Του Φίλιππου Ζάχαρη (filippos.zaharis@yahoo.gr)
Και να που η ώρα των εκλογών ζυγώνει και τα σενάρια πληθαίνουν στο όνομα της εκβιαστικής ψήφου που αξιώνεται από την κυβέρνηση μη τυχόν και κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και βγει η χώρα από το ευρώ. Σα να μην έφταναν όλα αυτά που έγιναν τα τελευταία έξι χρόνια, σα να μην πέρασε καμία λαίλαπα πάνω από τον κοινωνικό-οικονομικό ιστό της χώρας, οι κυβερνητικοί κύκλοι βάζουν λυτούς και δεμένους προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία, θεωρώντας κάθε άλλη λύση θανάσιμο κίνδυνο. Από κοντά και τα δημοσιεύματα - ειδικά στον γερμανικό συντηρητικό τύπο - που μιλούν ευθέως για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, λες και προβλέπουν τις πολιτικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που όχι απλά δεν έχει ακόμη κυβερνήσει αλλά που είναι πολύ πιθανόν να αναζητήσει μετεκλογικές συνεργασίες λόγω του ότι φαντάζει δύσκολη η αυτοδυναμία. Θα πρέπει να δει κανείς πολύ προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις και τις συμμαχίες, τους πολιτικούς όρους και τους συσχετισμούς για να βγάλει αβίαστα το όποιο συμπέρασμα. Αυτή την φορά δεν θα είναι και τόσο εύκολα τα πράγματα και ας κόπτονται από την Συγγρού αλλά και από την Κουμουνδούρου πως η απάντηση θα δοθεί από την πρώτη Κυριακή. Στις εκλογές αυτές για πρώτη φορά στην Μεταπολίτευση το ΠΑΣΟΚ φλερτάρει με πολύ μικρά ποσοστά (δεν θα ισχυριστώ ότι θα μείνει και εκτός Βουλής) καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου δεν λέει να το βάλει κάτω και έχει φιλοδοξίες να παίξει τον ρόλο του ρυθμιστή. Γεγονός πάντως είναι ένα: Για πρώτη φορά στα ιστορικά χρονικά της Ελλάδας ένα αριστερό κόμμα φλερτάρει με την εξουσία. Τα αποτελέσματα των εκλογών όμως αυτών θα καταδείξουν πως ο ελληνικός λαός είναι μπερδεμένος, και σαφώς επηρεασμένος από την κινδυνολογία των ημερών. Όχι, δεν πρόκειται να βγει η χώρα από την ευρωζώνη αν κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε καμία περίπτωση δεν αναμένεται επιστροφή στην δραχμή γιατί έτσι που είναι δομημένη η κατάσταση, θα είναι πολύ δύσκολο έως ουτοπικό αυτό το σενάριο.
Ρυθμιστικό ρόλο όμως στον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης θα παίξουν και οι ΑΝΕΛ. Και αναρωτιέται κανείς: πως και με ποιο τρόπο μπορεί να υπάρξει σύμπλευση της εθνικιστικής δεξιάς με την Αριστερά; Πως και με ποιο τρόπο θα μπορούσαν να συγκεραστούν οι πολιτικές διαφορές στο όνομα μη ύπαρξης νέων μνημονίων; Πιθανή συνύπαρξη ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαντάζει με την πρώτη ματιά σενάριο επιστημονικής φαντασίας καθώς οι ιδεολογικές διαφορές είναι πολλές. Εκτός πια και αν μετριάζονται τόσο πολύ αυτές οι διαφορές που τα κόμματα πλέον έχουν καταργήσει τις όποιες διαχωριστικές γραμμές. Το ίδιο ισχύει και για το σενάριο συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Ποτάμι-ΑΝΕΛ, με την αθρόα συνύπαρξη ετερόκλητων πολιτικών τάσεων ή στάσεων. Ο πολίτης είναι σαφώς μπερδεμένος και η κατάστασή του επιδεινώνεται από τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα ξένων εντύπων περί δημιουργίας κλίματος ανωμαλίας στην Ελλάδα. Λες και ο μόνος ορθός δρόμος ήταν η καθ΄οιονδήποτε τρόπο συνέχιση των περικοπών και υποταγής στα κελεύσματα της όποιας τρόικα. Λες και τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει στην άσκηση της πολιτικής. Η κυβέρνηση συνεχίζει λοιπόν τον κατήφορο με την κινδυνολογία, ποντάροντας ευθέως στον φόβο. Από την άλλη βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται με την σιγουριά πως ναι μεν δεν θα οδηγήσει την χώρα εκτός ευρωζώνης, αλλά θα πρέπει να βρει άμεσα τρόπους αυτοχρηματοδότησης, λόγω του ότι οι εταίροι δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν πίσω στο συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχει βέβαια και το σενάριο που λέει πως ο Τσίπρας έχει συμφωνήσει εκ προοιμίου με τις συντηρητικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σε μια επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών όρων και σε εκ νέου κούρεμα του χρέους. Αυτό το σενάριο «παίζει» πολύ καθώς και οι εταίροι θα μείνουν ευχαριστημένοι με την σταθερότητα της ευρωζώνης από την μη έξοδο της Ελλάδας από αυτήν που θα συμπαρέσυρε και άλλες χώρες, και οι δανειακές διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν, με ότι αυτό συνεπάγεται για την εξάρτηση της χώρας. Κατά την άποψή μου, μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολλαπλά προβλήματα που σχετίζονται με την παράταση των δανειακών δεσμεύσεων. Επειδή ακριβώς αυτό που έχει απομείνει τα τελευταία χρόνια δεν είναι παρά μια διαλυμένη οικονομία και ένας πολλαπλά διαταραγμένος κοινωνικός ιστός, ο ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται να βρεθεί προ πολλών δυσάρεστων εκπλήξεων. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχει φροντίσει για αυτό καταλλήλως, καθώς έχει κλειδώσει πολλά θέματα και εκκρεμότητες με την ευθεία καταφυγή σε κάθε λογής δεσμεύσεις Έχει καλομάθει εν ολίγοις τους εταίρους πως η εξάρτηση δεν θα σταματήσει επ΄ουδενί. Κατ΄αυτή την έννοια, δεν είναι παρά αναμενόμενα τα δημοσιεύματα κινδυνολογίας και υποδαύλισης της όποια «αριστερής» κυβερνητικής προοπτικής. Μένει στον ΣΥΡΙΖΑ να αποδείξει κατά πόσο είναι έτοιμος για την αλλαγή άσκησης πολιτικής. Εναπόκειται στα στελέχη του να υλοποιήσουν το πρόγραμμα του κόμματος και με ποιο τρόπο, όταν πιθανά μπορεί να συγκατοικήσουν με εθνικιστές και νεοφιλελεύθερους. Αν δεν επικρατήσουν άλλες δυνάμεις στην εκλογική πελατεία, καθώς οι καιροί είναι πονηροί.
