Η περικοπή του ΕΚΑΣ έχει προκαλέσει σε πολλούς συνταξιούχους πολλαπλάσια απώλεια του εισοδήματος τους σε σχέση με το «Χριστουγεννιάτικο δώρο» που τους κάνει ο πρωθυπουργός. Στην ουσία, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί μάταια να χρυσώσει το χάπι στους συνταξιούχους για τα επιπλέον σκληρά μέτρα που πρόκειται να εφαρμόσει από τον Γενάρη του 2017 αλλά και τα ακόμα σκληρότερα μέτρα που θα έρθουν το 2018 για να κλείσει το δημοσιονομικό κενό και να συμμετάσχει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο «Ελληνικό πρόγραμμα». Τα μέτρα ενδεχομένως να φθάσουν τα 4,3 δις. ευρώ καθώς το ΔΝΤ βλέπει ένα κενό της τάξης του 2% του ΑΕΠ.
Και βέβαια να μην μας διαφεύγει ότι και τα τρία μνημόνια έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε ένα απέραντο κοινωνικό νεκροταφείο με στρατιές ανέργων και φτωχών συμπατριωτών μας. Έτσι στα έξι και πλέον πέτρινα χρόνια του μνημονίου το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 25%και σε απόλυτους αριθμούς πάνω από 47 δις ευρώ, ενώ το δημόσιο χρέος από 123% του ΑΕΠ το 2010 έφτασε το 2016 στο 183,4%.
Ταυτόχρονα οι συντάξεις έχουν μειωθεί τουλάχιστον κατά 40%, ενώ το 30% των συνταξιούχων ζει πλέον κάτω από τα όρια της φτώχειας, τη στιγμή μάλιστα που οι φτωχοποιημένοι πλέον συνταξιούχοι καλούνται επιπλέον να υποστηρίξουν και τις στρατιές των νέων άπορων ανέργων.
Η λύση, όμως του ασφαλιστικού, δεν βρίσκεται ούτε στις δήθεν μεταρρυθμίσεις,ούτε στα επιπλέον μέτρα κατά των συνταξιούχων,ούτε και στα εφήμερα «αντίδωρα». Βρίσκεται στην ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων. Μια ανακεφαλαιοποίηση που κατ΄ αρχάς νομιμοποιείται πλήρως σε Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο μετά τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών που πραγματοποιήθηκαν σε βάρος των φορολογουμένων. Κυρίως όμως νομιμοποιείται λόγω των ζημιών ύψους 12,5 δις ευρώ που υπέστησαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία από το PSI. Μόνο έτσι μπορούν να τεθούν οι βάσεις για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που να υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία ζημιώθηκαν επιπλέον κατά περίπου 1,5 με 2 δις ευρώ από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Για το λόγο αυτό, όπως έχουμε προτείνει εδώ και ένα χρόνο, 14 δις ευρώ από τα 19,5 δις ευρώ που περίσσεψαν από το τρίτο δανειακό πακέτο θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση οφείλει να αναζητήσει πρόσθετες «έξυπνες» πηγές χρηματοδότησης του ασφαλιστικού μας συστήματος στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Παρά τον παράνομο αποκλεισμό της Πατρίδας μας από το Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ, η Τράπεζα της Ελλάδας που ήδη έχει δαπανήσει μόνο το 2015 για συμμετοχή της στο QE 17 δις ευρώ,νομιμοποιείται τελικά να στραφεί και στην χρηματοδότηση των Ελληνικών Ασφαλιστικών Ταμείων. Στο πλαίσιο αυτό έχω ήδη προτείνει την τιτλοποίηση των μελλοντικών εσόδων από την αξιοποίηση της ανεκμετάλλευτης ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, που σύμφωνα με μελέτη του Οκτωβρίου του 2015 ανέρχεται στο ποσό των 1,43 δις ευρώ. Η έκδοση υψηλής ποιότητας χρεογράφων με τη μορφή ομολόγων ακινήτων και η αγορά τους από την Τράπεζα της Ελλάδας, ως μέλος του Ευρωσυστήματος στο πλαίσιο του QEθα παράσχει στα Ασφαλιστικά Ταμεία τις αναγκαίες ανάσες ρευστότητας. Αναφορικά μάλιστα με αυτό το ζήτημα, κατέθεσα Γραπτή Ερώτηση στις 18 Ιανουαρίου 2016 προς την ΕΚΤ και τον κ. Ντράγκι, προκειμένου ο ίδιος και η παρέα του να τεθούν προ των ευθυνών τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όμωςχαμένη στη μετάφραση των απαιτήσεων της τρόικας συνεχίζει να ακολουθεί την πεπατημένη όλων των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων. Καταστρατηγεί όλες τις προτεραιότητες για ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα βασίζεται στη διαφάνεια, την δημοκρατική λογοδοσία των διοικήσεων, τον ουσιαστικό και άμεσο διάλογο των κοινωνικών φορέων. Ένα ασφαλιστικό σύστημα που δεν θα ξεπλένει τις κομπίνες και τα αλισβερίσια. Ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα στηρίζεται στη νομική και οικονομική αυτοτέλεια των Ταμείων. Ένα ασφαλιστικό σύστημα που δεν θα ρίχνει τα ελλείμματα των Ταμείων στην μαύρη τρύπα του χρέους ενός ενοποιημένου Ταμείου. Ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα υπηρετεί όλους τους πολίτες. Ένα ασφαλιστικό που θα αξιοποιεί αποτελεσματικά τις εισφορές των εργαζομένων προς όφελος των επερχόμενων γενεών. Ένα ασφαλιστικό σύστημα που δεν θα μειώνει τις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
* Του Νότη Μαριά, ανεξάρτητου ευρωβουλευτή
