Του Χρήστου Τσαντήλα
ΜΠΟΡΕΙ να μπήκαν φουριόζοι οι καινούργιοι υπουργοί της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της προόδου στην πολιτική σκηνή του τόπου, όμως αυτό, όπως όλα έδειξαν, το ήθελε ο λαός... Η γκρίζα καθημερινότητα, που τέσσερα χρόνια τώρα βιώνουμε ως πολίτες, από το πρώτο ξύπνημα, με τους Παπαδο-αυτιάδες να μας έχουν πρήξει στη φοροδοτική ενημέρωση και στο τέλος της γκρίζας ημέρας να μας αποκοιμίζουν οι Πρετεντέρηδες με τις αναλύσεις τους, άρχισε να παίρνει χρώμα. Πριν καν ορκιστεί η κυβέρνηση των (πολλά υποσχόμενων) στελεχών της Αριστεράς, η διάθεση στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού άλλαξε προς το καλύτερο, άλλαξε αισθητά...
ΑΥΤΕΣ είναι οι πρώτες διαπιστώσεις. Η αλλαγή της ατζέντας στα τηλεπαράθυρα, όπου η ελπίδα αντικατέστησε την κατάθλιψη (μακάρι να μην είναι μόνο για τις πρώτες ημέρες), έδωσε μια αίσθηση ανακούφισης στους πολίτες, οι οποίοι περιμένουν θεαματικές αλλαγές στην κατεύθυνση επιστροφής όσων μας άρπαξε από την τσέπη η μνημονιακή τσιμπίδα.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις προάλλες στην τηλεόραση, τους διαλόγους κατά την ορκωμοσία των νέων υπουργών, στάθηκα στην πρώτη εξαγγελία του νέου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη: «Πρώτα πρώτα, θα γίνει οικονομία στο ίδιο το υπουργείο και τις υπηρεσίες του...» - είπε, για να συμπληρώσει ότι «θα απαλλαγεί από τους πολλούς συμβούλους και στη θέση τους θα προσλάβει μονομιάς τις απολυμένες καθαρίστριες!». Σημειολογικό το τάξιμο, αλλά πέρασε στον κόσμο άμεσα, ως τρόπος σκέψης, άσχετα ακόμα κι αν στο τέλος, κάπου... σκοντάψουν οι προσλήψεις.
ΑΝ, σκέφτομαι, αυτή η αναγεννητική προσπάθεια της νέας κυβέρνησης, αρχίσει από τους... συμβούλους, τότε διατηρώ ελπίδες ότι κάτι προς το καλύτερο θα αλλάξει. Διότι ξέρετε, οι «σύμβουλοι», δεκαετίες τώρα, μια στρατιά άνθρωποι, να προσκολλώνται σε όλες τις κυβερνήσεις, σε όλα τα υπουργεία, σε όλες τις γραμματείες, «άρμεγαν» τον κρατικό κορβανά, χόρταιναν ταξίδια και τιμές, καταχρέωναν το κράτος και μόνο συμβουλές δεν έδιναν... Κάποτε αναρωτιόμουν, γιατί ο υπουργός Υγείας, υπέγραψε εγκύκλιο (την οποία συνέταξαν οι σύμβουλοι, οι οποίοι πάντα έβαζαν παγίδες στους υπουργούς) σύμφωνα με την οποία, έπρεπε, οι ανάπηροι με διαμελισμένα άκρα πολίτες, να περνούν από ειδική επιτροπή για να αποδεικνύουν, κάθε χρόνο, ότι στα τεχνητά άκρα τους, δεν... φύτρωσαν πόδια ή χέρια! Και ότι οι τυφλοί δεν είδαν ξαφνικάτο φως τους! Ήθελαν ή δεν ήθελαν κρέμασμα στο Σύνταγμα αυτοί οι χαραμοφάηδες «σύμβουλοι»;
ΔΕΙΧΝΟΥΝ να έχουν μεράκι για δουλειά οι νέοι υπουργοί, αλλά και άγχος για το φορτίο που ανέλαβαν. Αλλά μια κυβέρνηση που προκάλεσε τεράστιες προσδοκίες στον δοκιμαζόμενο πολίτη, δεν έχει άλλη επιλογή, παρά να πετύχει. Και μάλιστα να δείξει το έργο που θα διαγράφει τροχιά ανάπτυξης, γρήγορα, πρακτικά, μελετημένα. Διότι όσο κακόπιστοι και δύσπιστοι είναι οι πολίτες αυτής της χώρας, άλλο τόσο αισιόδοξοι και υποστηρικτικοί θα γίνουν με το πρώτο απτό αποτέλεσμα. Στην παρούσα φάση εκείνο που χρειάζεται η κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της προόδου είναι πίστωση χρόνου.
