Του Κων/νου Τσιρονίκου
Ένα απ΄ τα πολλά κουσούρια του πολιτικού μας συστήματος είναι και ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός. Οι τυχοδιωκτικές μετακινήσεις πολιτικών, κάθε φορά, που το κομματικό καράβι παίρνει κλίση. Τότε, αντί να μένουν στη θέση τους, δίπλα στον καπετάνιο τους για να το περισώσουν, ένας - ένας σαν τα ποντίκια φεύγουν. Και πάνε πού; Όχι σε κάποιο κόμμα μικρό που θα βάλει σε κίνδυνο την επανεκλογή τους, αλλά σ΄ εκείνο που συγκεντρώνει τις δημοσκοπικές προβλέψεις της πρωτιάς. Κρίμα που αυτοί οι "κύριοι" δεν έμαθαν στη ζωή τους, ότι οι άνθρωποι κρίνονται από τα έργα τους. Από τη σταθερότητά τους να μην εγκαταλείπουν, για ιδιοτελείς σκοπούς, τη θέση τους αλλά ν΄ αγωνίζονται σθεναρά να φέρουν σε κανονική πλεύση το καράβι της ζωής. Αυτό που τους γέννησε, τους ανέδειξε, τους έδωσε , τους τίμησε. Κι αυτός ο αγώνας αποτελεί δημοκρατική αξία. Πολιτισμό.
Αντ΄ αυτού, όπως και παραπάνω τονίσαμε, αρκετοί απ΄ τους εθνοπατέρες μας το βάζουν στα πόδια. Για να πάνε σε ασφαλές μέρος, προκειμένου να σώσουν το πολιτικό τους τομάρι. Φεύγανε, λέγανε, τότε... γιατί δεν ήθελαν να ψηφίσουν τα μνημόνια... Λες και υπήρχε άλλος δρόμος. Κι αυτό το γνωρίζανε καλά. Κι όμως, δεν ήθελαν να χάσουν την ευκαιρία του ψευτοαντιμνημονιακού για να περάσουν απέναντι. Εκεί που κυριαρχούσε το τζάμπα νταηλίκι και ο ψευτοπαλλικαρισμός. Ενας σωρός απ΄ άχυρα, που σκόρπισαν με την πρώτη πνοή του ανέμου...
Βουτηγμένοι στο ψέμα και στην υποκρισία, οι άφθαστοι καιροσκόποι που καμώνονται ότι υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, στα δύσκολα τρέχουν αλαφιασμένοι μην χάσουν την επανεκλογή τους. Προς μέρος σίγουρο και ασφαλές. Που θα τους δώσει αυτό που θέλουν. Τη θεσούλα και την κονόμα. Μπράβο σας βρε παιδιά.
Δεν είστε μόνον "λεβενταράδες" της κουτοπονηριάς και ματαιοδοξίας, αλλά και πρωταθλητές της αδιαντροπιάς και της ανεντιμότητας. Πώς μωρέ αντικρίζετε τους ψηφοφόρους σας; Με τι πρόσωπο; Με τι αξίες; με τι αξιοπρέπεια; Αφού τη θυσιάζετε στον βωμό της κενοδοξίας και του κέρδους!
Και τώρα που το κόμμα στο οποίο πήγατε δεν πάει καλά δημοσκοπικά, τι θα κάνετε στις επόμενες εκλογές; Ε, "παλιά μας - τέχνη κόσκινο". Θα πάμε πρώτα προς τα κει που οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν εκλογική άνοδο. Δυστυχώς, έτσι σκέφτονται αρκετοί απ΄ τους εθνοπατέρας και τα πολιτικά στελέχη. Τυχοδιωτικά. Κυνηγώντας την τύχη ανά πάσα στιγμή και προς πάσα κατεύθυνση. Ανεξαρτήτως ιδεολογικής και ηθικής υποστάσεως. Υπάρχουν βέβαια και οι έντιμοι πολιτικοί. Αυτοί που παραμένουν σταθεροί στις επάλξεις των αρχών του κόμματος και παλεύουν ανύστακτα μαζί με τον καπετάνιο να σώσουν το κομματικό καράβι. Οδηγώντας το σ΄ απάγκιο λιμάνι: Περισυλλογής, αυτοκριτικής και προγραμματικής δράσης...
Είναι λυπηρό, αλλά έτσι ενεργούν οι τυχοδιώκτες πολιτικοί. Οι κενοί αρχών και αξιών. Οι γυρολόγοι της πολιτικής, όπως τους αποκαλεί ο απλός λαός. Οι ματαιόδοξοι και οι ρέποντες προς τον Μαμμωνά. Κι αυτό το κάνουν είτε ευθέως, είτε έμμεσα με υπονοούμενα περί δήθεν ιδεολογικής ασυμφωνίας... Και μετά από λίγο έρχεται το μαντάτο: Ανεξαρτητοποίηση! Κι απ΄ εκεί το πήδημα, σαν τα ποντίκια, προς την κομματική μεριά όπου υπάρχει ψωμί. Μεγάλη πιθανότητα επανεκλογής. Κι έχουμε αρκετές περιπτώσεις αετονύχηδων πολιτικών που την κομματική σταθερότητα την έχουν στο γόνατο. Και την πετάνε, πολύ εύκολα, όταν πρόκειται να κερδίσουν οφίκια. Θέσεις που θα τους δώσουν "δόξα" και χρήμα. Δυστυχώς, όπως και στην αρχή του άρθρου μας τονίσαμε, η κατάσταση αυτή αποτελεί μια από τις κακοδαιμονίες του πολιτικού μας συστήματος. Την οποία πρέπει να την αποβάλλουμε. Κι αυτό θα γίνει, αν οι κομματικές ηγεσίες στο πλαίσιο της εξυγίανσης της πολιτικής ζωής του τόπου, βάλουν φραγμό σε τέτοιου είδους συμπεριφορές. Συμπεριφορές διαχρονικές, που στους καιρούς μας έχουν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Που φτάνουν μέχρι τον εξευτελισμό του ήδη βεβαρημένου πολιτικού μας συστήματος. Και μαζί μ΄ αυτό στην υποτίμηση του εκλογικού σώματος. Αφού για άλλο κόμμα τους ψηφίζει ο κοσμάκης κι αυτοί γι΄ αλλού τραβάνε.
Εχω τη γνώμη ότι τα κόμματα πρέπει να προβληματισθούν απ΄ την ιδιοτελή και ανήθικη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων. Και να κλείσουν ερμητικά τις πόρτες στους τυχοδιώκτες πολιτικούς. Δυστυχώς όμως, οι αρρωστημένες από το πάθος της εξουσίας πολιτικές ηγεσίες όχι μόνον δεν εμποδίζουν την είσοδο αυτών αλλά αντιθέτως την ενθαρρύνουν, πιστεύοντας ότι, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, αυξάνουν την εκλογική τους δύναμη. Ετσι ο τυχοδιωκτισμός βρίσκοντας ορθάνοιχτες τις πόρτες των κομμάτων θεριεύει και ευημερεί... Και μετά μιλάμε για συνέδρια, κομματικές διασκέψεις, ιδεολογική πορεία... Όλα αυτά είναι για τον τύπο. Για το ξεγέλασμα του λαού και την υφαρπαγή της ψήφου. Αφού, όλα δείχνουν ότι οι εκ του πονηρού και ιδιοτελώς γενόμενες μετακινήσεις έχουν καταστεί κανόνας της πολιτικής ζωής του τόπου μας.
Να, γιατί κύριοι των κομματικών ηγεσιών πρέπει να σφραγίσετε τις πόρτες σε τέτοιους πολιτικούς. Να, γιατί πρέπει να τους αποβάλλετε απ΄ το σύστημα της χρηστής μας δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων σας. Και μην μου πείτε ότι η δημοκρατία δεν επιτρέπει αποκλεισμούς. Και βέβαια επιτρέπει. Όταν, πρόκειται να προστατεύσουμε και να καθαρίσουμε την πολιτική ζωή του τόπου απ΄ την ιδιοτέλεια, την υποκρισία και το ψέμα. Τους φορείς αυτής της πολιτικής σαβούρας πρέπει ν΄ αποκλείσουμε και ν΄ αποβάλλουμε. Αν, θέλουμε τα πολιτικά κόμματα να καταστούν χρήσιμα για τη χώρα και να διδάσκουν αξίες και μόνον αξίες στον λαό.
Αυτά κύριοι πρέπει να διαχειρισθείτε σωστά, αν επιθυμείτε να δώσετε κύρος στην ατομική και συλλογική σας προσπάθεια. Στον αγώνα που βάζει πάνω απ΄ όλα το συμφέρον της πατρίδας. Και αυτό μπορούν να το υπηρετούν μόνον ενάρετοι πολιτικοί.
