Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Όπως είναι γνωστόν στις 23 Ιουνίου τρέχοντος έτους, οι Βρετανοί καλούνται σε δημοψήφισμα, προκειμένου να αποφασίσουν για την παραμονή ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28. Δεν συμμετέχει στην Ευρωζώνη και ως εκ τούτου διατηρεί το εθνικό της νόμισμα τη λίρα και τη δική της νομισματική πολιτική. Από προκηρύξεως του δημοψηφίσματος μέχρι σήμερα η αξία της λίρας, έναντι του ευρώ έχει υποτιμηθεί κατά 15%.
Μέχρι που γράφονται αυτές οι γραμμές οι δημοσκοπήσεις είναι μοιρασμένες, άλλοτε προηγείται ελαφρώς το «ΝΑΙ» και τανάπαλι. Η οικονομία της Βρετανίας επηρεάζει σημαντικά την παγκόσμια οικονομία, το δε Λονδίνο είναι το δεύτερο παγκόσμιο οικονομικό κέντρο και ως εκ τούτου το ενδιαφέρον όλου του κόσμου, είναι στραμμένο προς το Ηνωμένο Βασίλειο ως προς την έκβαση, του δημοψηφίσματος αυτού που, θα επηρεάσει θετικά ή αρνητικά ανάλογα την ενότητα ακόμα και το μέλλον αυτής, ταύτης της ΕΕ.
Όσοι τώρα τάσσονται υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ υποστηρίζουν ότι, αυτό θα έκανε τη χώρα πιο πλούσια και ακόμα πιο ελεύθερη. Στην πραγματικότητα όμως ένα Brexit θα είχε τεράστιο οικονομικό κόστος για το Ηνωμένο Βασίλειο. Θα μειώνονταν οι επενδύσεις, η ανάπτυξη και το εμπόριο θα δεχόταν πλήγμα, ο ανταγωνισμός, η αύξηση της παραγωγικότητας και τα επίπεδα διαβίωσης. Η απώλεια από τις εξαγωγές υπολογίζονται σε ετήσια βάση στο τεράστιο ποσό ων 250 δισ. ευρώ. Το London School of Economics υπολόγισε ότι, το μακροπρόθεσμο κόστος για τη Βρετανία από τη μείωση του εμπορίου λόγω Brexit θα μπορούσε να φθάσει ακόμα και το 9,5% του ΑΕΠ. Η μείωση στις απ’ ευθείας ξένες επενδύσεις θα μπορούσε να φθάσει το 3,4% του ΑΕΠ. Τα κόστη αυτά ισοπεδώνουν από μόνα τους πλήρως, από τα όποια πιθανά οφέλη υπάρχουν ενός Brexit.
Την ίδια στιγμή στην περίπτωση ενός Brexit, η ΕΕ θα κρατήσει σκληρή στάση και γραμμή απέναντι στη Βρετανία σε όλους τους τομείς των σχέσεών τους. Οι λοιπές Κυβερνήσεις της ΕΕ θα θελήσουν να τιμωρήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο, επειδή μεταξύ άλλων ένα Brexit, θα οδηγήσει σε άνοδο της ισχύος των αντιευρωπαϊκών κομμάτων και τους Ευρωσκεπτικιστές.
Ένα Brexit θα έχει επίσης συνέπεια, να συναφθούν υπό χειρότερους όρους και οι νέες εμπορικές συμφωνίες του Ηνωμένου Βασιλείου, με τις χώρες που, δεν θα είναι μέλη της ΕΕ. Ακόμα και οι ίδιες οι ΗΠΑ έχουν αναφέρει ότι, δεν βιάζονται ιδιαίτερα να πραγματοποιήσουν συνομιλίες με τη Βρετανία για την επίτευξη εμπορικής συμφωνίας μαζί της. Επίσης έχει φανεί και από τις προεκλογικές ομιλίες των υποψηφίων για την προεδρία των ΗΠΑ περιμένουν πρώτα και αυτοί την έκβαση αυτού του δημοψηφίσματος και μετά να τοποθετηθούν επ’ αυτού. Η Ουάσινγκτον δεν θα βιασθεί ιδιαίτερα, για να προχωρήσει σε νέα απελευθέρωση των εμπορικών συμφωνιών με άλλες χώρες.
Εκείνο που εκτιμάται για τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου είναι ότι όσο πλησιάζει η ημερομηνία του δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου, ζυγίζουν καλύτερα τις επιπτώσεις του ΝΑΙ και του ΟΧΙ και απ’ ότι φαίνεται τελικά θα επικρατήσει το ΝΑΙ. Η παραμονή δηλαδή της Βρετανίας στην ΕΕ γιατί αυτό συμφέρει τόσο αυτή όσο και την ίδια την ΕΕ. Με λίγα λόγια αυτό φαίνεται να είναι αναγκαίο κακό και για τις δυο πλευρές (ΕΕ - Βρετανία). Συνεπώς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε για την έκβαση αυτού της τεραστίας σημασίας δημοψηφίσματος για όλο τον κόσμο.
Συμπερασματικά προκύπτει αν το Ηνωμένο Βασίλειο (Βρετανία) αφήσει την ΕΕ τότε ένα είναι σίγουρο ότι, η κατάσταση για τη χώρα αυτή θα χειροτερέψει και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι Βρετανοί και παρά τη λυσσαλέα προπαγάνδα υπέρ του ΟΧΙ τούτο τελικά δεν θα περάσει.
