τα λυρικά στη Λάρισα και τα ποιητικά).
* * *
* - ΜΕ τι μάτια να κοιτάξεις τη θάλασσα πια...
* * *
* ΔΕΝ πάω πια για μπάνιο
Δε θέλω πια να βλέπω τους νεκρούς
Που φτάνουνε στην άκρη της πνιγμένοι
Το κλάμα τους, εσύ, δεν το ακούς;
Η θάλασσα;
Δεν είναι για παιχνίδια
Να χαίρονται στην άμμο τα παιδιά.
Η θάλασσα; Δεν είναι πια η ίδια.
Κακούργα είναι, του κόσμου μητριά. (Εμπνεύστηκε αμέσως ο Β.Κ.).
Ζ.
Δεν είν’ ο γιος σου
* ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ πανελληνίως, μάλλον και πανευρωπαϊκώς. Ταραχή μεγάλη, όχι και τόσο όμως. Και για πόσο; Στιγμιαία ίσως. Αμάν βρε, τι κρίμα, τραγωδία.
Κι ύστερα όλα όπως πριν.
Είναι ξένοι και παράνομοι, ήταν Ασιάτες, ξεκίνησαν από τη Βόρεια Αφρική κι ήθελαν να πάνε λαθραία στη Νότιο Ιταλία, πνίγηκαν, όμως, ανοιχτά της Πελοποννήσου.
* * *
* ΑΝ επρόκειτο για Έλληνες και με υποδεκαπλάσια θύματα, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Πρόσφατη η εμπειρία των Τεμπών. Θα ήταν όλος ο κόσμος έξω, το βράδυ κανείς δεν θα κοιμόταν.
- Μήπως ήταν η ανθρωπιά που ναυάγησε;
- Κοιμηθείτε ήσυχοι. Δεν θα έρθουμε. Πνιγήκαμε.
* * *
* ΚΙ επειδή έχουν ξανασυμβεί ανάλογα εξόχως τραγικά στην ίδια περίπου περιοχή, αν και ποιος θυμάται τη Λαμπεντούζα, είχε γράψει, λοιπόν, ο Ιταλός Σέρτζιο Γκουτίλα:
Αν ήταν ο γιος σου
Θα γέμιζες τη θάλασσα
Με όλα τα πλοία του κόσμου.
Θα ήθελες όλοι μαζί, μυριάδες,
Να γινόμασταν μια γέφυρα
Να περπατήσει πάνω μας
Και να περάσει απέναντι.Αν ήταν ο γιος σου,
Θα τους έλεγες απάνθρωπους, δειλούς.
Θα τους έφτυνες.
Θα έπρεπε τότε να βρουν τρόπο να σε σταματήσουν, να σε κρατήσουν, να σε αποκλείσουν.
Γιατί η ανεξέλεγκτη οργή σου θα σε έκανε
Να τους πάρεις μαζί σου στον βυθό της ίδιας θάλασσας.Αλλά μείνε ήσυχος, στο ζεστό σου σπιτάκι.
Δεν είναι ο γιος σου... Δεν είναι ο γιος σου...
Μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα
Και πάνω από όλα ασφαλής.
Δεν είναι ο γιος σου.
Είναι απλώς ένα παιδί της χαμένης ανθρωπιάς,
Ένα παιδί της βρόμικης ανθρωπότητας, που δεν κάνει θόρυβο.
Ζ.
Αχρείαστη...
* TO the point, που λεν και στο χωριό, η τοποθέτηση του ΓΑΠ. Κι αυτός δεν έχει και εκλογές, για να υποχρεούται να μιλήσει ή να προσέξει τα λόγια του: Η νέα μεγάλη τραγωδία στη Μεσόγειο δοκιμάζει την ανθρωπιά όλων μας και μαζί αποτελεί ακόμα μια αχρείαστη απόδειξη για όσα έπρεπε και μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά δεν κάναμε.
Ζ.
Κοσταναυαρίνοι
* ΣΚΕΦΤΗΚΑ τους κοσταναυαρίνους πανικόβλητους, μην αρχίσουν και σκάνε τα πτώματα εκεί που κάνουν μπάνιο οι Ρονάλντοι αυτού του κόσμου, σαρκάζει η Μ.Δ. Και εκεί που κολυμπάει ο Χ υπερπλούσιος ή πίνει τα κοκτέιλ του στο ντεκ της πισίνας νούμερο 634Β, ξαφνικά δει μπροστά του έναν πνιγμένο μαύρο.
Σκέφτηκα ότι, όπως και να το κάνεις, είναι μια πολύ επιτυχημένη ειρωνεία να πνίγονται οι πάμφτωχοι εκεί ακριβώς που κολυμπάνε οι πάμπλουτοι.
* * *
* ΕΡΧΕΤΑΙ και φέρνει με κάποιον τρόπο παρέα τις αιτίες και τα αποτελέσματα, τους πνιγμένους στη θάλασσα και τους πνιγμένους στα πλούτη, με φόντο το απέραντο ελληνικό γαλάζιο, συγχωρήστε με αλλά...
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σε ένα ακόμα παράδοξο της εποχής, αποκτούν ταυτότητα και υπόσταση όταν πνιγούν. Όσο είναι ζωντανοί και τους ξεκοιλιάζουν, τους πουλάνε και τους αγοράζουν, ξεσπιτώνονται, πεινάνε, τραβάνε τα πάνδεινα, είναι απλώς κάτι αριθμοί που ούτε καν αυτούς δεν ξέρουν οι περισσότεροι...
Ζ.
Με μια πιρόγα
* ΠΩΣ να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά...
Προφητικός ο Άλκης Αλκαίος, ποιητής γαρ, πριν σαράντα χρόνια.
Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
Τις ώρες που αγριεύει η βροχή
Στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
Και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
Μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Σκέπασ’ αρμύρα το γυμνό κορμί σου...
Ζ.
Διακοπές
* ΣΧΟΛΕΙΟ τέρμα, διότι η ζωή συνεχίστηκε... Χτύπησε το τελευταίο κουδούνι της χρονιάς για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Και καλές διακοπές...
Έγιναν και τα μπουγέλα σε πάρκα και πλατείες της Λάρισας, όλα τα πατροπαράδοτα κι όλοι ορμούν στο αξιαγάπητο καλοκαιράκι.
Ζ.
Αταξίες
* ΕΝ τω μεταξύ, ο καιρός συνεχίζει τις αταξίες του. Απελπισμένοι οι Λαρισαίοι.
- Να δείτε που φέτος τα τζιτζίκια θα έρθουν με ζακέτα.
* * *
* - ΑΠΟ τις 4 εποχές τον χρόνο φτάσαμε στις 4 εποχές τη μέρα.
* * *
* - ΑΝΤΕ να έρθει ένα ακόμα Σαββατοκύριακο να πλακώσουν πάλι οι βροχές, διότι παραξεθάρρεψαν ορισμένοι δυο μέρες τώρα.
Ζ.
Όσο πιο μακριά
* ΕΙΧΕ έρθει με περγαμηνές πριν δέκα μήνες, υπέγραψε και διετές συμβόλαιο συνεργασίας, έφυγε, όμως, ο εξαιρετικός προπονητής των ακαδημιών της ΑΕΛ Θοδωρής Ελευθεριάδης. Εξαιρετικός, καθώς μαζί με τους συνεργάτες του πρόλαβε σε λίγο χρόνο και συγκρότησε σπουδαία σύνολα στις μικρές ομάδες, πείθοντας καταρχάς τα ερασιτεχνικά σωματεία να συμμετέχουν κι έτσι τα ταλεντάκια του κάμπου συναθροίστηκαν στην ιστορική βυσσινί στέγη.
Έτσι, η Κ-15 έφτασε στα τελικά, αλλά και η Κ-17 και η Κ-19 διέγραψαν ιδιαιτέρως αξιόλογη πορεία. Κι εκεί πάνω, «άντε γεια»... Ο προπονητής έφυγε λέει σαν φίλος από τη Λάρισα, επαγγελματίας γαρ, ειπώθηκε για οικογενειακούς λόγους, που πρόσφατα έγινε πατέρας και ήθελε να βλέπει περισσότερο τον γιο του.
Όμως, δεν επέστρεψε σε ομάδα της Αθήνας, όπου και η οικογένειά του. Πήγε στην Κρήτη, στον μακρινό ΟΦΗ. «Ήθελε να βάλει και θάλασσα ανάμεσά μας, απ’ τη Λάρισα...», σχολίασε ο παρατηρητικός φίλαθλος.
Ζ.
Των ονείρων της
* ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Λαρισαίων που περιγράφουν τη θάλασσα των αντιφάσεων στην οποία υποχρεώνονται να ζήσουν.
- Αν ψάχνεις άντρα που να είναι ελκυστικός, αστείος, έξυπνος, ευαίσθητος, ρομαντικός, σέξι και τρυφερός, τότε να πας σινεμά.
* * *
* - ΘΕΛΩ να χωρίσουμε.
- Μα εσύ έλεγες ότι είμαι ο άντρας των ονείρων σου.
- Ξύπνησα.
* * *
* - ΟΙ σχέσεις ξεκινάνε με το «Αχ αγάπη μου εσύ, πόσα ξέρεις...» και τελειώνουν με το «Σιγά μωρέ εσύ που νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα...».
Ζ.
Κι ο τόνος;
* ΕΔΩΣΕ λέει διάλεξη ο ειδικός, στην Αθηναϊκή Λέσχη για το Σωματείο «ΣΤΡΑΒΩΝ», παρουσιάζοντας τις ρηξικέλευθες προτάσεις του για την εξωτερική πολιτική της χώρας. Κεφαλαία το όνομα του φορέα και άρα χωρίς τόνο. Που αν μπει σε λάθος συλλαβή τα καταστρέφει όλα.
Ζ.Παραδοξότητες
* ΒΑΣΙΚΑ στους φιλάθλους της ομάδας του, που ξεσηκώθηκαν με προεξάρχουσα τη «Θύρα 13», απαντάει ο Γιάννης Αλαφούζος, μετά το φονικό στο θωρακισμένο τζιπ: «Συκοφαντίες εναντίον μου για να πλήξουν τον Παναθηναϊκό». Κι αυτή η απάντηση, λοιπόν, γίνεται πρωτοσέλιδο στα «Νέα» του Βαγγ. Μαρινάκη. (Εφοπλιστική αλληλεγγύη).
* * *
* ΚΑΙ μετά τρελαίνεται κι ο Κυρ. Βελόπουλος, καταγγέλλοντας ότι απειλείται η ζωή του, που είναι πολύ σοβαρό, ιδίως όταν πρόκειται για αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος, εμπλέκοντας στην ίδια υπόθεση τους πάντες, ακόμη και το Μαξίμου, ευθέως. (Ποιος ασχολείται, όμως...).
Ζ.
Δεν το σκέφτηκε
* ΣΕ άκρως ρεαλιστικές προσεγγίσεις οι Λαρισαίοι φοιτητές.
- Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, αν με πάρουν οι εξωγήινοι δεν θα το θεωρήσω απαγωγή, αλλά αποστολή διάσωσης.
* * *
* - ΜΗΝ δίνετε μόνο τροφή να σας σχολιάζουν, δώστε τους και μια κόκα κόλα μαζί να χωνέψουν ό,τι τους κάθεται βαρύ.
* * *
* - ΤΙ έχεις;
- Είμαι πολύ στενοχωρημένος.
- Έλα μωρέ, μη στενοχωριέσαι...
- Ναι βρε, πώς δεν το σκέφτηκα; Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Ζ.
Τηλε-
* ΕΠΟΧΗ κορονοϊού ακόμη στη Λάρισα; Αφού βολεύει... «Είναι επιτακτική ανάγκη η επιστροφή του ΠΥΣΠΕ Λάρισας στις διά ζώσης συνεδριάσεις» ζητά ο πρόεδρος Δημ. Παπαποστόλου. Το λέει εδώ και πάρα πολύ καιρό, απευθυνόμενος, όμως, εις ώτα μη ακουόντων. «Είναι το μοναδικό ΠΥΣΠΕ στην Ελλάδα που λειτουργεί με τηλεδιάσκεψη. Τα μέλη του Συμβουλίου, χωρίς καμιά ουσιαστική ενημέρωση, ψηφίζουν από τις οθόνες του σπιτιού τους. Αυτό είναι απαξιωτικό, τόσο για τους αιρετούς όσο και για τα μέλη του Συλλόγου μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι διά ζώσης λειτουργεί και το κεντρικό ΚΥΣΠΕ στην Αθήνα». Εν προκειμένω, του κουφού η πόρτα φέρει πινακίδα Αικατερίνη Καραγιώργου, διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας. (Όπου να ‘ναι, βέβαια, θα βγει ο Αχ. Ζανιάς, πρόεδρος δασκάλων Ελασσόνας, που ως Αχιλλεύς να υψώσει πάνω της προστατευτικά την ασπίδα του).
Ζ.
Πιο υπομονετική
* ΣΙΓΑ που θα μασούσε η νεαρή Λαρισαία.
- Κυρία μου, σας τηλεφωνώ για να σας ενημερώσω ότι το παιδί σας δημιουργεί προβλήματα στο σχολείο.
- Κοιτάξτε, κυρ δάσκαλε, και στο σπίτι δημιουργεί προβλήματα, όμως εγώ δεν σας τηλεφωνώ να σας πω τον πόνο μου.
Ζ.
O πρέσβης
* «Κύριε πρέσβη μας κακομαθαίνετε» ήταν μια πολύ διάσημη έκφραση από τηλεοπτική διαφήμιση γλυκών και χθες βάλθηκαν να την αντιστρέψουν εκεί στα Αμπελάκια. Περιμένοντας τον πρέσβη του Ισραήλ, Νόαμ Κατς, ετοίμασαν του κόσμου τις λιχουδιές για τον υποδεχθούν.
Γλυκό ντοματάκι, καρύδι, σταφύλι, μα και τσιπουράκια και μεζέδες μικρούς με ό,τι είχε ο μπαχτσές και φυσικά κάστανα που δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τον μπουφέ. Όλοι τα τίμησαν και με το παραπάνω.
* * *
* ΒΕΒΑΙΑ, το ζήτημα είναι να τα... εκτιμήσουν εκεί στο Ισραήλ, καθώς αυτός είναι ο στόχος της συνεργασίας των δύο πλευρών. Από τη μια να πάρουν στα Αμπελάκια λίγη από την τεχνογνωσία στον τομέα της τεχνολογίας και από την άλλη να δώσουν κάποια από τα προϊόντα τους.
* * *
* ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΣ παράγοντας στο θέμα της επίσκεψης του Πρέσβη φυσικά και ήταν ο πρώην πρέσβης Νίκος Κανέλλος, που ζει πλέον μόνιμα στα Αμπελάκια. Προστιθέμενη αξία η επιλογή του να μένει στο χωριό και εκτός από την άποψη που καταθέτει, καταφέρνει να προσελκύει και σπουδαίες προσωπικότητες. Ο πιο κερδισμένος, βέβαια, σίγουρα είναι ο ίδιος που έχει την επιλογή να μένει σ’ ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ελλάδας.
* * *
* ΑΣΦΑΛΕΙΑ, όχι αστεία. Οι άνθρωποι του Πρέσβη βρέθηκαν από πολύ νωρίς στον χώρο που θα πήγαινε ο κ. Νόαμ Κατς. Έψαχναν τα πάντα. Ζητούσαν μάλιστα ακόμη και δημοσιογραφικές ταυτότητες για όσους καλύψουν την εκδήλωση, ενώ ζητούσαν να δουν ακόμη και προηγούμενες λήψεις σε κάμερες και φωτογραφικές μηχανές για να αποκλείσουν κάθε ενδεχόμενο. Έψαχναν κάθε λεπτομέρεια, αλλά και ο ίδιος ο Πρέσβης ήταν απόλυτα ακριβής. Δώδεκα είπε θα φτάσει στα Αμπελάκια, ούτε λεπτό δεν άργησε. Δώδεκα ήταν.
* * *
* Ε, τώρα θα επανέλθουμε στη γνωστή φράση «Κύριε πρέσβη, μας κακομαθαίνετε», καθώς θα πάμε κι εμείς οι άνθρωποι των ΜΜΕ σε εκδηλώσεις και θα περιμένουμε να ξεκινούν στην ώρα τους, όπως κι αυτή του Πρέσβη στα Αμπελάκια. Πολυτέλειες...
Κ.Γ.
