Από το Ντίνο Αυγουστή
Η παροιμία «πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι», ταιριάζει απόλυτα με τους στόχους που έθεσαν τα δύο μεγάλα κόμματα της Κύπρου, δηλαδή ο δεξιός Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗ.ΣΥ.) και το κομμουνιστικό Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού (Α.Κ.Ε.Λ), που συνεργάστηκαν αρμονικά και μάλιστα λίγους μόνο μήνες πριν τις εκλογές, μιας και είχαν και τα δύο μαζί την απόλυτη πλειοψηφία εδρών στο κοινοβούλιο, προκειμένου να αφήσουν εκτός της σύνθεσης της νέας Βουλής όλα τα μικρά κόμματα, υπερψηφίζοντας από κοινού την αύξηση του εκλογικού μέτρου από 1,8 σε 3,6%. Η απόφαση αυτή δικαίως χαρακτηρίστηκε πραξικοπηματική από τα μικρότερα κόμματα και πλήγμα στη δημοκρατία και την πολυφωνία.
Σημειώνεται ότι τα δύο αυτά παραδοσιακά κόμματα, εκτός από το Κυπριακό, όπου ταυτίζονται σχεδόν απόλυτα με τους χειρισμούς του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στην εν εξελίξει διαπραγματευτική διαδικασία για το Κυπριακό (όλοι οι άλλοι διαφωνούν), σε όλα τα υπόλοιπα θέματα τα χωρίζει μια πραγματική άβυσσος (θεωρητικά τουλάχιστον, διότι στην πράξη ως διαχειριστές της εξουσίας την ίδια ακριβώς πολιτική εφάρμοσαν και εφαρμόζουν).
Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο…
Και ο ξενοδόχος στη προκειμένη περίπτωση είναι ο κυρίαρχος λαός που αντέδρασε ακαριαία απέναντι στην πρωτοφανή αλαζονεία τους, με αποτέλεσμα να τους χαλάσει τα σχέδια που προέβλεπαν να αφήσουν εκτός Κοινοβουλίου μικρές μεν, σημαντικότατες και απαραίτητες για τον πλουραλισμό της δημοκρατίας δε, πολιτικές δυνάμεις της Κυπριακής πολιτικής ζωής. Όπως, είναι για παράδειγμα, το Κίνημα Οικολόγων και το Ευρωπαϊκό Κόμμα (ΕΥΡΩΚΟ), το οποίο πήρε στους ώμους της μια μεγάλη μορφή του παγκόσμιου εθελοντισμού και της κυπριακής κοινωνίας, η Ελένη Θεοχάρους και μαζί με το δικό της Κίνημα Αλληλεγγύης που ίδρυσε, μόλις τρεις μήνες πριν τις εκλογές, κατόρθωσε να εισέλθει πανηγυρικά με τρεις βουλευτές στην νέα Βουλή των Αντιπροσώπων. Πρόκειται για ένα πραγματικό άθλο που μόνο προσωπικότητες όπως η Ελένη Θεοχάρους μπορούν να επιτύχουν.
ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Κατά τα λοιπά οι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο ήταν σίγουρα μια διαφορετική εκλογική αναμέτρηση απ’ όλες τις προηγούμενες, αφού εκτός των άλλων έβαλε την Κύπρο στην εποχή του πολυκομματισμού. Εντός Βουλής εισήλθαν οκτώ πολιτικοί σχηματισμοί. Ήτοι, τα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗ.ΣΥ. και Α.Κ.Ε.Λ, το Δημοκρατικό Κόμμα (ΔΗ.ΚΟ.), η Ενιαία Δημοκρατική Ένωση Κέντρου (Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών - Ε.Δ.Ε.Κ.), το Κίνημα Οικολόγων - Συνεργασία Πολιτών και η Συμμαχία πολιτών, το Κίνημα Αλληλεγγύη και το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο (Ε.ΛΑ.Μ.) που εξασφαλίζουν για πρώτη φορά την είσοδο τους στο κυπριακό κοινοβούλιο.
Το νέο σκηνικό δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες, αλλά και πολλά ερωτήματα, σε σχέση με τον τρόπο που το Κοινοβούλιο θα λειτουργεί την επόμενη πενταετία, καθώς είναι ξεκάθαρο πως θα πρέπει να συνάπτονται συνεχώς συμμαχίες για να προχωρά το νομοθετικό έργο, δεδομένου ότι στην Κύπρο υπάρχει πλήρης διαχωρισμός της εκτελεστικής (κυβέρνηση) και νομοθετικής εξουσίας (Βουλή), με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να χρειάζεται απαραίτητα την στήριξη του νομοθετικού σώματος, για να μπορεί να νομοθετεί απρόσκοπτα. Και στο παρόν στάδιο η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν διαθέτει την απαραίτητη πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Μην ανησυχείτε όμως η κυβέρνηση δεν πέφτει! Στην Κύπρο (σε αντίθεση με την Ελλάδα) Κυβέρνηση και Βουλή εξαντλούν πάντα τη θητεία τους (και πολύ καλά κάνουν). Μοναδικός λόγος πρόωρων εκλογών είναι η λύση του Κυπριακού (μιλούμε πάντα για σωστή λύση), διότι τότε θα αλλάξουν παρασάγγας τα πράγματα …
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ
Χωρίς καμιά αμφιβολία μεγάλος νικητής κι αυτών των εκλογών ήταν για ακόμα μια φορά η αποχή, καθώς το 33,26% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων επέλεξαν να μην προσέλθουν στις κάλπες. Μεγάλος ήταν και ο αριθμός των άκυρων και λευκών ψηφοδελτίων που άγγιξαν το 3%! Να σημειώσουμε ακόμα ότι πολύ μεγάλος αριθμός νέων ψηφοφόρων δεν προσήλθε καν για εγγραφή στους εκλογικούς κατάλογους, κάτι που σημαίνει ότι η πραγματική αποχή από την ψηφοφορία είναι πολύ μεγαλύτερη. Πρόκειται ασφαλώς για μια συντριπτική ήττα του πολιτικού συστήματος, αφού ο αριθμός της αποχής είναι εξαιρετικά μεγάλος για τα κυπριακά δεδομένα. Ωστόσο ανίκανο να συλλάβει τα πραγματικά μηνύματα της κάλπης, σχεδόν καθολικά το πολιτικό σύστημα αγνόησε την ολοκληρωτική συντριβή του από τους πολίτες, και αντί να εγκύψει στους λόγους για τους οποίους το 33% της κοινωνίας το καταδίκασε διά της αποχής της, είτε πανηγύριζε για τη νίκη, είτε αντιθέτως προέβαινε σε θλιβερούς απολογισμούς και δικαιολογίες για τις αποτυχίες.
Σε ό,τι αφορά το τελικό αποτέλεσμα, τα ποσοστά των κομμάτων (που προσμετρούνται δυστυχώς στο σύνολο των ψηφοφόρων που προσήλθαν στην κάλπη) δείχνουν ότι ο μεγάλος χαμένος των βουλευτικών εκλογών είναι χωρίς καμιά αμφιβολία ο διπολισμός ΔΗ.ΣΥ. και Α.Κ.Ε.Λ., αφού το συνολικό ποσοστό των δύο μεγάλων κομμάτων συρρικνώθηκε κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες, σε σχέση με τις βουλευτικές του 2011 (στις περασμένες εκλογές τα δύο κόμματα κατάφεραν από κοινού να συγκεντρώσουν το 66,37% των ψήφων, σήμερα το κοινό τους ποσοστό είναι 56,35%, ΔΗ.ΣΥ. 30,69% μείον 3,7%, Α.Κ.Ε.Λ. 25,67%, μείον 7,1%.
Ένα ακόμα πολύ σημαντικό στοιχείο αυτών των εκλογών είναι η αντίδραση των ψηφοφόρων του ΔΗ.ΣΥ. στην επαρχία Λάρνακας, στην οποία έδωσαν την πρωτιά σε ψήφους σε μια νέα γυναίκα, την οποία ο πρόεδρος του κόμματος κ. Αβέρωφ Νεοφύτου ήθελε να αποκλείσει από τα ψηφοδέλτια της παράταξης του!!! Δυστυχώς οι επικεφαλής των κομμάτων εκλέγονται χωρίς σταυρό προτίμησης. Σε διαφορετική περίπτωση, θα γελούσε και το παρδαλό κατσίκι!
Ανακεφαλαιώνοντας σημειώνουμε επιγραμματικά τα πιο σημαντικά συμπεράσματα των εκλογών που είναι: Πολυκομματική Βουλή, σοβαρή μείωση των ποσοστών του δικομματισμού (πανωλεθρία του Α.Κ.Ε.Λ., μείωση ποσοστών ΔΗ.ΣΥ.), μείωση ποσοστών ΔΗ.ΚΟ., επικίνδυνη συρρίκνωση της μετά Λυσσαρίδη και Ομήρου Ε.Δ.Ε.Κ., είσοδος τριών νέων πολιτικών σχηματισμών με σημαντικά εκλογικά ποσοστά στην νέα Βουλή (Συμμαχία πολιτών, Κίνημα Αλληλεγγύης και Ε.ΛΑ.Μ.) και σημαντική αύξηση των ποσοστών του Κινήματος Οικολόγων (το μόνο από τα παλιά κόμματα που αύξησε τα ποσοστά του σε πείσμα ΔΗ.ΣΥ και ΑΚΕΛ που ήθελαν να το εξαφανίσουν μαζί με τον ενοχλητικό γι' αυτούς πρόεδρο του, τον καθ’ όλα αξιοπρεπή Γιώργο Περδίκη). Όσο για τις φωνές διαμαρτυρίας που ακούγονται και τον τρόμο που διαχέεται παντού για την εκλογική επιτυχία του Ε.ΛΑ.Μ, θεωρώ φρόνιμο πρώτον: τον σεβασμό στη λαϊκή ετυμηγορία, και δεύτερον: Λίγη περισσότερη υπομονή για να δούμε την αντίδραση του συγκεκριμένου κόμματος εντός Βουλής και ύστερα να το κρίνουμε. Στο ίδιο το Ε.ΛΑ.Μ. εναπόκειται να αποδείξει ότι είναι ένα δημοκρατικό κόμμα που σέβεται τη δημοκρατία και τους κανόνες λειτουργιάς της και όχι ένα ακραίο κόμμα, όπως υποστηρίζουν σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί σχηματισμοί.
Οι επόμενες μέρες θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, από πολλές πλευρές. Και κυρίως σε ό,τι αφορά την εκλογή του νέου προέδρου της Βουλής.
Ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
a.avgoustis@hotmail.com
