Του Χρήστου Κέλλα*
Οι στιγμές που ζούμε είναι κρίσιμες. Κρίσιμες για τη χώρα και την πορεία της, κρίσιμες για το μέλλον των παιδιών μας.
Το αποτέλεσμα της καθοριστικής διαπραγμάτευσης, της συνέχειας μιας διαδικασίας που ξεκίνησε εδώ και τέσσερα χρόνια και η οποία πιθανό να διαρκέσει για μεγάλο ακόμα χρονικό διάστημα, θα σημάνει είτε την συνέχιση της ευρωπαϊκής μας πορείας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είτε μια εθνική καταστροφή, την οποία ούτε θα ήθελα να φανταστώ, ούτε πολύ περισσότερο να περιγράψω. Θα καθορίσει με λίγα λόγια το μέλλον της χώρας.
Παρακολουθώ τις κινήσεις τόσο του πρωθυπουργού όσο και του υπουργού Οικονομικών όσο πιο στενά μπορώ, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβαν τα καθήκοντά τους.
Έχω διαπιστώσει, όχι μόνον εγώ υποθέτω, την προσπάθειά τους να κάνουν τη στροφή στην πραγματικότητα. Έχω σημειώσει τη δέσμευσή τους για πληρωμή όλων των υποχρεώσεων και των δανείων που έχει λάβει η χώρα μας, σε αντίθεση με όλα όσα υποστήριζαν προεκλογικά. Διαπίστωσα την εγκατάλειψη της σκληρής τους θέσης, πως με ένα άρθρο σε ένα νόμο θα τελειώσουν με τις μνημονιακές υποχρεώσεις. Αντιλήφθηκα την προσπάθειά τους να βάλουν φρένο στις απαιτήσεις των συνιστωσών για δημιουργία Επιτροπής Διεθνούς Λογιστικού Ελέγχου του χρέους και άμεση διαγραφή του επονείδιστου μέρους του. Σημείωσα την πρόσληψη της άλλοτε τρισκατάρατης «Lazard». Είδα και άκουσα επίσης το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης να μεταφέρεται ολοένα και προς τα πίσω και μάλιστα χωρίς αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα να αποτελεί την πρόταση της χώρας μας για τη διαπραγμάτευση, αφού ως γνωστό η κυβέρνηση ζητά χρόνο για να ετοιμάσει και να παρουσιάσει άλλες προτάσεις.
Όλα αυτά τα χαιρετίζω, ως ένα πρώτο βήμα προς τον ρεαλισμό και την πραγματικότητα. Παρατήρησα όμως στις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού μια προσπάθεια να ανατραπούν τα πάντα χωρίς να παρουσιάζεται καμία κοστολογημένη πρόταση, και φυσικά χωρίς καμία αναφορά στη χρηματοδότηση της χώρας.
Πόσο κοστίζουν όλα όσα εξήγγειλε ο πρωθυπουργός; Από πού θα βρεθούν συγκεκριμένα τα χρήματα που χρειάζονται; Για ποιον λόγο να μας δανείσουν για μια ακόμη φορά οι εταίροι μας αφού φαίνεται πως εμείς τραβάμε τον δικό μας δρόμο;
Φυσικά κανείς δεν μπορεί ούτε να μας προσβάλει, ούτε να έχει απαιτήσεις που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Οι Έλληνες πολίτες έχουν υποστεί τα πάνδεινα ανταποκρινόμενοι πλήρως σε όλα όσα τους ζητήθηκαν. Αξίζουν λοιπόν αν μη τι άλλο τον σεβασμό όλων. Γι’ αυτό και θα συμφωνήσω απόλυτα με την αναφορά του κυρίου πρωθυπουργού στην αξιοπρέπεια του λαού μας.
Οφείλουμε όμως από την άλλη, να ξεκαθαρίσουμε και μεταξύ μας κάποια πράγματα:
Πρώτον, να ξεκαθαρίσουμε μια και καλή πως δεν υπάρχουν πατριώτες και πιο πατριώτες. Πως δεν υπάρχουν εκλεγμένοι «δωσίλογοι», «γερμανοτσολιάδες» ή όπως αλλιώς κάποιοι εξακολουθούν να αποκαλούν αυτούς που, σηκώνοντας τεράστιο πολιτικό βάρος, κατάφεραν να παραδώσουν σήμερα μια χώρα η οποία δίνει τη δυνατότητα στον κ. Τσίπρα να μιλάει για «πρωτογενή πλεονάσματα» τα οποία και ο ίδιος επιθυμεί να διατηρήσει.
Και αυτό είναι το δεύτερο το οποίο οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε μεταξύ μας. Ο πιο σίγουρος και ασφαλής δρόμος που οδηγεί στην εθνική κυριαρχία, την αξιοπρέπεια, την ισονομία, την πρόοδο και την ανάπτυξη είναι ο δρόμος που δεν χρειάζεται δανεικά και βοήθειες. Το τρίτο και τελευταίο που θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι πως την ώρα της μάχης το μέτωπο οφείλει να είναι αρραγές.
Η μάχη είναι της χώρας.
Είναι της Ελλάδας και όχι του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι ολόκληρου του πολιτικού προσωπικού και όχι του κ. Τσίπρα.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο και για όσο διαρκεί η διαπραγμάτευση είμαστε υποχρεωμένοι όλοι μαζί να στείλουμε στα πέρατα του κόσμου μήνυμα σύμπνοιας και ενότητας. Να ενεργοποιήσουμε με τον τρόπο αυτό τους Έλληνες όπου κι αν βρίσκονται, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και να τους κάνουμε κοινωνούς της προσπάθειάς μας.
Όλα τα άλλα έπονται.
* Ο κ. Χρήστος Κέλλας είναι βουλευτής Ν. Λάρισας της Νέας Δημοκρατίας
