Του Χρήστου Τσαντήλα
ΤΟ παρόν κείμενο θα μπορούσε να γίνει πιο κατανοητό ως γεγονός, πολύ καλύτερα, μόνο μέσα από εικόνες. Τις εικόνες που είδαμε όσοι βγήκαμε από τα σπίτια, αυτό που παρουσίαζε χθες στις 10 το πρωί η Λάρισα, αλλά όχι μόνο η Λάρισα, προφανώς ολόκληρη η Ελλάδα. Μια καθημερινή Πέμπτη, αλλά όχι και τόσο καθημερινή... Ήταν η εικόνα της... Κυριακής του Πάσχα, η χθεσινή απεργιακή Πέμπτη. Ήταν, θα έλεγε κανείς η... Κυριακή της Πέμπτης!
ΑΣ προσέξουμε τώρα κάποιες λεπτομέρειες. Τις οποίες, ενώ τις παρατηρούμε ως εικόνες, δεν πάει το μυαλό εκείνη τη στιγμή, να αναλύσουμε και να επεξεργαστούμε. Ήταν η γενική πανελλαδική απεργία, τέτοια δεν θυμάμαι να έγινε στο παρελθόν, με τόση συμμετοχή δηλαδή, η οποία αν μη τι άλλο, έδειξε το τι ακριβώς ζητάει ο λαός από την κυβέρνηση να μην ακολουθήσει, να αποφύγει τέλος πάντων, όσον αφορά στις απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών, που συμβαίνει, όπως γίνεται τακτικά (ως οι... Κατήδες, επί τουρκοκρατίας) να βρίσκονται αυτές τις ημέρες στην Αθήνα και να μπαινοβγαίνουν στο «Hilton» ακολουθούμενοι από τους Κατρούγκαλους και τους Τσακαλώτους...
ΓΙΑ όσους λοιπόν βρέθηκαν, τώρα ή στο παρελθόν, μια καθημερινή ή και Κυριακή ακόμα, σε μια μεγάλη πόλη της κεντρικής ή ακόμα καλύτερα, της Βόρειας Ευρώπης, θα φέρουν στο μυαλό τους την εικόνα της χθεσινής Λάρισας. Της χθεσινής (απεργιακής) Πέμπτης, όπου τουλάχιστον στο κέντρο, η κίνηση έπεσε σε μονοψήφια ποσοστά, σε αντίθεση με τις άλλες ημέρες. Και δεν εύρισκες όχι περίπτερο για τσιγάρα, αλλά ούτε... καφέ να πιεις!
Η ΧΘΕΣΙΝΗ Πέμπτη λοιπόν, στις Βρυξέλλες ας πούμε, στην πρωτεύουσα της Ευρώπης, παρουσίαζε σε κίνηση, την ίδια εικόνα με εκείνη της απεργιακής Λάρισας. Μόνο που εκεί ο λόγος ήταν εντελώς διαφορετικός. Εκεί δεν απεργούσαν, αλλά εργάζονταν. Η σημερινή όμως Παρασκευή, για τους παρατηρητικούς και όσους αρέσκονται στις συγκρίσεις από τις οποίες εξάγονται ασφαλή συμπεράσματα, θα είναι εντελώς διαφορετική σε Λάρισα και Βρυξέλλες. Στη Λάρισα λοιπόν, θα δυσκολεύεσαι να διασχίσεις τους πεζόδρομους με τους ξαπλωμένους στα καφέ ανέργους και τους συνταξιούχους απογοητευμένους, ενώ στη βελγική πρωτεύουσα, η εικόνα στους δρόμους θα είναι ίδια με της εικόνα της προηγούμενης. Την εικόνα της απεργιακής Ελλάδας!
ΤΟ κοντράστ των δύο τελευταίων ημερών, την αντίθεση της καθημερινότητας στις πόλεις της Ελλάδας, χθες και σήμερα, ίσως θα ήταν εκείνο που θα έπρεπε να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές οι Έλληνες υπουργοί. Να τους δείξουν δηλαδή, πώς έγινε και τα μνημόνια, τα οποία αντί να μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από τα δεινά της κρίσης και να ορθοποδήσουμε, συντέλεσαν στο ακριβώς αντίθετο. Να τους δείξουμε, πώς οδήγησαν έναν λαό στην ανεργία, στην απογοήτευση, στον διαρκή δανεισμό... Αλλά μήπως αυτός δεν είναι ο στόχος τους;
