Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
Σε μια σοβαρή, ευνομούμενη και πολιτισμένη χώρα, η εθιμοτυπία, η τάξη, ο θεσμός και το πρωτόκολλο, έχουν την κοινωνική τους αξία και σημασία. Προδίδουν την αξιοπρέπεια και τον σεβασμό. Δυστυχώς στη χώρα μας όλα αυτά από πολλού χρόνου, έχουν καταλυθεί. Ισοπεδώθηκαν. Έχασαν τη χάρη τους, την αρχοντιά και τη θεσμική τους αποστολή. Το κακό βέβαια άρχισε επί του λοιμικού ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας πρώτος διεκήρυξε πως «οι θεσμοί δεν έχουν αξία. Μόνον ο λαός έχει». Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πολλά παραδείγματα, αυτής της απαξίας των θεσμών, σα θλιβερό κοινωνικό φαινόμενο. Κυρίως όμως ως πολιτικό. Εκεί γίνεται το έλα να δεις. Θα σταθώ στα όσα συνέβησαν κατά την προεκλογική περίοδο και τη βραδιά της Ορκωμοσίας.
Αρχίζω από τον παταγωδώς αποτυχόντα κ. Σαμαρά. Ευδιάκριτη ήταν η κόπωση και η απελπισία του καθώς και ο εκνευρισμός του. Σπασμωδικές κινήσεις, ύφος οργίλον, εκφοβιστικόν και κραυγές κατά των αντιπάλων. Αποτέλεσμα ήταν πως κάθε μέρα να συντελεί στην αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Του ζητήθηκε να πάρει μέρος σε ντιμπέιτ, αλλά πεισματικά αρνήθηκε. Χωρίς δικαιολογία. Έμοιαζε με το παιδάκι που του πήραν το παιγνίδι και κρύβεται στη γωνία μουτρωμένο. Αρνήθηκε να παραδώσει κατά τα ειωθότα, στον επερχόμενο Πρωθυπουργό, αναθέτοντας το πικρό αυτό ποτήρι σε παρακατιανό του. Έλλειψη στοιχειώδους ευγένειας και κόλαφος κατά θεσμού. Και είναι έτι λυπηρόν, γιατί ο κ. Σαμαράς ανήκει, σε ιστορική οικογένεια, ανθρώπων διακεκριμένων για την κοινωνική τους προσφορά και του πολιτισμού τους. Εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα των Μπενάκηδων.
Η κ. Κεφαλογιάννη, άλλο μουτρωμένο κοράσι στη γωνιά. Είχε ραντεβού με την κ. Κουντουρά, να της παραδώσει το Υπουργείο στις 6 μμ. Η Ορκωμοσία όμως καθυστέρησε, λόγω διαδικασιών, που έπρεπε να προηγηθούν. Δικαίως δεν πήγε στο ραντεβού της, αφού δεν είχε ορκισθεί. Το ευειδές κοπέλι έγινε πυρ και μανία για την καθυστέρηση. Γιατί λέει είχε άλλα ραντεβού!! Κύριε φύλαττε.
Ο σ. Τσίπρας έσπευσε στον Αρχιεπίσκοπο, να πάρει την ευχή της Εκκλησίας (από ποιόν θεό άραγε) και να του πει πως δεν θα δώσει θρησκευτικό όρκο. Και οι του ΚΚΕ δεν πιστεύουν στο θεό, αλλά ποτέ δεν ενήργησαν έτσι. Και για να ζυγοσταθμίσει τις συνιστώσες, πέρασε και από την Καισαριανή, να τιμήσει όσους δολοφονήθηκαν από τους Γερμανούς. Όλα εκείνα τα θύματα ήταν της Αριστεράς; Όχι βέβαια.
Όλοι οι του ΣΥΡΙΖΑ προσήλθαν στην ορκωμοσία με ποικίλη σπορ ή εκδρομική ενδυμασία. Ουδείς με την κατά παράδοση ευπρέπεια πλην του κ. Δραγασάκη. Οι άνδρες χωρίς γραβάτα και μερικοί με σπορτέξ. Ο δε σ. Σακελλαρίδης, με τετριμμένο τζην και ζωστήρα καουμποδίστικο!!! Όχι πως όλα αυτά είναι προς θάνατον, αλλά μια ευπρεπής παρουσία, είναι αίτημα της κορυφαίας αυτής στιγμής και απαιτεί σεβασμό προς την παράδοση και το θεσμό. Ο Υπουργός σ. Τσιρώνης, έφθασε στο Προεδρικό Μέγαρο εποχούμενος δικύκλου μετά του κατά νόμον κράνους. Μου θύμισε μια Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, που εισείρχετο στον Ναό της Δημοκρατίας (Βουλή) με σπορτέξ και σακίδιο στην πλάτη. Πιο κομματική λαϊκούρα δε γίνεται. Εντυπωσίασε η σ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία σπεύδουσα δια τον επικείμενον καρνάβαλον, προσήλθεν αεράτη με ένα κόκκινο παντελόνι (κομματικό χρώμα) και με μια κίτρινη ζακέτα (το χρώμα της απαξίωσης). Ήταν χάρμα ειδέσθαι! Σκέπτομαι τι έχουν να περάσουν από τη γλώσσα της Ζωής οι Βουλευτές. Θα τους τρελάνει. Ήδη δύο πήγαν σε νευρολόγο, για διατάραξη νευρική, αποτέλεσμα διαλόγου μαζί της. Κι ακόμα θέλω να δω, πώς στην απαξιωμένη και καταρρακωμένη απ` αυτή Βουλή, θα απαιτήσει την τήρηση ηρεμίας, τάξης και κοινοβουλευτικής αξιοπρέπειας, που εκείνη τα είχε ισοπεδώσει.
Ο καθένας τους και καθ` οδόν προς την ορκωμοσία, πλην βεβαίως των σοβαρών και σοφρώνων στελεχών, προέβαιναν ασυγκράτητοι σε σύντομες πολιτικές δηλώσεις, για τα όσα έμελλον να πράξουν. Οι σοβαροί δεν απαντούσαν, στους δημοσιογράφους ή έλεγαν το ορθόν: «Αυτά θα τα λέμε από αύριο». Μερικοί, όπως ο σ. Στρατούλης της αριστερής πλατφόρμας, δεν παρέλειψαν να εξαπολύσουν μύδρους ακατάσχετους κατά της θανούσης πλέον δικομματικής κυβέρνησης.
Γραφικός και χαριτωμένος ήταν ο Τέρενς Κουίκ. Σχεδόν χοροπηδούσε από τη χαρά του. Πανευτυχής για την απρόσμενη Υπουργοποίησή του, που ούτε τη φανταζόταν. Ανυπόκριτη η χαρά του και ο ενθουσιασμός του, για το ουρανοκατέβατο δώρο!!
Εκείνο όμως που προκάλεσε μεγάλη και θετική εντύπωση, ήταν η αρχοντιά και λεβέντικη συμπεριφορά, του απερχόμενου Βαγγέλη Μεϊμαράκη, Προέδρου της Βουλής, κατά την παράδοση της Προεδρίας της Βουλής. Πρόσφερε κατά τη συνάντησή τους στη νέα Πρόεδρο σ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, πλούσια ανθοδέσμη με κόκκινα και λευκά τριαντάφυλλα, συνοδευομένη με περισσή ευγένεια και με το γνωστό πλατύ του χαμόγελο. Η μόνη ζεστή και ανθρώπινη συμπεριφορά, μέσα στα τόσα, χαζά, παράξενα και απαράδεκτα των πολιτικών μας.
