Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΠΟΙΟN άραγε καταγγέλλουμε, όταν καταγγέλλουμε την Ευρώπη για την «άθλια» πολιτική της στο προσφυγικό; Την ευρωπαϊκή κοινωνία ή τους Ευρωπαίους πολιτικούς; Τους πολιτικούς βέβαια, όχι την ευρωπαϊκή κοινωνία. Είμαστε περισσότερο σαφείς άλλωστε, όταν εξειδικεύουμε τον αρχικό αφορισμό, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι «σύγχρονοι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι μικροί σε σχέση με τους προγενέστερους»: τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν υπήρχε ένας Μιτεράν, μια Θάτσερ, ένας Σμιντ ή ένας Κολ, ένας Πρόντι, ακόμα κι ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής ή ένας Ανδρέας Παπανδρέου, λέμε συχνά... Κι ας σπεύδαμε να τους μικρύνουμε σε μέγεθος, όταν πρωταγωνιστούσαν...
ΕΙΜΑΣΤΕ δίκαιοι όμως; Όχι στην αποτίμηση του μεγέθους των (πρώην και νυν) ηγετών, αλλά στην απόδοση των ευθυνών... Φταίνε οι Ευρωπαίοι ηγέτες για το «κυνικό» (κατά τη δική μας αφήγηση) πρόσωπο που δείχνει η Ευρώπη απέναντι στο προσφυγικό; Ή μήπως, αποτελούν και πάλι το χρήσιμο άλλοθι, ώστε ν’ αποφύγουμε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη;
ΑΣ δούμε τι συνέβη στη Γερμανία, την περασμένη μόλις εβδομάδα: στις εκλογές για την ανάδειξη των κοινοβουλίων των ομόσπονδων κρατιδίων της Βάδης – Βυρτεμβέργης, της Ρηνανίας – Παλατινάτο και της Κάτω Σαξονίας, οι Χριστιανοδημοκράτες της Άνγκελα Μέρκελ είδαν τις δυνάμεις τους να υποχωρούν σημαντικά, εξαιτίας της πολιτικής της Γερμανίδας καγκελαρίου στο προσφυγικό...
ΤΙ ΚΑΚΟ έκανε η κ. Μέρκελ; Τάχθηκε με παρρησία υπέρ της οργανωμένης οικονομικής και κοινωνικής ενσωμάτωσης προσφύγων που προέρχονται από τη Συρία και το Ιράκ, υποστηρίζοντας ότι η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να προσφέρει την ευκαιρία ώστε ν’ αρχίσουν μια νέα ζωή εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και να βγει κερδισμένη και η ίδια: οικονομικώς, δημογραφικώς αλλά και βελτιώνοντας τη διεθνή της εικόνα που είναι αρνητική τα τελευταία χρόνια...
ΤΙ ΤΗΣ απάντησε ο γερμανικός λαός στις πρόσφατες εκλογές: καλές οι προθέσεις σας, μαντάμ, αλλά δεν... Αποτέλεσμα: η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» ανεδείχθη σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας μετά τις δύο παραδοσιακές δυνάμεις, τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Σοσιαλδημοκράτες... Ποιο είναι το πολιτικό προϊόν που «πούλησαν» στους ψηφοφόρους η (προερχόμενη από την Ανατολική Γερμανία, στις περιοχές της οποίας πήρε 24%!) πρόεδρος του κόμματος της «Εναλλακτικής» Φράουκε Πέτρι και οι συνεργάτες της; Η υιοθέτηση της αντίδρασης της κοινής γνώμης στις προσφυγικές ροές, η καταδίκη της πολιτικής της ενσωμάτωσης που πρεσβεύει η κυρία Μέρκελ ως «εγκληματική» για τη χώρα, η ξενοφοβία και λοιπά...
ΕΡΩΤΗΜΑ: έχουμε στη Γερμανία συνεπώς, μια ηγεσία «ανοιχτή» στη διαμόρφωση συνθηκών αλληλεγγύης στο προσφυγικό, τουτέστιν μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο ως προς την αντιμετώπιση του προσφυγικού και μια «κλειστή» κοινωνία που αντιδράει; Αν κρίνουμε από την υπαναχώρηση της κυρίας Μέρκελ, που αναγκάζεται ν’ αλλάξει ξαφνικά ρότα και ετοιμάζεται να περιορίσει τις προσφυγικές ροές από 1,2 εκ. άτομα που ήταν πέρυσι στο μισό το 2016, η απάντηση είναι «ναι». Τουτέστιν, δεν αρκεί να το θέλουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες (δεξιοί ή αριστεροί) για να δείξει το ανθρώπινο της πρόσωπο η Ευρώπη... Πρέπει να το θέλουν κι οι πολίτες της... Κι αν δεν το θέλουν οι πολίτες, αργά ή γρήγορα θα στείλουν μέσω της κάλπης το μήνυμά τους στους ηγέτες...
ΟΙ ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ και τ΄ αναθέματα κατά της Ευρώπης λοιπόν, είναι άχρηστα αν δεν αναζητηθεί το τι ακριβώς θέλουν οι λαοί...Ο λαός της Αυστρίας λόγου χάριν, θέλει κάτι διαφορετικό από την κυνική ηγεσία του; Ο λαός της Ουγγαρίας δεν αποδέχεται τις ρατσιστικές αντιλήψεις του πρωθυπουργού της χώρας; Και πέραν της Ευρώπης: ο λαός της Σερβίας ανθίσταται στο κλείσιμο του βαλκανικού διαδρόμου; Ο λαός των Σκοπίων; Εμείς, ως λαός έχουμε ενιαία αντίληψη; Διαφέρει μόνον ανάλογα με την πολιτική ένταξη η θέση μας για το προσφυγικό ή και ανάλογα με την απόσταση του σπιτιού μας από τα hot spots; Γιατί άραγε διαμαρτύρεται ο κάτοικος της Μάνδρας και όχι ο κάτοικος των Φαρσάλων; Γιατί, οι Φαρσαλινοί είναι προοδευτικοί και οι εκ Μάνδρας ξενοφοβικοί και φασίστες;
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μας – και δυστυχώς πια όλοι μας – έχουμε ένα κακό: μετατρέπουμε όλα τα προβλήματα από πρακτικά σε ιδεολογικά... «Ντροπή σας», λέει ο δήμαρχος Λαρισαίων στον κάτοικο της Μάνδρας που βγάζει τον ξενοφοβικό του χαρακτήρα και (καλώς) τον εγκαλεί... Πλην όμως, η φιλοξενία δεν συντελείται με την απομόνωση του «φασίστα»... Συντελείται όταν φροντίζεις, ώστε ο πρόσφυγας να έχει χημική – τουλάχιστον – τουαλέτα κι όταν δεν κρύβεσαι πίσω από το δήθεν προσωρινό της φιλοξενίας του, αλλά ευθαρσώς ανακοινώνεις στους συμπολίτες σου ότι κάποιες εκατοντάδες πρόσφυγες θα είναι οι αυριανοί Λαρισαίοι!... Κι όταν ευθαρσώς επίσης, αλλά και υπερηφάνως, δηλώνεις πρόθυμος να τους υποδεχθείς ως συμπολίτες και να τους ενσωματώσεις (όπως π.χ. η Μέρκελ) για ν’ αποδείξεις ότι αυτή εδώ η γωνιά της Ευρώπης, δεν διαπιστώνει απλώς το πρόβλημα, αλλά εν τοις πράγμασι το διαχειρίζεται υπέρ του «καλού προσώπου» της Ευρώπης... Γιατί, Ευρώπη είμαστε κι εμείς και όχι μια χώρα τράνζιτ κάπου ανάμεσα στον Τρίτο Κόσμο και την Ευρώπη...
Η ΑΜΦΙΣΗΜΙΑ μας είναι παραδειγματική: απ’ τη μια εγκαλούμε τους Τούρκους που μας τους στέλνουν εδώ και από την άλλη καταγγέλλουμε τους Ευρωπαίους που δεν μας επιτρέπουν να τους στείλουμε εμείς σ’ αυτούς! Κι επιπλέον, θεωρούμε τη Δύση υπεύθυνη για τη δημιουργία του προβλήματος, αλλά δεν αναρωτιόμαστε: αφού οι πρόσφυγες είναι θύματα της πολιτικής της Δύσης, πώς εξηγείται η λαχτάρα τους να φθάσουν ντε και καλά στην «καρδιά» της και να εγκατασταθούν στη Γερμανία που τη θεωρούν «παράδεισο»; Από πότε τα θύματα διεκδικούν τη θαλπωρή των θυτών;
ΒΙΩΝΟΥΜΕ δυστυχώς και το προσφυγικό μέσα από το παραμορφωτικό καθρέφτη που κατασκευάσαμε για να ερμηνεύσουμε τον σύγχρονο κόσμο... Με αναλύσεις που εδράζονται είτε σε ιδεοληψίες της εποχής του ψυχρού πολέμου είτε σε παραθρησκευτικές αντιλήψεις και προφητείες...
