Πασχαλιά: εντυπωσιακά αρωματική...

Φυλλοβόλος θάμνος με μεγάλα, βαθυπράσινα και σε σχήμα καρδιάς φύλλα, η πασχαλιά οφείλει το όνομα της στο γεγονός ότι ανθίζει για 20 έως 30 ημέρες κοντά στο Πάσχα. Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία, τα αρωματικά της λουλούδια βγαίνουν σε μεγάλες και εντυπωσιακές, κωνικές ταξιανθίες. Οι πιο πολλοί την έχουμε θαυμάσει σε διάφορες αποχρώσεις του μοβ, ωστόσο συχνά συναντάμε τα απλά ή διπλά άνθη της σε διάφορους τόνους του λευκού, ιώδους, μπλε και κίτρινου. Το πιο σύνηθες είδος στην Ελλάδα είναι η κοινή πασχαλιά (Syringa vulgaris), με τα χαρακτηριστικά μοβ-φούξια άνθη. Μετρίου μεγέθους, δεν ξεπερνά σε ύψος τα 4 - 5 μ. και τα 2 - 3 μ. σε διάμετρο. Φυτεύεται ως θάμνος (μεμονωμένα είτε σε ομάδες), καθώς και σε μπορντούρες ή φράχτες. Με το ανάλογο κλάδεμα μπορεί να διαμορφωθεί σε δενδρύλλιο, ενώ τα κομμένα άνθη της -αν και δεν διατηρούνται πολύ-διακοσμούν το βάζο μας. Πρόκειται για ένα ανθεκτικό και σκληροτράχηλο φυτό που μεταφυτεύεται εύκολα και δεν έχει πολλές απαιτήσεις σε φροντίδα, νερό και λιπάσματα. Το μόνο ίσως μειονέκτημα του είναι πως έχει την τάση να πετάει παραφυάδες. Γ. Κ.

Διαστάσεις: Ύψος 4 - 5 μ., διάμετρος έως 3 μ.

Εδαφος: Χωρίς πολλές απαιτήσεις, αρκεί το έδαφος να στραγγίζει καλά (το μείγμα φύτευσης πρέπει να περιέχει ελαφρόπετρα) και να μην είναι όξινο - η οξύτητά του, δηλαδή, να είναι μεγαλύτερη από 7 pΗ.

Κλίμα: Φυτεύουμε σε ηλιόλουστη θέση.

Πότισμα: Δεν θέλει πολύ νερό. Ποτίζουμε 2 - 3 φορές το μήνα τους ζεστούς μήνες.

Κλάδεμα: Κλαδεύουμε ελαφρώς το χειμώνα, για να διαμορφώσουμε ή να διατηρήσουμε το σχήμα στην πασχαλιά, αφαιρώντας μερικά ξερά, αδύνατα, άρρωστα και κακοσχηματισμέ-να κλαδιά. Δεν κονταίνουμε τους βλαστούς που θα παραμείνουν στο φυτό, γιατί έτσι αφαιρούμε και τα μπουμπούκια που θα μας δώσουν λουλούδια την ερχόμενη άνοιξη. Τον Ιούνιο και αφού τελειώσει η ανθοφορία, κόβουμε τα υπερώριμα λουλούδια (για να μην εξαντληθεί το φυτό στη δημιουργία καρπών και σπόρων). Τον Αύγουστο αφαιρούμε τις παραφυάδες.

Λίπανση: Για μεγαλύτερης διάρκειας ανθοφορία, λιπαίνουμε Ιανουάριο - Φεβρουάριο με οργανικό λίπασμα τύπου 8-5-10.

Πολλαπλασιασμός: Με σπόρο την άνοιξη και με ημιώριμα μοσχεύματα (κομμένοι βλαστοί που φυτεύονται στο χώμα και βγάζουν ρίζες) τον Αύγουστο, με παραφυάδες ή με εμβολιασμό σε κατάλληλα υποκείμενα.

Χρήσεις/Φύτευση: Για φράχτη (φυτεύουμε ανά 1,5 - 2 μ.), αλλά και ως θάμνος, μεμονωμένος ή σε ομάδες. Κλαδεύοντας κατάλληλα, του δίνουμε σχήμα δέντρου. Φυτεύουμε φθινόπωρο ή άνοιξη.

Αντιξοότητες: Δεν παρουσιάζει ιδιαίτερα προβλήματα.



Πηγή: Περιοδικό "ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ Κηπουρός", τεύχ. 04, Απρίλιος - Μάιος 2011