* Από τον Πέτρο Ιωάννου
Ήμουν σε μια εκδήλωση της μουσικής ομάδας της ''Επανόδου'' - κέντρο επανένταξης κρατουμένων - που έγινε την 1η Ιουνίου στον κήπο του μουσείου πολιτικών εξορίστων Αη Στράτη, στο Θησείο.
Εθελοντές και πρώην κρατούμενοι τραγούδησαν Νιόνιο Σαββόπουλο. Εκεί κι ο καλλιτέχνης που έκλεισε τη βραδιά, με τραγούδια αλλά κι ευχές: “Σας ευχαριστώ πολύ, όχι για το αφιέρωμά σας σε δικά μου τραγούδια, αλλά γιατί κάνατε ένα καλό, πρώην κρατούμενοι οι περισσότεροι.
Ξέρετε φυλακή έκανα κι εγώ για πολιτικούς λόγους. Έγκλειστος στα μπετόν και ξύλο, αλλά δεν τους κρατώ κακία, πολλοί στίχοι μου εκεί γράφτηκαν! Το μυαλό μας είναι γεμάτο από μύγες και πεταλούδες. Τις μύγες και στον εθνικό κήπο να τις πας, θα φύγουν για τις κοπριές. Αντιθέτως οι πεταλούδες δεν πρόκειται να μείνουν στις βρομιές, αλλά εκεί που αγαπάνε, στον χώρο τους. Να γιατί λέω κάνατε ένα καλό!”.
Τι μου θύμισε...Ήμασταν σε πενθήμερη με τη Γ' Λυκείου του σχολείου της Κινσάσας (Κονγκό), στο Kruger Park και στο Sun City, 100 κm από το Γιοχάνεσμπουργκ. Κάναμε ιππασία και μας ρωτά ο επικεφαλής του ιπποφορβείου απ' το Λουξεμβούργο.
-“Από πού είστε;”
-“Από Ελλάδα” του απαντάμε.
-“Γύρισα ταινία εκεί, ως κασκαντέρ, στα χρόνια της χούντας. Μια χαρά είστε, αρκεί να διώξετε τις με πολλά αλλά και με δύο πόδια, μύγες! τους πολιτικούς δηλαδή” απαντά, και ο νοών, νοείτω...
Μες τον γενικό χαμό αξίζει όμως να δούμε λίγο και τον λειτουργικό εκκλ.χρόνο: Κυριακή της Σαμαρείτιδος και του Τυφλού τις προάλλες. Μέρες αφιερωμένες σε μια γυναίκα από τη Σαμάρεια και στον ευεργετημένο απ' τον Χριστό στον τυφλό. Μια “άσχετη” με άστατη ζωή Σαμαρείτισσα μιλά με τον Χριστό και στον διάλογο για τον Μεσσία, μαθαίνει ότι είναι ο Ίδιος. Πιστεύει λοιπόν σ' Εκείνον-μαζί κι ολάκερο το χωριό - μετά δε από έντονη δράση θα δώσουν αυτή κι οι κόρες της, ακόμη και το αίμα τους (ισαπόστολος Φωτεινή). Το ίδιο και ο τυφλός δε βρήκε μόνο το φως του, αλλά πίστεψε, το ίδιο εν τινι μέτρω και οι δικοί του, λαμβάνοντας υπόψη και την τρομοκρατία των Φαρισαίων, των υποκριτών της εποχής. Πόσο ίδιες είναι οι εποχές ,οι κοινωνίες και μείς; Φοβάμαι, πώς είτε πάσχει πολύ ,η “έσω” μας όραση είτε δεν θέλουμε να δούμε!
Αν ζούσε ο παπα-Τιμόθεος Κιλίφης (τον θυμάστε με την πλούσια άσπρη γεννειάδα και το μεγάλο χαμόγελο, στην TV) θα 'λεγε αυτό δεν είναι κρίση οικονομική, αλλά κρίση αγάπης. Όλοι τη θέλουμε, αλλά λίγοι δουλεύουμε γι' αυτήν. Αλήθεια πόσοι πιστεύουμε με βεβαιότητα,σήμερα; σε πόσους αρέσει ο διάλογος; Δεν μπορώ να δεχθώ ότι αγαπώ τον τόπο, τα παιδιά μου τα σχολειά κι εμπιστεύομαι την τύχη τους στον απαίδευτο κ. Fili και στις άλλες μύγες του πολιτικοοικονομικού συστήματος, τους φαταούλες του χθες, του σήμερα και του αύριο!
Των αγ. Πατέρων Της 1ης οικουμενικής συνόδου σήμερα. Οποία διαφορά. Εκείνων του χθές και του σήμερα. Μοιάζουν λίγο οι εποχές όμως. Τότε εντίμως ή όχι ο αυτοκράτορας πάσχιζε για ασφαλή διάσκεψη και συμπεράσματα και οι μητροπολίτες – επίσκοποι, όχι όλοι, να ευθυγραμμιστούν στο πνεύμα της αποστολικής συνόδου: έδοξε (φάνηκε καλό) τω Αγ.Πνεύματι και ημίν. Σε λίγες μέρες στην περιβόητη οικουμενική ,αν γίνει, θάχουμε και την Δρ. Ελισάβετ Προδρόμου καθηγήτρια στη Βοστώνη μέλος ομάδων του ΥΠΕΞ και της CIA. Περίφημα, με τά θρησκευτικά μνημόνια, παίζει και η πανθρησκεία!
Την Τρίτη 31/5 ήμουν σε μια συζήτηση για το Σύνταγμα (Αθήνα), όπου οι ομιλητές τόνισαν, “Πολλά μπορούν ν' αλλάξουν, πλην του πολιτειακού”. Στην πίεση του ψαγμένου ακροατηρίου απάντησαν, τότε χωρά επανάσταση κι επαναστατικά μέσα.
Φίλοι μου, η δημοκρατία δεν είναι κοινοβουλευτική. Πορευόμαστε με διακοσμητικούς Προέδρους Δημοκρατίας, πρωθυπουργούς, υπουργούς, βουλευτές (...κόφτης), δικαστές (πρόσφατα το ΣτΕ ενέκρινε και την παράδοση 44 λιμανιών, για εθνικούς λόγους), δικηγόρους (πού τα λεφτά για δίκες;) καθηγητές (φοβισμένους) πολίτες(περσινό δημοψήφισμα) και όλοι σκυμμένοι και το χειρότερο θα πει ο Χρήστος Γιανναράς είναι ότι προσκυνάμε προσκυνημένους...
Είναι φανερό πως στη χώρα αλλά και στον πολύτιμο χώρο που τα μ.μ.ε.- πλήν της ''Ε'' - επιμελώς εξοντώνουν, δεν μας αρέσουν: οι αγκυλωτοί, οι αγκυλώσεις, το χαζοχαρούμενο και το ευδιάθετον όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων, ούτε τα χρέη, τα δάνεια και τα λεφτά τους (ευρώ), ούτε η δικαιοσύνη και το σύνταγμά τους, ούτε η παιδεία του Νikos Filis, και ο πολιτισμός του Aristidis Mpaltas με τα παλλόμενα πέη του Βέλγου Γιάν Φάμπρ, ούτε οι οφσορ υπουργών και κομμάτων, ούτε οι τράπεζες κουφάρια, ούτε τα κοράκια τους (λ.χ.Qualco του Ορέστη Τσακαλώτου, ξάδερφου του υπουργού). Έχουμε σιχαθεί την ξιπασιά ολονών τους.
Μέχρι που ζούμε,δεν διανοούμαστε να παραδώσουμε στάχτη κι αποκαΐδια και μόνον χρέη στις επόμενες γενιές!
Ετούτη η γη θα πει ο Δημήτρης Καζάκης ανήκει στο γένος μας στον λαό μας κι εκτός απ' τα ομόλογα που υπέγραψαν οι εγκάθετοι για να μας αλυσοδέσουν, υπάρχει κι ένα ανεκπλήρωτο απ' την εποχή του Κολοκοτρώνη ομόλογο κείνο της ελευθερίας της Ελλάδος. Αυτό ήρθε η ώρα να πληρωθεί στο ακέραιο και μ' όλους τους τόκους υπερημερίας!
Οι πρώην κρατούμενοι στην αυλή του μουσείου ήξεραν πια, να δημιουργούν, να συνεργάζονται, να νοιώθουν αυτό που λέμε φιλότητα, αγάπη, άλλη στάση ζωής στη χώρα των ανέργων, που τη διαφεντεύει ένα τίποτα + τίποτα. Είδα σ' αυτούς αυτό που δεν βλέπω σε μας που...είμαστε έξω απ’ τα κάγγελα, κι όμως, τα κάγκελα είναι παντού. Στο μυαλό, την ψυχή, στα όνειρα, στη φαντασία, στο επιχειρείν, στην πατρίδα,...ακόμη και σ'αυτούς που δεν γεννήθηκαν!
Λέμε και θα λέμε αλήθειες. Απέναντι στην αναισθησία των ισχυρών - που οι μηχανισμοί τα κέντρα, τα παράκεντρα και οι ΄΄πολίτες'' τους κάνανε “μάγκες”- ας αντιτάξουμε την ευαισθησία απέναντι σ' ευαίσθητες ομάδες. Οφείλω να επαινέσω δημόσια την Επάνοδο κυρίως δε τη ''Διέξοδο'' όχι γιατί τη σκάρωσα ο ίδιος αλλά γιατί τολμά σε δύσκολους καιρούς να επαναδραστηριοποιείται και πιστεύω θα κάνει τομές στο σωφρονιστικό σύστημα. Καθρέφτης μας είναι κι αυτό!
Ο Πέτρος Ιωάννου ήταν καθηγητής και υπ.βουλευτής με το Ενιαίο Παλαϊκό Μέτωπο petran61@hotmail.com
