Από τον Σωτ. Κολλάτο
Πέρα ως το Κιλελέρ προχθές έγινε φασαρία
σε άλλους κάποιοι θέλησαν να βάλουν τιμωρία.
Με βουητά, σφυρίγματα και με βαριές βρισιές
οι γνώμες να μην ακουστούν, απ’ όλες τις πλευρές.
Φάνηκε πως τα τρακτέρ δεν ήταν για τα μπλόκα
πως τα μαζέψαν σίγουρα να κάνουν άλλα κόλπα.
Η πενιχρή συγκέντρωση ήταν χαμένος κόπος
και δεν τιμήθηκε ως έπρεπε ο ιερός ο τόπος.
Η αγροτιά που νίκησε στο Κιλελέρ, ήτανε σ’ ένα σώμα
και τους τρόπους και τους στόχους δεν τους όριζε το κόμμα.
Οι τσιφλικάδες που κρατούσαν μέγα μέρος απ’ τη γη
δεν μπορέσανε να κάμψουν το θυμό και την οργή.
Στον Πυργετό την ίδια μέρα τον Αντύπα ετιμούσαν
κι όλοι για τη δράση και το ήθος του μιλούσαν.
Κι είδαν οι συγκεντρωμένοι απ’ τα’ αγάλματος το μάτι
να τρέχει ένα μαύρο και θολό και πικραμένο δάκρυ.
