Η πρωτοχρονιά είναι μια από τις αγαπημένες γιορτές όλου του χρόνου, καθώς σημαίνει μια καινούρια αρχή, συνοδεύεται από στιγμές ευτυχίας και πολλά δώρα και είναι πασπαλισμένη με πολλή λάμψη. Πως ξεκίνησε όμως ο εορτασμός της;
Το 45 π.Χ., γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία η 1η Ιανουαρίου ως η πρώτη ημέρα του νέου έτους, καθώς το ιουλιανό ημερολόγιο μόλις άρχισε να εφαρμόζεται.
Λίγο αφότου έγινε αυτοκράτορας, ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε ότι το παραδοσιακό ρωμαϊκό ημερολόγιο χρειαζόταν άμεσα ριζικές αλλαγές. Εισαγμένο γύρω στον έβδομο αιώνα π.Χ., το ρωμαϊκό ημερολόγιο προσπαθούσε να ακολουθήσει το σεληνιακό κύκλο, αλλά συχνά δεν τα κατάφερνε και τόσο καλά.
Επιπλέον, το ρωμαϊκό σώμα υπεύθυνο για την επιτήρηση του ημερολογίου (pontifex), συχνά έκανε κακή χρήση της εξουσίας του, προσθέτοντας μέρες στην αρχή του έτους προκειμένου να επεκτείνει πολιτικούς όρους ή να παρεμποδίσει εκλογές. Στο σχεδιασμό του νέου ημερολογίου, ο Καίσαρας ζήτησε την ενίσχυση ενός Αστρονόμου από την Αλεξάνδρεια, του Sosigenes.
Αυτός τον συμβούλεψε να απομακρυνθεί εξ ολοκλήρου από την ιδέα της παρακολούθησης του σεληνιακού κύκλου και να ακολουθήσει το ηλιακό έτος, όπως οι Αιγύπτιοι. Μ' αυτό τον τρόπο, το έτος υπολογίστηκε ότι αποτελείται από 365 και 1/4 ημέρες. Από την πλευρά του, ο Καίσαρας πρόσθεσε 67 ημέρες στο 45 π.Χ., κάνοντας έτσι το 46 π.Χ. να αρχίσει την 1η Ιανουαρίου και όχι το Μάρτιο. Επίσης, καθιέρωσε την επιπλέον μέρα στο τέλος του Φεβρουαρίου κάθε τέσσερα χρόνια, κρατώντας έτσι θεωρητικά το ημερολόγιό του από το να πέσει έξω. Λίγο πριν τη δολοφονία του το 44 π.Χ., άλλαξε το όνομα του μήνα Quintilis σε Julius (Ιούλιος) από το όνομά του. Αργότερα, ο μήνας Sextilis μετονομάστηκε Augustus (Αύγουστος) από το όνομα του διαδόχου του.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς την 1η Ιανουαρίου δεν συνηθιζόταν (στην πράξη), ούτε καν από αυτούς που έμειναν αυστηρά πιστοί στο Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ο Καίσαρας και ο Sosigenes απέτυχαν να υπολογίσουν σωστά το ηλιακό έτος ως 365.242199 ημέρες, όχι 365.25 ημέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να προστίθενται 11 λεπτά σε κάθε έτος, ποσό που συγκεντρωμένο το έτος 1000 μ.Χ. έφτασε τις 7 μέρες και μέχρι το μεσαίωνα είχε αγγίξει τις 10 (15ος αιώνας). Η ρωμαϊκή εκκλησία ενημερώθηκε για αυτό το πρόβλημα, και το 1570 ο παπάς Γρηγόριος ΧΙΙΙ ανάθεσε στον Ιησουΐτη αστρονόμο Christopher Clavius να κατασκευάσει ένα νέο ημερολόγιο.
Το 1582, το Γρηγοριανό ημερολόγιο εφαρμόστηκε, παραλείποντας 10 ημέρες για εκείνο το έτος. Από τότε, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν επιλέξει την 1η Ιανουαρίου για να γιορτάσουν την ακριβή άφιξη του νέου έτους.
