσες χιλιάδες χρόνια με τον άνθρωπο και είναι αποκλειστικότητά του έναντι των άλλων όντων. Εις οιανδήποτε αποτυχίαν του υπάρχει και ένας φταίχτης. Εις τα έχω και θέλω αιτιάζονται οι περισσότερες προφάσεις αντιπαλότητας και φθάνουν μέχρι την εξόντωση των αντιπάλων. Οι καρποφόρες και αποδοτικές περιοχές, η θάλασσα και τα υπόγεια υλικά αγαθά της γης αποτελούν την αρχαιοτέραν ώθησην πολέμου από την εποχή που ο άνθρωπος ξεχώρισε από τα άγρια ζώα της ζούγκλας και δημιούργησε κοινωνίες. Δεν θα απαριθμήσουμε τους πολέμους ούτε θα τους εξαποστείλουμε. Είναι ίσως μια επιβεβλημένη «κατάρα» δημιουργίας. Η Δημιουργία που μετά τους πολέμους παρουσιάζει θαυμαστά έργα πρόοδο και πραγματικά αποτελεί θέμα έρευνας. Έφερε τα τόσα όσα απολαμβάνουμε από την πρόοδο του πολιτισμού μας αλλά και το πρόβλημα της δυνατής αυτοκαταστροφής μας με τα πυρηνικά όπλα. Πρωτεύον αίτιον αντιπαλότητας μεταξύ των ανθρώπων είναι το ότι δεν ωρίμασαν συγχρόνως εις όλα τα πλάτη της γης. Πρώτοι στην εξέλιξη έρχονται οι λευκοί που ανακάλυψαν την εκμετάλλευση του γήινου πλούτου με τεχνικά μέσα και η περιέργειά τους να ερευνήσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτή η πρωτοπορία τους παρακίνησε να εκμεταλλευθούν τις άλλες φυλές, όπως π.χ. τη γη τους και τους ίδιους ως εργάτες. Σαν ανθρώπους όμως δεν τους απέρριψαν. Τους μετέδωσαν τον πολιτισμό τους, τη σκέψη, τη γνώση, την έρευνα και την εκπαίδευση. Τους δέχθηκαν στις χώρες τους και τους ανέβασαν εις ίσους τους. Δεν αποδείχθηκαν όμως καλοί μαθητές και δεν παρουσίασαν ηγετικές μορφές συνεργασίας και συνδιαλλαγής. Οι θρησκείες τους, ιδιαίτερα των Ισλαμιστών, περί των οποίων σήμερα γίνεται λόγος, παρουσιάζουν τείχη ασυνεννοησίας και δεν αποδέχονται την από κοινού συμφωνία ώστε να μην εμπλέκονται στις διεθνείς σχέσεις τον πολιτισμόν το εμπόριον την εκπαίδευσην και την ανταλλαγήν τεχνικών γνώσεων. Το κοράνι τους είναι κοινωνικός δογματισμός και απαραβίαστος. Οι πράξεις τους υπερβαίνουν τα όρια του φέρεσθαι ενός ευνοούμενου ανθρώπου. Η θρησκοληψία τους απομάκρυνε από την κοινή λογική και τους εμποδίζει να εναρμονισθούν με τον πολιτισμό του 21ου αιώνα ένεκα των προαναφερομένων αγκυλώσεων που τους οδηγούν εχθρικά εις έναν ακήρυκτον πόλεμον. Πόλεμον ατάκτων με μόνην επιδίωξιν την δολοφονίαν ειρηνικών ανθρώπων με ύπουλα μέσα και τρομοκρατικές δολιοφθορές. Δεν είναι όλοι οι ισλαμιστές προσκείμενοι εις αυτήν την απάνθρωπον κατάστασην προς πάντα λευκόν ή μη ισλαμιστήν. Όπως προαναφέρω, η έλλειψη ικανών σωφρόνων και με γνώσην των απαιτήσεων του σύγχρονου πολιτισμού ηγετών, έδωσε αφορμήν να αναλάβουν τα ηνία εξτρεμιστικά στοιχεία με θρησκοληπτικές δοξασίες. Η τύπου αμόκ δολοφονική τους μανία έγινε μάστιγα για τους φιλειρηνικούς και αθώους πολίτες και η κατάσταση έφθασε στο μη παρέκει. Δεν θα αναφερθώ εις τους μανιακούς αυτοθυσιαζόμενους για το Μεγαλείον του Ισλάμ. Ας κάνουν την αυτοκριτική τους. Λύσεις υπάρχουν αλλά οι υποκινητές του άλογου και άνοου Ισλάμ είναι άναρχος όχλος και τις απορρίπτουν άνευ συζήτησης. Εάν πιστεύουν ότι με τα όσα πράττουν απολαμβάνουν την ρεβάνς γεγονότων προγενέστερων χρόνων από τους λευκούς, είναι πολύ αργά για δάκρυα. Οι Λευκοί όπως είναι γνωστόν τους προσέφεραν τα πάντα και εξιλεώθηκαν. Εκείνοι όμως παραμένουν αγκιστρωμένοι στα δόγματα των παλαιών χαλιφάτων. Μια δράκα θρησκόληπτων είναι ουτοπία εάν πιστεύουν πως δια της τρομοκρατίας και τυφλών δολοφονιών θα γίνουν Κυρίαρχοι του Κόσμου.
Βασίλειος Λέτσικας
