Του Χρήστου Τσαντήλα
ΑΥΤΟ που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία, χρήζει κατεπείγουσας και εξειδικευμένης βεβαίως επιστημονικής διερεύνησης. Με κύριο ζητούμενο το πώς ακριβώς και για ποιους λόγους ένας πληθυσμός σχεδόν 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται, δίχως καν να αντιδρά, τη φτωχοποίησή του! Πώς δέχεται, δηλαδή, την ολοκληρωτική ανατροπή της ζωής του, το κλέψιμο των κόπων του, την έμμεση υφαρπαγή της περιουσίας του (με ληστρικά κόλπα τύπου ΕΝΦΙΑ) και το χειρότερο απ' όλα αυτά, να αποδέχεται την υποταγή του σε ένα επώδυνο και αβέβαιο μέλλον του αλλά και των παιδιών του...
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από 8 στους 10 Έλληνες θεωρούν πλέον παρελθόν τον όρο «αποταμίευση» στην Ελλάδα. Όταν μάλιστα οι 2 στους 10 δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με τις οικογενειακές και ατομικές τους υποχρεώσεις, τότε σημαίνει πως, όχι απλώς κάτι δεν πάει καλά σ' αυτή τη χώρα, αλλά τα νούμερα αυτά δείχνουν κάτι χειρότερο. Ότι η ασθένεια που πλήττει στη συντριπτική της πλειονότητα την κοινωνία, είναι... ανίατος!
ΚΑΙ ενώ μας βρήκαν όλα τα δεινά, ήρθαν αίφνης και μας καταπλάκωσαν, κάπου είκοσι καινούργιοι φόροι! Δύο Σαββατοκύριακα έφταναν για να περάσουν από τη Βουλή τα μέτρα που θα πλήξουν τις επόμενες γενιές των Ελλήνων. Έβαλαν θηλιά στον λαιμό των νέων για δεκαετίες πολλές. Και δεν είναι ανόητη η Άννα Βαγενά που μίλησε για 99 χρόνια. Την ωμή αλήθεια είπε χωρίς να το ξέρει η Λαρισαία, απλώς σε κανέναν μας δεν άρεσε, γι΄ αυτό και εξεφωνήθη!
Ζούμε λοιπόν σε άκρως βλαβερή περίοδο. Για την οικογένεια, την κοινωνία, την πατρίδα, σε τυραννικό καθεστώς των μνημονίων και οδηγούμαστε από κυβερνήσεις που συναγωνίζονται (και εναλλάσσονται στην εξουσία) ανάλογα με τον βαθμό πειθήνιας συμπεριφοράς που επιδεικνύουν απέναντι στους δανειστές. Και ενώ και από μόνο του το αποτέλεσμα του περσινού δημοψηφίσματος καθιστά άκυρα όλα τα μέτρα, εμείς τα δεχόμαστε υποτακτικά και χωρίς την παραμικρή αντίδραση, έτσι για την τιμή των όπλων...
ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΜΕ σε έναν πρωθυπουργό και σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, επειδή κουραστήκαμε με την κακή διοίκηση των προηγούμενων καταστάσεων. Διαψευστήκαμε δυστυχώς αλλά το χειρότερο είναι ότι μέχρι να το καταλάβουμε αυτό, πρόλαβαν να μας υποθηκεύσουν τη ζωή τη δική μας, αλλά και τη ζωή των επόμενων γενιών για πολλά, πολλά χρόνια ακόμα.
ΑΛΛΑ, όσο δεν μπορούμε να μάθουμε τι ήταν αυτό που μεσολάβησε και ο πρωθυπουργός υπέστη την απίθανη μετάλλαξη που γνωρίσαμε από τον Ιούλιο του ‘15 και μετά, άλλο τόσο δεν θα μπορέσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα, πού πήγαν οι αντιστάσεις μας στο ξεπούλημα των πάντων.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ στη Βουλή για το ασφαλιστικό ο πρωθυπουργός, με γενναιότητα και λεβεντιά είτε με ασύλληπτη έλλειψη συναίσθησης των λόγων του ομολόγησε την επί 2 χρόνια αυταπάτη του σχετικά με τη δεινή κατάσταση της χώρας. Δηλαδή ότι δεν κατάλαβε αυτό που καταλάβαινε ότι θα ερχόταν και ο τελευταίος πολίτης της χώρας. Τι θα μείνει λοιπόν στην ιστορία; Ότι πρώτη φορά, λίγοι άνθρωποι και μικροί, έκαναν τόσο μεγάλο κακό σε πολλούς...
