Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Τα δύο πρόσωπα της Ν.Δ. Η Φιλοθέη είναι μια πολύ πλούσια συνοικία της Αθήνας. Εχει σχεδόν μόνο επαύλεις. Πλούσιοι κάτοικοι και ξένοι διπλωμάτες την κατοικούν. Στη Φιλοθέη, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημείωσε το υψηλότερο ποσοστό του στην εσωκομματική αναμέτρηση της Ν.Δ. για την ανάδειξη ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ποσοστό του ήταν κάτι παραπάνω από σαρωτικό - 73%!
Το Κερατσίνι είναι μια φτωχογειτονιά του Πειραιά. Εκεί θριάμβευσε ο άλλος υποψήφιος για την αρχηγία της Ν.Δ. ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Το ποσοστό του λίγο υποδεέστερο, αλλά εξίσου εντυπωσιακό - 68%!
Ρεκόρ με πάνω από 45 εκατοστιαίες μονάδες ο Κ. Μητσοτάκης σε πλούσια συνοικία της πρωτεύουσας, ρεκόρ με πάνω από 35 εκατοστιαίες μονάδες σε φτωχογειτονιά ο Β. Μεϊμαράκης. Όταν ο πρώτος πήρε συνολικά 52,43% και ο δεύτερος 47,57%, σαρώνοντας ο πρώτος σχεδόν σε όλες τις πλούσιες συνοικίες της πρωτεύουσας και ο δεύτερος σχεδόν σε όλες τις φτωχογειτονιές, τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν τα δύο πρόσωπα της Ν.Δ., το "πλούσιο" και το "λαϊκό".
Υπάρχει όμως μια θεμελιώδης διαφορά.Οι εύποροι ψηφοφόροι της Ν.Δ. πήγαν και ψήφισαν κατά μάζες, συναισθανόμενοι ότι πρέπει να ανατρέψουν τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνησή του - γι΄αυτό άλλωστε ψήφισαν υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος εμφανίζεται αδιάλλακτα εχθρικός εναντίον του πρωθυπουργού και έχει υποσχεθεί στους νεοδημοκράτες ψηφοφόρους ότι θα εργαστεί μόνο για την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα, αρνούμενος να συναινέσει σε οποιοδήποτε μέτρο προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Εβγαλαν έτσι τον "αντι - Τσίπρα" Μητσοτάκη.
"ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η Ε.Ε.".
Αντιθέτως, τα λαϊκά στρώματα που ακόμη ψηφίζουν τη Ν.Δ., έχοντας δεχθεί ισχυρότερα πλήγματα από την πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά που συνέχισε την άθλια αντιλαϊκή πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου, δεν καίγονταν καθόλου από το πάθος να προσέλθουν στις κάλπες για να ψηφίσουν νέο αρχηγό της Ν.Δ.
Δείχνουν να έχουν παραιτηθεί από κάθε ελπίδα. Δεν πιστεύουν ότι αν το κόμμα τους, η Ν.Δ., επανέλθει στην εξουσία, η προσωπική οικονομική κατάσταση των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων θα βελτιωθεί και γι΄ αυτό σταδιακά αποστασιοποιούνται από την πολιτική, όσοι δεν μεταπηδούν στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι πάντως και καθόλου πολλοί δεν είναι και με βάση την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση Τσίπρα αποκλείεται πλέον να μεταπηδήσουν στο κυβερνών κόμμα.
Επιπροσθέτως, οι Ελληνες σε συντριπτικό ποσοστό θεωρούν πλέον ότι η Ε.Ε. είναι πλέον δύναμη εχθρική προς την πατρίδα μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης, από το 2011 συμπεριλαμβανόμενο, οι Ελληνες θεωρούν εχθρική την Ε.Ε. απέναντί μας σε ποσοστό που προσεγγίζει ή και υπερβαίνει το... 80%! Αυτό τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες στην Ελλάδα ουδέποτε είναι αξιόπιστες, όσο συστηματικές και αν είναι αυτές.
Δημοσκοπήσεις της εταιρίας ProRata που δημοσιεύει η "Εφημερία των Συντακτών" δείχνουν ότι κατά την τελευταία πενταετία το χαμηλότερο ποσοστό των Ελλήνων που θεωρεί την Ε.Ε. εχθρική απέναντι στην πατρίδα μας ήταν το... 75% (Μάρτιος του 2015) και καλύτερο το 86%! Το τελευταίο δεδομένο για τον Νοέμβριο του 2015 ήταν ότι το 80% των Ελλήνων θεωρεί εχθρική την Ε.Ε.
Ο ΜΕΪΜΑΡΑΚΗΣ ΕΧΑΣΕ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ
Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοίνωσε η Ν.Δ., στις εσωκομματικές κάλπες προσήλθαν και ψήφισαν την περασμένη Κυριακή 334.752 πολίτες. Από αυτούς οι 173.297 ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και 157.224 ψήφισαν τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Ο Κ. Μητσοτάκης κέρδισε δηλαδή την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με διαφορά 16.073 ψήφων, η οποία δεν είναι και τόσο μεγάλη.
Απλώς χάριν συγκρίσεως, θα θυμίσουμε ότι ο Αντώνης Σαμαράς είχε νικήσει την Ντόρα Μπακογιάννη με σχεδόν 80.000 ψήφους διαφορά το 2009, αφού ο πρώτος είχε πάρει 386.400 ψήφους τότε ενώ η δεύτερη 306.625 ψήφους.
Το ζήτημα όμως δεν είναι αυτό, είναι ότι οι τηλεοπτικοί σταθμοί και οι εφημερίδες έπαθαν ξαφνικά μια... πολιτική αμνησία. Πουθενά δεν ανέφεραν ότι το 2009 είχαν ψηφίσει στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ. 782.136 πολίτες, ενώ φέτος ψήφισαν μόνο 404.078 πολίτες στον πρώτο γύρο και 334.752 στον δεύτερο.
Με δεδομένο ότι στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015 τη Ν.Δ. ψήφισαν 1.526.205 άτομα, οι 334.752 που προσήλθαν στις εσωκομματικές εκλογές δεν αποτελούν παρά το 22% των ψηφοφόρων της. Το να βγάζει αρχηγό σχεδόν το ένα... πέμπτο των ψηφοφόρων του κόμματος, δεν θα το χαρακτήριζε κανείς και αποθέωση της άμεσης δημοκρατίας εκλογής αρχηγού από τη βάση του κόμματος.
Ο Κ. Μητσοτάκης κέρδισε την αρχηγία με 16.073 ψήφους, όπως προαναφέραμε. Αν δούμε τις συνολικές ψήφους που πήραν οι δύο υποψήφιοι για την ηγεσία της Ν.Δ. στο νομό Αττικής, διαπιστώνουμε ότι ακριβώς στην πρωτεύουσα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχασε τον πόλεμο. Θα εξηγήσουμε αμέσως τι εννοούμε.
Στον δεύτερο γύρο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε στην Αττική (Αθήνα, Πειραιά και υπόλοιπο του νομού) 62.246 ψήφους και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης 47.035, άρα η διαφορά των ψήφων τους ανέρχεται σε 15.211 ψήφους. Από τις 16.000 ψήφους δηλαδή με τις οποίες ο Μεϊμαράκης έχασε την αρχηγία της Ν.Δ. πάνω από 15.000 υστερούσε του Μητσοτάκη στην Αττική!
Η ΚΑΘΙΖΗΣΗ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ
Διαπιστώνουμε και κάτι άλλο. Πολύ σοβαρό. Στον πρώτο γύρο ο Β. Μεϊμαράκης πήρε 160.823 ψήφους. Στον δεύτερο γύρο όμως πήρε... 157.224 ψήφους. Πήρε δηλαδή 3.599 ψήφους...λιγότερες! Είναι δυνατόν όμως να εκλεγεί αρχηγός ενός κόμματος ένας υποψήφιος που παίρνει λιγότερες ψήφους στον δεύτερο και καθοριστικό γύρο;
Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η προοπτική ανάδειξής του σε ηγέτη του κόμματος, αντί να συσπειρώσει γύρω του τους ένθερμους και δραστήριους ψηφοφόρους του κόμματος, οι οποίοι και πρωτοστατούν στις εσωκομματικές διαδικασίες, τους... αποσυσπειρώνει και αρχίζουν να τον εγκαταλείπουν!
Πόσο μάλλον που ο Β. Μεϊμαράκης είχε βγει πανηγυρικά πρώτος στον πρώτο γύρο, όταν υπήρχαν τέσσερις υποψήφιοι με ποσοστό 39,8% έναντι μόλις 28,50% του Κ. Μητσοτάκη. Πρώτος με διαφορά άνω των 11 εκατοστιαίων μονάδων και να χάνει συνιστά τουλάχιστον ασυνήθιστο φαινόμενο.
Ο Κ. Μησοτάκης βεβαίως δεν είδε τις ψήφους του να μειώνονται. Αντιθέτως, από 115.162 έγιναν 173.297 σε πανελλαδική κλίμακα. Αυξήθηκαν δηλαδή κατά 58.135 ψήφους - κατά 50%! Όταν ο ένας χάνει τρεισήμισι χιλιάδες ψήφους και ο άλλος κερδίζει εξήντα χιλιάδες, είναι να ρωτάει κανείς ποιος θα κερδίσει τον πόλεμο;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πανάξια αναδείχθηκε αρχηγός της Ν.Δ. και ταυτόχρονα ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης δικαίως έχασε, αφού μόλις πρόβαλε ως ηγέτης του κόμματος από τον πρώτο γύρο, πανικοβλήθηκαν ακόμη και κάποιοι που τον είχαν ψηφίσει τότε!
ΚΛΙΝΑΤΕ ΕΠΙ... ΠΟΛΥ ΔΕΞΙΑ!
Άλλο πράγμα όμως η διαπίστωση ότι ο Κ. Μητσοτάκης αναδείχθηκε πανάξια αρχηγός της Ν.Δ. και εντελώς άλλο πράγμα η συνεπαγωγή ότι μέσω της εκλογής του δικαιώνεται η πολιτική που προτείνει. Σε καμία απολύτως περίπτωση δεν ισχύει αυτό.
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει πλήρη επίγνωση αυτής της αλήθειας. Γι΄ αυτό και προσπαθεί να αποβάλει το στίγμα του νεοφιλελεύθερου, επιδιώκοντας μάλιστα να εμφανίσει τη Ν.Δ. υπό την ηγεσία του ως δήθεν κόμμα που κινείται προς το... Κέντρο!!!
Ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βερίδης, ο Απόστολος Τζιτζικώστας είναι δηλαδή "κεντρώοι" , προσπαθεί να μας πει ο εξτρεμιστής νεοφιλελεύθερος Κυριάκος Μησοτάκης.
Υπάρχουν άραγε πολλοί πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ που μπορούν να τον πιστέψουν; Αμφιβάλλουμε εντονότατα. Οσο όμως η Ν.Δ. βρίσκεται στην αντιπολίτευση, άλλο πράγμα απασχολεί τους ψηφοφόρους της: Πώς θα ρίξουν τον Τσίπρα για να ξαναπάρουν την εξουσία. Όταν και αφού η Ν.Δ. αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, τότε και μόνο τότε θα ενδιαφερθούν για την πολιτική που ασκεί η κυβέρνησή της, αν και ακόμη και τότε θα νομίζουν ότι οι ίδιοι προσωπικά κάπως θα "βολευτούν" από την κυβέρνησή τους!
Η ουσία είναι ότι η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ωθήσει την πολιτική της Ν.Δ. πολύ, πολύ πιο δεξιά από όσο ήταν μέχρι σήμερα. Η κοινωνική αγριότητα θα αποτελεί, όσο διαρκεί η κυριαρχία Μητσοτάκη, εγγενές στοιχείο της πολιτικής της Ν.Δ.
ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ..
Αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται η Ν.Δ. υπό του Μητσοτάκη να κερδίσει κάποια στιγμή τις εκλογές. Αν τις κερδίσει όμως και εφαρμόσει ο Κυριάκος αυτά που πιστεύει και εξαγγέλλει, θα την πάθει όπως ο πατέρας του.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μάλιστα είχε κατορθώσει στα τέλη της δεκαετίας του 1980 να πείσει τους μισούς Ελληνες ότι ο νεοφιλελευθερισμός ήταν πολύ καλό πράγμα. Για να υλοποιήσει τα όσα υποσχόταν, ο ελληνικός λαός έδωσε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το υψηλότερο ποσοστό που έχει πάρει η Δεξιά στα σαράντα και πλέον χρόνια της Μεταπολίτευσης. Μόλις όμως είδαν τι σημαίνει στην πράξη ο νεοφιλελευθερισμός, στις πρώτες κιόλας εκλογές, οι Ελληνες έδιωξαν κλωτσηδόν τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη από την εξουσία, αφαιρώντας του σχεδόν οκτώ εκατοστιαίες μονάδες. Επανέφεραν άρον άρον τον ημιθανή Ανδρέα Παπανδρέου στην εξουσία για να κυβερνήσει τη χώρα, ο οποίος πέθανε πριν λήξει η τετραετία, έχοντας υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τη διακυβέρνηση στα μισά της πρωθυπουργικής του θητείας λόγω της βαρύτατης ασθένειας.
Τα ίδια θα πάθει και ο Κυριάκος, αν φυσικά τηρήσει τα όσα λέει, πράγμα καθόλου βέβαιο αφού πρόκειται για πολιτικό άνδρα και μάλιστα Ελληνα πολιτικό, οι οποίοι δεν φημίζονται καθόλου για τη συνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων, όπως αποδεικνύει άλλωστε και η δράση του νυν πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
ΗΤΤΑ Ή ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΣΜΟΥ;
Οσο και αν η Ν.Δ. ουσιαστικά κόπηκε στη μέση, σε δύο ίσα κομμάτια, διχασμένη σε καραμανλικούς και μητσοτακικούς, η επικράτηση του Κυριάκου συνιστά βαρύτατη ήττα του καραμανλικού στρατοπέδου που ενδέχεται να έχει μοιραίες συνέπειες, αν δεν ανατραπεί αυτή η ήττα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
"Οι δύο τελευταίες ήττες της Ν.Δ. σε βουλευτικές εκλογές, αλλά και οι σοβαρές εσωτερικές διαιρέσεις που αποκάλυψαν οι κομματικές εκλογές" έγραφε χαρακτηριστικά η γαλλική εφημερίδα "Λε Μοντ" στην ηλεκτρονική έκδοσή της τη Δευτέρα, "έθεσαν τέρμα στην κυριαρχία της οικογένειας Καραμανλή, η οποία ήλεγχε στη Ν.Δ. από την ίδρυσή της το 1974".
Νομίζουμε ότι η εκτίμηση αυτή είναι ακόμη λίγο πρόωρη. Συνεχίζουμε να αμφιβάλλουμε, αν η πλειοψηφία των δεξιών, συντηρητικών ψηφοφόρων επιθυμεί τη ρήξη με τον καραμανλισμό, ο οποίος όμως χάρισε στη Ν.Δ. την εξουσία 15 χρόνια κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, με εξαίρεση τα τριάμισι χρόνια εξουσίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Ακόμη και τα δυόμισι χρόνια της πρωθυπουργίας Σαμαρά από τα μέσα του 2012 ως την αρχή του 2015, με την ανοχή του καραμανλισμού κυβέρνησε ο Σαμαράς, πριν μετατραπεί σε πιόνι στα χέρια των Γερμανών και της πολιτικής εναντίον της πατρίδας μας.
Το ότι ο Κυριάκος πρόσκειται στους Γερμανούς, το γνωρίζουν όλοι. Σε λίγες εβδομάδες θα γνωρίζουμε αν στο θέμα αυτό έχει υπάρξει οποιαδήποτε διαφοροποίηση.
