Αγαπητή «Ελευθερία»
Αυτά που συνέβησαν την Κυριακή στο Κιλελέρ και τα οποία δημιούργησε η προκλητική στάση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βαγενά και τα οποία παρακολούθησε, μέσω των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, εμβρόντητος ο ελληνικός λαός, δεν έχουν προηγούμενο στην πολιτική ζωή της χώρας μας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πολίτες αποδοκιμάζουν βουλευτή του Κοινοβουλίου. Πράξη εκ των προτέρων καταδικαστέα και αποδοκιμαστέα. Δυστυχώς το κόμμα το οποίο στεγάζει σήμερα την κ. Βαγενά είναι το πρώτο που δίδαξε και εφάρμοσε αυτές τις μεθόδους και μάλιστα με πιο έντονο και δυναμικό τρόπο. Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής του καθενός ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτά που διοργάνωναν αντισυγκεντρώσεις και πετούσαν γιαούρτια σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, επειδή υπέγραψαν το επαχθές πρώτο μνημόνιο. Πού να το φανταζόταν ότι ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ θα υπέγραφε το τρίτο και πιο φαρμακερό τρίτο μνημόνιο. Πλασάρεται ως καλό επειδή έχει.... αριστερό πρόσημο. Η κ. Βαγενά τηρούσε σιγή ιχθύος όταν οι νέοι σύντροφοί της αποδοκίμαζαν τους παλαιούς της συντρόφους. Έπρεπε να γνωρίζει ότι «μάχαιραν έδωσε μάχαιραν θα ελάμβανε».
Αν η στάση των αγροτών είναι καταδικαστέα μία φορά, είναι χίλιες φορές καταδικαστέα και αποκρουστέα η στάση της κ. Βαγενά, στην οποία δόθηκε η ευκαιρία να διδάξει ήθος με τη στάση της και ν’ αποδείξει ότι καλώς κατέχει μία θέση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Δυστυχώς, έπραξε το ακριβώς αντίθετο. Όχι μόνο διαπληκτιζόταν συνέχεια με τους αγρότες, όχι μόνο άρπαξε από το βήμα το κείμενο της ομιλίας του συναδέλφου της βουλευτή, όχι μόνο κατηγορούσε τις προηγούμενες Κυβερνήσεις ό,τι έδωναν υποσχέσεις στους αγρότες, ξεχνώντας τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις του κόμματός της, αλλά έφτασε στο έσχατο σημείο να αποδοκιμάζει και να γιουχαΐζει η ίδια τον εκλεγμένο Περιφερειάρχη της περιοχής. Αυτό το πράγμα δεν έχει ξαναγίνει στη χώρα μας. Είναι ένα γεγονός πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά και αν ο αρχηγός του κόμματός της είχε κότσια θα την είχε διαγράψει την ίδια στιγμή. Η κ. Βαγενά δεν είναι η πρώτη φορά που συμπεριφέρεται με τον ίδιο απαράδεκτο τρόπο και το απύθμενο θράσος της, όπως θα αναφερθεί στη συνέχεια.
Ολοι μας βρίζουμε και αναθεματίζουμε τους πολιτικούς τους οποίους εμείς οι ίδιοι εκλέγουμε. Και ψηφίζουμε, συνήθως, επώνυμους, ηθοποιούς, ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, δημοσιογράφους κλπ, χωρίς να εξετάζουμε και να ερευνούμε αν διαθέτουν τις απαιτούμενες γνώσεις εκείνες που πρέπει να διαθέτει ένας βουλευτής για να νομοθετεί και όχι μόνο να ψηφίζει ότι προτείνει η εκάστοτε Κυβερνητική πλειοψηφία. Κυρίως, όμως, δεν ερευνούμε αν διαθέτουν το απαιτούμενο ήθος, προσόν λίαν απαραίτητο για έναν εκπρόσωπο του λαού.
Δυστυχώς, όλα, ανεξαίρετα, τα πολιτικά κόμματα σε κάθε προεκλογική περίοδο αναζητούν τέτοιους επώνυμους για να τους εντάξουν στα ψηφοδέλτιά τους. Αυτοί οι επώνυμοι, αφού εκλεγούν δεν διστάζουν να το εγκαταλείψουν αν το κόμμα που τους επέλεξε, αρχίζει να έχει προβλήματα, μόνο και μόνο για να σώσουν το τομάρι τους, εντασσόμενοι σε αντίπαλα κόμματα, τα οποία προηγουμένως καθύβριζαν, και τα οποία δυστυχώς, ασμένως, τους αποδέχονται. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα, με κλασική περίπτωση τη μαζική αποχώρηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, μόλις αυτό άρχισε να φυλλορροεί, με το αιτιολογικό ότι προδόθηκαν τα ...σοσιαλιστικά τους ιδεώδη! και ότι δεν ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο, ενώ ψήφισαν το πιο σκληρό, αλλά ...αριστερό τρίτο μνημόνιο!
Είναι οι κλασικοί αριβίστες και γυρολόγοι της πολιτικής, οι οποίοι για να επιπλεύσουν στο νέο τους κόμμα, μετατρέπονται σε Γενίτσαρους.
Τον περασμένο Ιούνιο είχα αποστείλει επιστολή στην κ. Βαγενά, με αφορμή την αποκάλυψη –σε τηλεοπτική εκπομπή- του βουλευτή τότε του ΠΑΣΟΚ Λεων. Γρηγοράκου ότι υπήρξε γυρολόγος των Υπουργείων ζητώντας από τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ επιχορηγήσεις για το Θέατρό σας.
Της θύμισα μια τέτοια περίπτωση, όταν (1997) υπηρετούσα στο γραφείο του διοικητή της ΑΤΕ... Ουδέποτε έλαβα απάντηση...
* Θεοδόσης Μακρυγιάννης, συνταξιούχος δικηγόρος
