"Hannibal ante portas"

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Είχαν πάθει τέτοια λαχτάρα οι Ρωμαίοι από τους Καρχηδόνιους που η φράση αυτή αντικατέστησε τον "Μπαμπούλα", που λέγαμε στα παιδιά για να τρώνε το φαΐ τους. Στην Κατοχή που δεν υπήρχε πάντα φαΐ, τα παραπλανούσαν πως "περιμένουν τον κουμπάρο με το μέλι για να φάνε όλοι μαζί".

Τελικά, με την αναμονή τα έπαιρνε ο ύπνος.
Πάντα υπάρχει ένας μπαμπούλας για μικρούς και μεγάλους. Πρόσφατα η "Ελευθερία" δημοσιοποίησε σχόλιο ότι στην Ελλάδα εμφανίστηκαν κρούσματα ελονοσίας. Δηλαδή ο μεγαλύτερος εχθρός της ανθρωπότητας, η μεγαλύτερη μάστιγα, που τα θύματά της ξεπερνούν τα θύματα όλων των πολέμων, βρίσκεται προ των πυλών!
Όμως το αισιόδοξο είναι πως η ελονοσία δεν είναι γρίπη ούτε κοκίτης που μεταδίδονται από άνθρωπο σε ανθρώπους. Για να μεταδοθεί η ελονοσία απαιτείται ο ενδιάμεσος παράγοντας, "ο ξενιστής", δηλαδή το ανωφελές κουνούπι, που δεν έχει σχέση με το γνωστό κοινό κουνούπι που μας τραγουδάει τη νύχτα καντάδες στο αυτί. Τα ανωφελή κουνούπια τρέφονται με αίμα (όπως και τα κοινά). Αν το αίμα είναι μολυσμένο με το πλασμόδιο (του Λαβεράν) θα το μεταδόσει σε όλους όσους τσιμπήσει στη συνέχεια, αφού πρώτα πολλαπλασιαστεί μέσα στο στομάχι του κουνουπιού (κύκλος Α). Στη συνέχεια εισερχόμενα στα ερυθρά αιμοσφαίρια πολλαπλασιάζονται εκ νέου (κύκλος Β). Δηλαδή, ένα και μόνο κουνούπι μπορεί να προκαλέσει μια τοπική επιδημία.
Άρα τον κυρίαρχο ρόλο στην εξάπλωση επιδημίας της ελονοσίας παίζει το ανωφελές κουνούπι. Δηλαδή αν δεν υπάρχει ξενιστής δεν γίνεται μετάδοση. Επομένως όσοι αλλοδαποί κι αν έλθουν μολυσμένοι, δεν τρέχει τίποτα. Οπότε αντί να "σκοτώσουμε" τους μολυσμένους, είναι καλύτερο να αφανίσουμε τα κουνούπια στον τόπο αναπαραγωγής τους, που είναι τα καθαρά στάσιμα νερά ή τα ελαφρώς ρέοντα, ψεκάζοντας με D.D.T. (δίχλωρο-διφενιλο-τριχλωρεθάνιο).
Η ελονοσία υπήρξε στο παρελθόν η μεγαλύτερη μάστιγα της ανθρωπότητας στο νότιο κυρίως ημισφαίριο. Τα θύματα των δύο παγκοσμίων πολέμων δεν ξεπερνούν εκείνα της ελονοσίας, στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Η ελονοσία εκριζώθηκε χάρη στο DDT στο διάστημα 1945-1956. Ο ρόλος του για την παγκόσμια υγεία και ειρήνη δεν υστερεί εκείνου της Ατομικής Βόμβας.
Σπύρος Χαλικιάς