Όταν ένας λαός όπως οι Άγγλοι που ζούσε με πρωτόγονο τρόπο θέλησε μεταξύ των άλλων να ασχοληθεί με τον αθλητισμό βρέθηκε εμπρός σε πληθώρα προβλημάτων. Ένα από αυτά βέβαια ήταν ο αθλητικός χώρος και βέβαια εκτός των άλλων ήταν και η ονομασία του χώρου που όπως τα περισσότερα (το 80% του συνόλου των αγγλικών λέξεων είναι ελληνικές) έπρεπε να πάρει το ελληνικό όνομα. Ποιο θα ήταν λοιπόν αυτό; Ε, την εποχή εκείνη ήταν πολύ εύκολο δεδομένου ότι η Αγγλία ανήκε στο μετέπειτα Βυζάντιο και τότε οι Έλληνες διέδωσαν το αλφάβητο και την Ελληνική γλώσσα σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Έτσι λοιπόν και προφανώς δια της οράσεως κάποιος είδε από κοντά τα ελληνικά στάδια τα οποία ως γνωστόν για όσους γνωρίζουν περί Ελλάδος, στις περισσότερες Ελληνικές πόλεις υπήρχαν 2 είδη σταδίων, αυτά που ήτανε για άνδρες (ΑΡΡΕΝΑ) και αυτά για γυναίκες (ΘΗΛΕΑ) στα οποία υπήρχαν πινακίδες που έπρεπε να τηρούνται ακριβώς. Ας μην ξεχνούμε ότι μέχρι πριν λίγα χρόνια τα Γυμνάσια στην Ελλάδα χωριζόντουσαν σε γυμνάσιο Αρρένων και γυμνάσιο Θηλέων. Στην είσοδο των σταδίων λοιπόν, υπήρχαν πινακίδες με την ένδειξη ΑΡΡΕΝΑ και ΘΗΛΕΑ και η τυχόν είσοδος αντιθέτου φύλου ετιμωρήτο αυστηρώς. Υπάρχει και το ειδικό θεατρικό έργο για την γυναίκα που έχοντας πατέρα και 2 γιους Ολυμπιονίκες μπήκε στην Ολυμπία στο στάδιο ντυμένη άνδρας για να δει το υπερθέαμα και συνελήφθη - δικάστηκε κ.λπ.
Φυσικά οι Ρωμαίοι εφάρμοσαν πριν από τους άλλους Ευρωπαίους όσα συνέβαιναν στην Ελλάδα και μεταξύ αυτών και τα 2 είδη σταδίων ΑΡΕΝΑ και ΘΗΛΕΑ. Το μόνο που άλλαξαν ήταν το ένα Ρ από το Αρρένα. Δεν γνωρίζουμε τελικά από πού ονόμασαν τα στάδια ενός είδους βέβαια οι Άγγλοι σε ΑΡΕΝΑ. Έτσι από τότε τα γήπεδα ποδοσφαίρου στην Αγγλία ακόμη λέγοντα ΑΡΕΝΑ. Αυτό βέβαια δεν μας πειράζει. Εκείνο που είναι ντροπή για τους Έλληνες και μάλιστα εμάς τους Λαρισαίους είναι να ονομάζουμε το στάδιο σε ΑΡΕΝΑ, αλλά εάν θέλουμε πράγματι να το ονομάσουμε έτσι το γήπεδο της ΑΕΛ, τότε πρέπει να απαγορεύσουμε όπως οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι την είσοδο γυναικών στο γήπεδο. Εκείνο που με στεναχώρησε όμως περισσότερο είναι ότι δεν είδα τις γυναίκες να αντιδρούν και για μένα αυτό σημαίνει ότι ξεχάσανε ότι είναι Ελληνίδες, οι οποίες εκτός των Αθηνών και μερικών άλλων περιοχών της Ελλάδας σε όλη την άλλη Ελλάδα αγωνιζόντουσαν και σε ορισμένες περιοχές επικρατούσαν των ανδρών, όπως π.χ. στην Αρχαία Κρήτη, πράγμα το οποίο οι σημερινοί πονηροί ερευνητές αποσιωπούν από τις γυναίκες.
Σταύρος Χαλκιάς, συνταξιούχος
