Αυτά που συνέβησαν στις εορταστικές εκδηλώσεις της επετείου του Πολυτεχνείου είναι απαράδεκτα και καταδικαστέα. Όσοι αποφεύγουν να τα καταδικάσουν, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στον τόπο.
Τα όσα προέβαλαν τα τηλεοπτικά κανάλια και είδε και πληροφορήθηκε ο ελληνικός λαός, αλλά και ο κόσμος ολόκληρος, είναι φαινόμενα παρακμής και αποσύνθεσης. Μελανά στίγματα για τη χώρα μας. Σύνδρομο της εποχής μας που έχει ως έμβλημα του και σημαία την ανομία και τη βαρβαρότητα. Πράξεις που αποδομούν τον πολιτισμό μας, την καταξίωση μας, την αίγλη, τη φήμη μας. Πράξεις που ανατρέπουν και ακυρώνουν τη γέννηση και τη θαυμαστή λειτουργία της δημοκρατίας στην Πατρίδα μας.
Το αναρχοαντιεξουσιαστικό κατεστημένο που τα τελευταία χρόνια μόνιμα εμφανίζεται στον τόπο μας και κάνει δύσκολες και ανυπόφορες τις ημέρες της ζωής μας, έδρασε και πάλι. Εμφανίστηκε να επιτίθεται με όλα τα μέσα που διαθέτει η σύγχρονη επιστήμη της προπαγάνδας, να μάχεται με πάθος, πίστη και αποφασιστικότητα, ενάντια της πολιτείας, την ύπαρξη της οποίας αμφισβητεί και την αναμέτρηση, του μαζί της, δεν φοβάται. Σκόρπισε προκλήσεις και σάλπισε προς κάθε κατεύθυνση τον ολοκληρωτικό του αγώνα. Το δικό του όραμα, τις προσδοκίες και τις ελπίδες του για την επικράτηση του και την επιβολή των δικών του ιδεών και φιλοσοφιών. Ο οραματισμός του αυτός εκπηγάζει από την πίστη και την αφοσίωση του στην ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης και την επιβολή και εγκαθίδρυση του δικού του μανιφέστου.
Οι κουκουλοφόροι αρνούνται την ύπαρξη του κράτους και αντιμάχονται όλους εκείνους που πιστεύουν στη δημοκρατία, στην ελευθερία του λόγου, στα ατομικά δικαιώματα, στα ιερά και τα όσια της φυλής και του έθνους. Χρόνια τώρα οι άνθρωποι αυτοί με τις πράξεις τους και τις έκνομες συμπεριφορές τους προκαλούν τον ελληνικό λαό, την πολιτεία η οποία αμήχανη και ανήμπορη, για τους δικούς της λόγους, παρακολουθεί τις δραστηριότητες τους, χωρίς να θέλει να τους αντιμετωπίσει, έτσι όπως επιτάσσουν οι νόμοι και επιθυμεί ο λαός. Η εμφάνιση τους και μόνο στους δρόμους της Αθήνας με τα ερεθιστικά και προκλητικά συνθήματα τους τρομάζει τους ανθρώπους, συγκλονίζει και αναστατώνει ολόκληρες πόλεις, προβληματίζει την πολιτική ηγεσία, η οποία καίτοι μπορεί να τους πολεμήσει, δεν το πράττει. Οι εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου, δεν καταρράκωσαν και γελοιοποίησαν μόνο το κράτος αλλά έδειξαν την αδυναμία και τη μικροψυχία εκείνων που είχαν την ευθύνη να διαχειριστούν την υπόθεση αυτή. Εκατό «παιδαρέλια» «ποδοπατούσαν» για ώρες τον ποινικό μας κώδικα και τους ειδικούς νόμους της πολιτείας χωρίς οι αστυνομικές δυνάμεις, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, η πυροσβεστική, δηλαδή ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός να μην έχει τη βούληση να επιβάλλει την έννομη τάξη. Αυτές οι δυνάμεις δεν ήταν οι ίδιες που λίγα εικοσιτετράωρα νωρίτερα είχαν θωρακίσει την πόλη ως απόρθητο φρούριο για την ακώλυτη επίσκεψη του προέδρου της Αμερικής στη χώρα μας; Γιατί δεν έπραξαν το ίδιο και με τους «αναρχικούς-αντιεξουσιαστές» τη στιγμή μάλιστα που εκ των προτέρων γνώριζαν τις προθέσεις και διαθέσεις τους;
Γιατί επέτρεψαν να αμαυρωθούν οι εκδηλώσεις της επετείου του Πολυτεχνείου και να εμφανισθεί η χώρα στα μάτια του κόσμου, ως διαλυμένη, έρμαια της βούλησης μιας ομάδας ατίθασων παιδιών; Μην το ψάχνετε. Απαντήσεις υπάρχουν. Δεν πρόκειται να δοθούν ποτέ. Γιατί δεν εξυπηρετούν τους κρατούντες. Τη διαδρομή τους. Τους σκοπούς τους. Μια απλή αναφορά στις δηλώσεις τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για το θέμα αυτό και θα έχετε την απάντηση.
«Δεν ευθυνόμαστε εμείς». Λένε οι αστυνομικοί. «Φταίει ο εισαγγελέας που δεν μας έδωσε την άδεια να επέμβουμε» «Φταίει ο υπουργός, ο πρύτανης που δεν μας κάλεσε έγκαιρα». Και όταν ο εισαγγελέας τους έδωσε την άδεια, άλλαξαν ήχο και τροπάριο. «Δεν επεμβήκαμε, γιατί δεν γνωρίζαμε αν μέσα διαπράττονταν αξιόποινες πράξεις». Ενώ τον λύκο τον έβλεπαν μπροστά τους, αυτοί αναζητούσαν το ντούρο. Αργότερα πυροδοτούσαν οι μεν τους δε και τανάπαλιν, προκειμένου να αποφύγουν από τις ευθύνες τους. Οι κουκουλοφόροι για ώρες πετούσαν δεκάδες βόμβες μολότοφ, πέτρες, σπασμένες καρέκλες, θρανία, μπουκάλια, καδρόνια, αναποδογύρισαν κάδους έγραψαν συνθήματα στους τοίχους, λέρωσαν με μπογιές, έβρισαν τους αστυνομικούς έκαναν απρεπείς χειρονομίες, ποδοπάτησαν, έσκισαν και έκαψαν την ελληνική σημαία. Έστησαν οδοφράγματα γύρω από το πολυτεχνείο κ.ο.κ. Τι άλλο έπρεπε να κάνουν για να επέμβει η αστυνομία; Μήπως έπρεπε να κάψουν ολόκληρη την Αθήνα;
Κατά τα άλλα η ΕΛ.ΑΣ. είχε θέσει σε εφαρμογή γιγαντιαίο σχέδιο με τον κωδικό όνομα «Πολυτεχνείο». Μάλιστα πήρε από ορισμένους και τα εύσημα για την ανοχή και την ψυχραιμία της που έδειξε απέναντι στους κουκουλοφόρους.
Μήπως ήλθε η ώρα και η στιγμή να σοβαρευτούμε. Να προβληματιστούμε σοβαρά. Να αναλάβουμε τις ευθύνες. Να τολμήσουμε Να εγκαταλείψουμε τις υπεκφυγές και με εντιμότητα, ευθυκρισία και αποφασιστικότητα να πατάξουμε κάθε τι που διαταράσσει την ηρεμία, την ασφάλεια, την τάξη και τη γαλήνη του λαού. Το χρονικό ιστορικό των φετινών γεγονότων του Πολυτεχνείου δίδει αυτό το στίγμα. Αυτόν τον δρόμο, αυτόν τον ορίζοντα.
Διερωτώμαι, αν σ'αυτό τον τόπο υπάρχει φιλότιμο. Θα δούμε ποτέ κάποιον υπουργό, αττικάρχη, αστυνομικό διευθυντή να έχει το θάρρος και την τόλμη να παραιτηθεί από το αξίωμα του για λόγους ευθιξίας; Φοβούμαι πως όχι. Γιατί δεν υπάρχει φιλότιμο.
Επιστρέφοντας και πάλι στα γεγονότα της επετείου του Πολυτεχνείου, πιστεύω πως όποιος φυλλομετράει αυτό το άνομο χρονικό, θα καυτηριάσει τις έκνομες ενέργειες που έλαβαν χώρα και γελοιοποίησαν το κράτος μας. Θα νοιώσε την ανάγκη να σηκώσει τα χέρια του ψηλά και να φωνάξει δυνατά Πολύ δυνατά: Κανείς σ'αυτό τον τόπο δεν έχει το δικαίωμα να γελοιοποιεί, να ευτελίζει και να κουρελιάζει το κράτος. Ο σεβασμός η προστασία και η αγάπη μας προς αυτό, είναι καθήκον όλων μας. Ας το κατανοήσουμε αυτό, ανεξάρτητα από το ποιοι είμαστε και τι πιστεύουμε.
Αθανάσιος Φώτος,
επί τιμή δικηγόρος
