Η πτώση των αναλημμάτων

Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου

«Μοναχή έννοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου»
Άξιον εστί, Οδυσ. Ελύτης

Γνωστά τα αναλήμματα, οι πυλώνες και τα τείχη του Ελληνισμού. Ένα, ένα μεθοδικά ναρκοθετούνται, πολιορκούνται και καταρρίπτονται. Ένα από τα αναλήμματα αυτά σίγουρα είναι η γλώσσα μας. Μα θα μου πείτε σήμερα καιγόμαστε από παντού, με τη γλώσσα θ` ασχοληθούμε; Ναι με τη γλώσσα. Τη γλώσσα, που τόσο βάρβαρα εμείς οι Έλληνες πληγώνουμε. Αυτή η μοναδική και η «αενάως λαμπυρίζουσα» σ` όλον τον κόσμο. Είναι η ωραιότερη, αλλά και πιο μελωδική της ανθρώπινης λαλιάς. Η μόνη στον κόσμο, που μας δίνει τη δυνατότητα, να εκφράσουμε σκέψεις και συναισθήματα, με απόλυτη σαφήνεια. Είναι η «Γλωσσομήτωρ». Η μάνα όλων των γλωσσών. Η ανάσα του λόγου. Ένας θησαυρός ανυπολόγιστης αξίας.
Εδώ και 3.500 χρόνια, καταυγάζει από τη μικρή τούτη βραχώδη Πατρίδα μας, το ανθρώπινο πνεύμα. Πάνω στη γλώσσα μας οικοδομήθηκε ο απαράμιλλος Κλασικός Πολιτισμός. Είναι ακόμα η τροφοδότρια του Δυτικού Πολιτισμού. Η γλώσσα μας κατηύγασε τη βαρβαρότητα των Ευρωπαίων και τους εκπολίτισε. Καταπληκτικό και σπάνιο εργαλείο της διανόησης. Είναι το κυρίαρχο όχημα του πολιτισμού μας.
Έτσι διαχρονικά, δημιουργικά και αναλλοίωτα, πέρασε από τον Όμηρο, στην Αρχαία Ελληνική, στην Ελληνιστική εποχή, στο Βυζάντιο, στον Μακρυγιάννη κι ως σήμερα στον Ελύτη.
Σκεφθήκατε ποτέ τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε η ελληνική γλώσσα; Πώς θα δημιουργούνταν οι ευκλεείς ρήσεις και τα απαράμιλλα σε κάλλος και νοήματα, δημιουργήματα των Αρχαίων Σοφών; Των δημιουργών της τραγωδίας, της ποίησης, της Αστρονομίας, της διανόησης; Πώς θα ερμηνεύονταν και πώς θα διαδίδονταν τα Ευαγγέλια; Αυτός ο υπέροχος Ελληνο-Χριστιανικός Πολιτισμός. Αλλά κι ακόμα η Διεθνής ορολογία των Επιστημών, βρίθει από όρους της γλώσσας μας. Επίσης ο έρωτας, η φύση, η τέχνη, με τη δύναμη της γλώσσας μας, υμνήθηκαν και έφτασαν στο απόγειο της αίγλης των.
Όσο όμως την πληγώνουμε ή εσκεμμένως την κακοποιούμε, αυτή διαιωνίζει την πορεία της φυλής μας. Ο Λένιν, ο Κίσιγκερ, οι Σλάβοι κ.ά. εχθροί της πατρίδας μας, ισχυρίστηκαν φανερά, πως αν θέλει κανείς να πλήξει το Έθνος μας, αρκεί να νεκρώσει τη γλώσσα μας. Το γνωρίζουν καλά όσοι αποβλέπουν στον αφελληνισμό μας, πως η γλώσσα μας είναι η απροσπέλαστη επικάλυψη του Εθνικού μας κυττάρου.
Η σύγχυση και η βαρβαρότητα μας απειλούν. Η γλώσσα μας σήμερα ασελγείται. Εκχυδαΐζεται. Βιάζεται κατάφωρα. Τηλεοπτικά απορρίμματα, Βαρβαρισμοί, δηλ. η παραβίαση των Γραμματικών κανόνων και οι Σολοικισμοί, δηλ. η παραβίαση των Συντακτικών κανόνων, οι πρόστυχες εκφράσεις και ο χυδαίος λαϊκισμός, τραυματίζουν τη γλώσσα μας. Η τηλεόραση και ο Τύπος, το ίδιο το Κοινοβούλιο, το ίδιο το κράτος που έχει υποχρέωση να διαφυλάξει τη γλώσσα μας, συμπράττουν εναντίον της. Οι νέοι μας μαστίζονται από μία φοβερή λεξιπενία, που τους κάνει ανίκανους να αρθρώσουν τον σωστό λόγο. Η επιδρομή ξένων όρων οργιάζει. Βαφτίζουμε λ.χ. το διάλειμμα με το Μπρέικ, το σχέδιο με το ντιζάιν, το συμφωνώ με το οκέι κ.ά.
Στην εποχή του Βυζαντίου, το λεξιλόγιό μας αριθμούσε 72 εκατομμύρια λήμματα. Σήμερα απόμειναν μόνον μερικές χιλιάδες.
Γι` αυτό χρέος μας είναι να φροντίζουμε και να τιμούμε τη γλώσσα μας. Εκλιπαρούσε ο Ετεοκλής, ο γιος του Οιδίποδα τον Δία, να μην καταστρέψει την πόλη των Θηβών λέγοντάς του: «Μη πόλιν πανίλεθρον εκθαμνίσετε. Ελλάδος γαρ φθόγγο χέουσα». Δηλ. Μην αφανίσεις Δία την πόλη γιατί οι κάτοικοί της μιλούν Ελληνικά. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος, μας έδωσε την ωραιότερη περιγραφή της γλώσσας μας: «Όταν κάποτε θα φύγω από τούτο το φως / θα ελιχθώ προς τα πάνω / ίσως ένα ρυάκι, που μουρμουρίζει / Κι αν τυχόν ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους / συναντήσω Αγγέλους / θα τους μιλήσω Ελληνικά / επειδή δεν ξέρουν άλλες γλώσσες. / μιλάνε μεταξύ τους με μουσική. Δηλ. οι Άγγελοι μιλούν με Μουσική μόνον και για αυτό καταλαβαίνουν την ελληνική γλώσσα. Αυτή τη γλώσσα, την εύηχη με τα πολλά φωνήεντα. Αντίθετη με τη γλώσσα των Βορείων, τη βαριά και βάρβαρη, με τα πολλά σύμφωνα. Πού θα βρείτε ολόκληρη πρόταση χωρίς ένα σύμφωνο; «Οία ηώ ώ υιέ, αεί εί». Δηλ. Όπως η αυγή, παιδί μου να είσαι. Ούτε ένα σύμφωνο. Σε καμιά άλλη γλώσσα δεν μπορεί να συμβεί αυτό.
Ας ντραπούμε λοιπόν, για τον γλωσσικό μας αυτοχειριασμό, που μας οδήγησαν, σφαλερά μέτρα ανεύθυνων ανθρώπων. Το Υπουργείο Παιδείας, οι Ακαδημαϊκοί, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όλοι οι δάσκαλοι, ας σκύψουν με περισσή φροντίδα, πάνω στο γλωσσικό μας πρόβλημα.