* Από τη Χρυσούλα Χρ. Μότσιου – Τσανά
Βρισκόμαστε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας. Η δημόσια δράση Του έχει τελειώσει. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πορεύεται προς το εκούσιο Πάθος! Είναι πλέον προσηλωμένος στη θυσία Του. Γι΄ αυτό το Πάθος μιλά στους μαθητές Του. Γι΄ αυτό το Πάθος παρακαλεί τον ουράνιο Πατέρα Του.
Και οι μαθητές Του, παρόλο που αδυνατούν να συλλάβουν και να εννοήσουν «τα μέλλοντα αυτώ συμβαίνειν» (Μαρκ. Ι΄32), αποταμιεύουν τα λόγια Του και απομνημονεύουν τις τελευταίες παρακαταθήκες του Διδασκάλου Τους.
Ιδιαίτερα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης με ξεχωριστή αφοσίωση αποτυπώνει στην καρδιά του κάθε λόγο του αγαπημένου του Διδασκάλου. Έτσι, φτάνει μέχρι εμάς σήμερα και ο λόγος αυτός του Κυρίου μας: «Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου» (Ιω. Ιβ΄31). Τώρα θα κριθεί αυτός ο κόσμος. Τώρα που θα με δουν οι άνθρωποι περιφρονημένο και σταυρωμένο. Τώρα που θα χωριστούν οι πιστοί από τους απίστους!
Και κρίθηκε πράγματι τότε ο κόσμος. Κρίθηκε στα πρόσωπα του αλλοπρόσαλλου πλήθους, που ενώ φώναζε κατά την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος» (Μαρκ. Ια΄9), μετέτρεψε την κραυγή του λίγο αργότερα σ΄ εκείνο το φρικτό «άρον άρον, σταύρωσον αυτόν» (Ιω. Ιθ΄15). Κρίθηκε ο λαός των Ιεροσολύμων μπροστά στο Πάθος του Κυρίου μας. Κρίθηκε και ο δίψυχος Πιλάτος.
Κρίθηκαν και οι γεμάτοι υποκρισία θρησκευτικοί ηγέτες του Ισραήλ. Επιστράτευσαν την υποκριτική ευσέβειά τους και τη δήθεν προσήλωσή τους στο Νόμο και τους Προφήτες για να εξαφανίσουν κυριολεκτικά τον Ιησού Χριστό, αρνούμενοι να τον ομολογήσουν Μεσσία και Λυτρωτή τους. Κρίθηκαν και οι μαθητές του Κυρίου μας που τον εγκατέλειψαν την ώρα του Πάθους Του. Κρίθηκαν και οι δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί Του. Ο ένας Τον ομολογεί Θεό παντοδύναμο, ο άλλος χάνει τη μοναδική ευκαιρία να βρεθεί μαζί Του στον Παράδεισο.
Όλοι κρίνονται ανάλογα με τη στάση τους και την αγάπη τους στο πρόσωπό Του! Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου μας! Και δεν είναι μονάχα μια κατεξοχήν πνευματική περίοδος. Είναι και πάλι περίοδος κρίσεως. «Νυν κρίσις εστίν» και πάλι «του κόσμου τούτου».
Όχι κρίση οικονομική που περνάμε στην πατρίδα μας∙ κρίση κατά την οποία και πάλι ο καθένας μας, προσωπικά, δίνει εξετάσεις, ανάλογα με την τοποθέτησή μας απέναντι στο Σταυρό του Χριστού μας. Τι είναι πράγματι για μας ο Σταυρός του Κυρίου μας; Ο θρόνος του Χριστού, πάνω στον οποίο απέδειξε την αγάπη Του για τον καθένα μας, για την σωτηρία μας ή απλώς ένα κόσμημα στο στήθος μας; Και μάλιστα, όπως πολύ εύστοχα υπογραμμίζει ο Απ. Παύλος «Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί» (Α΄Κορ, α΄18).
Και πάλι κρίνεται ο κόσμος μας και ο καθένας μας. Τί διαλέγουμε άραγε, τί προτιμάμε και τί κάνουμε σήμερα; Μήπως συμβιβαζόμαστε κάποτε με το ψέμα και την αδικία, όπως ο Πιλάτος; Μήπως αρνούμαστε τον Χριστό σε δύσκολες ώρες και διαλέγουμε το συμφέρον μας ή το κέρδος μας, αδιαφορώντας για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη; Μήπως είμαστε ασταθείς, σαν τον όχλο; Μήπως μπροστά στις κρίσιμες περιστάσεις και τις δύσκολες ώρες αποδεικνυόμαστε πλαδαροί και ράθυμοι, όπως οι μαθητές; Μας αγγίζει αλήθεια ο Σταυρός του Κυρίου μας; Αυξάνει την αγάπη μας προς το πρόσωπό Του και προς τα πρόσωπα των αδελφών μας; Μας οδηγεί σε θυσίες για χάρη Του, μάλιστα σε χρόνους αποστασίας, σαν αυτούς που ζούμε σήμερα; Τροφοδοτεί τον πνευματικό μας αγώνα;
«Νυν κρίσις εστί του κόσμου τούτου»! Μακάριοι όσοι αυτή τη Μεγάλη Εβδομάδα πάρουμε την απόφαση να συνοδοιπορήσουμε μαζί με τον Κύριο στην πορεία της ζωής μας. Θα΄μαστε αυτοί που την ώρα που ο Κύριος κρίνεται, ανακρίνεται και καταδικάζεται, θα επιλέξουμε να έχουμε Αυτόν οδηγό, εμπνευστή, πρότυπο στη ζωή μας. Θα΄μαστε αυτοί που στην κρίση του κόσμου μας θα τοποθετηθούμε ορθά, έτσι ώστε το αποτέλεσμά της να είναι υπέρ μας και γι΄αυτή τη ζωή, πολύ περισσότερο όμως για την υπερένδοξη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος! Αμήν!
* Η Χρυσούλα Χρ. Μότσιου – Τσανά είναι Δρ. Θεολογίας του ΑΠΘ
