Ο Πάνος Καμμένος ισχυρίστηκε ότι αυτή την πατέντα «θα τη χρησιμοποιήσουν οι ένοπλες δυνάμεις» κι ο τρελός εφευρέτης της είναι υπό την προστασία του υπουργείου του.
Τα πιστεύει αυτά τα απίθανα; Υπό κανονικές συνθήκες, και αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο Πάνος Καμμένος έχει κάποιες σπουδές, δεν θα έπρεπε. Ούτως ή άλλως, όμως, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι διακινεί με χαρακτηριστική άνεση απιθανότητες – οπότε λίγη σημασία έχει αν τις πιστεύει ή αν τις διακινεί υστερόβουλα. Σημασία έχει ότι το κοινό στο οποίο απευθύνεται έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά – μεταξύ των οποίων, η πίστη στις θεωρίες συνωμοσίας, η πεποίθηση ότι περιστοιχιζόμαστε από εχθρούς, η αίσθηση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια εχθρική δύναμη, τα δε μνημόνια είναι ληξιαρχικές πράξεις εξαγοράς του «καλύτερου φιλέτου της Γης» από τους άπληστους και άδικους δήθεν εταίρους μας. Αυτού του τύπου τις πεποιθήσεις, οι ΑΝΕΛ ουδέποτε τις ανασκεύασαν. Άλλωστε δεν χρειάστηκε, ο ΣΥΡΙΖΑ νταραβερίστηκε με το κόμμα της ακροδεξιάς συνωμοσιολογίας χωρίς κανένα πρόβλημα, παρά την υποτιθέμενη διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα. Κι όχι μόνο νταραβερίστηκε, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας εκχώρησε το υπουργείο Άμυνας στον Πάνο Καμμένο – χωρίς αυτό να ενοχλήσει κατ’ ελάχιστον τους αριστερούς, στελέχη και μέλη του κόμματος της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Πάντως, ο Πάνος Καμμένος δεν ασχολήθηκε απλώς με παρελάσεις, γυμνάσια και ταξίδια με πανάκριβα πολεμικά πλοία και αεροπλάνα. Οι πολιτικοί αναχρονισμοί του επιχειρήθηκε να χρησιμεύσουν και πολιτικά:
Όταν, στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η Κομισιόν και οι Ευρωπαίοι εταίροι άρχισαν να εντείνουν τις πιέσεις προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει σε τροχιά ανάκαμψης (κάτι που τελικά ανετράπη, λόγω της υποτιθέμενης σκληρής διαπραγμάτευσης Τσίπρα-Βαρουφάκη), ο Πάνος Καμμένος, τον Απρίλιο του 2015, εργαλειοποιώντας τους πρόσφυγες που έφταναν στη χώρα, έκανε την εξής αδιανόητη (πλην, ταυτόσημη με του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά) δήλωση: «Αν Βερολίνο και Βρυξέλλες συνεχίσουν το bullying στην Ελλάδα, η Ευρώπη θα γεμίσει τζιχαντιστές». Προσβλητικός, αμετροεπής, ωστόσο δέχτηκε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Εκεί δεν είχε λόγια.
***
Το υπουργείο Άμυνας για τον Πάνο Καμμένο μοιάζει, συχνά, με ένα παιχνίδι. Ο ίδιος φαντασιώνεται ότι είναι στο επίκεντρο ενός πολεμικού παιγνίου, γι’ αυτό άλλωστε συχνά, συχνότατα, εμφανίζεται να φορά στρατιωτική στολή. Μια φορά μάλιστα, σε στρατιωτική άσκηση, έπεισε και τον πρωθυπουργό του να βάλει κι εκείνος τη στολή παραλλαγής.
Φυσικά, το ράσο δεν κάνει τον παπά – κι η στρατιωτική στολή δεν αρκεί για να αποδειχθεί κανείς μαχητής. Ωστόσο, το αισθητικό ιδεώδες της νέας «πολεμικής αρετής των Ελλήνων» είναι εξίσου κοινό με το παλαιό: είναι το κιτς. Και η ουσία του κιτς είναι το τζάμπα. Τζάμπα μαγκιά. Σαν τον λαγό του ανεκδότου, που έλεγε και καμιά βλακεία για το βασιλιά του δάσους, για να περνά η ώρα.
Η αλήθεια είναι ότι, όντως, η πρόσφατη όξυνση με την Τουρκία δεν είναι τζάμπα. Ως γνωστόν, ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του, έχει κατ’ επανάληψη θέσει θέμα ακύρωσης της συνθήκης της Λωζάνης. Θέματα με την Ελλάδα έχει θέσει και η Αλβανία. Την ίδια στιγμή, μοιάζει να προχωρεί η μεγάλη εκκρεμότητα του Κυπριακού, αφού η βούληση του Κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί είναι να υπάρξει λύση στο πλαίσιο διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας – λύση την οποία μοιάζει να μην θέλει η Τουρκία ενώ στην Ελλάδα την υπονόμευσε συστηματικά το υπουργείο Εξωτερικών.
Ο Πάνος Καμμένος, σε αυτό το κλίμα, απείλησε την Τουρκία, σοβαρά, όχι για πλάκα, ότι αν δεν αρέσει η συνθήκη της Λωζάνης, θα επιστρέψουμε στη συνθήκη των Σεβρών (με αυτή, το 1920, στην Ελλάδα είχε δοθεί η Ανατολική Θράκη, η Ίμβρος και η Τένεδος, ενώ η χώρα μας έβαζε πόδι και στη Σμύρνη). Οι Τούρκοι απάντησαν ιδιαιτέρως προσβλητικά. Αποκάλεσαν ασόβαρο τον Ελληνα υπουργό Άμυνας. Προσβλητικά για την Ελλάδα απάντησε και η Αλβανή υπουργός Αμύνης, Μίμι Κοντέλι, σε δήλωση του Πάνου Καμμένου για την Αλβανία. «Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί ο οποιοσδήποτε πολιτικός στα Βαλκάνια φορά στρατιωτική στολή και προσπαθεί να ξυπνήσει τα φαντάσματα του παρελθόντος. Έχουν παρέλθει οι εποχές των υπολοχαγών», είπε η κυρία Κοντέλι.
Τι έκανε ο Πάνος Καμμένος. Ανταπάντησε με ένα τραγουδάκι. Τι έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός; Τίποτα. Μακαριότης. Κι η εθνική υπερηφάνεια; Τι είναι ο πατριωτισμός, απλή επιπόλαιη μαγκιά – που την προσβάλλει εύκολα ο οποιοσδήποτε;
Ο υπουργός Αμύνης, ωστόσο, συνεχίζει τα παιχνίδια. Υπό κανονικές συνθήκες, σήμερα θα οδηγούσε διακομματική επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής να συνεδριάσει στο Καστελόριζο – θα συνέβαινε αν δεν το έπαιρναν χαμπάρι κάτι δημοσιογράφοι και δεν επενέβαινε αμέσως ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Ανδρέας Λοβέρδος. Μπορεί άραγε η Ελλάδα να παίζει τον παλικαρά, με τη δαμόκλειο σπάθη της έντασης πάνω από το κεφάλι της; Μπορεί η Ελλάδα που συνεχώς επαιτεί να παριστάνει τη στρατιωτικά έτοιμη και να ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη;
Και τέλος μπορεί να ελέγξει τα μέλη της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός; Ή η χώρα είναι καταδικασμένη να ταπεινώνεται εξαιτίας της αμετροέπειας και της επιπολαιότητας του κάθε υπερφίαλου ή επιπόλαιου ή ιδεοληπτικού υπουργού;
Ηλίας Κανέλλης
