Πόσα θαυμαστικά να βάλει κανείς στην απόφαση των στενοκέφαλων του ελληνικού ποδοσφαίρου; Μετά ας μην έχουμε καμία αυταπάτη, όχι μόνο για την κατάντια του, αλλά και τα συμβαίνοντα, εντός και εκτός των ελληνικών γηπέδων.
Ασφαλώς και είναι πολιτικό το μήνυμα. Όπως και κοινωνικό και ανθρωπιστικό και χριστιανικό… Κι ως τέτοιο θα έπρεπε να μην τίθεται καν σε συζήτηση και προβληματισμό. Όπως ακριβώς συμβαίνει με τα τηλεοπτικά σποτ των διοργανωτών π.χ. του «τσάμπιονς λιγκ», ενάντια στη βία των γηπέδων, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία κ.ο.κ., ή με τις φανέλες των παικτών της Μπαρτσελόνα και το λογότυπο της Unicef.
* * *
* ΟΙ διοικούντες το ελληνικό ποδόσφαιρο αποδεικνύουν με την άρνησή τους, ότι οι διάφορες εκδηλώσεις που κατά διαστήματα λαμβάνουν χώρα στα γήπεδα για να στείλουν μηνύματα, με πρωταγωνιστές τους ποδοσφαιριστές, δεν αποτελούν παρά κινήσεις για το θεαθήναι, θεατρικές στάσεις και συμπεριφορές, ανάλογες εκείνων ορισμένων μπαλαδόρων, για να ξεγελάσουν διαιτητές και θεατές.
Είναι μάλιστα υποκριτικό, από τη μια να υποδέχονται κατά ντουζίνες τους ξένους ποδοσφαιριστές και αθλητές στις ομάδες τους, από την άλλη όμως να ενοχλούνται από τη συμπαράσταση, έστω με αυτό τον τρόπο, στον ανώνυμο ανέστιο, τον κατατρεγμένο από τους πολέμους και την πείνα αυτού του κόσμου. Ακόμη χειρότερα: στα παιδιά του!
* * *
* ΑΛΛΑ τι φοβούνται οι καρεκλοκένταυροι ποδοσφαιροπαράγοντες; Μήπως αντιδράσουν κάποιοι «Ελληνάρες» οπαδοί της φυλετικής καθαρότητας;
Μήπως ενοχληθούν οι πατριώτες εκείνοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους όταν βλέπουν μαθητή άλλης εθνότητας να κρατά την ελληνική σημαία και αναρωτιούνται αν αισθάνεται Έλλην;
Εκτός αν και η δική τους πολιτική -και κομματική-, άποψη είναι ακριβώς ίδια, ότι δηλαδή δεν είναι και δικά μας παιδιά.
Δεν θα μας εξέπληττε καθόλου. Άλλωστε τη βία στα γήπεδα δεν την πυροδοτούν μόνο ανεγκέφαλοι χουλιγκάνοι, αλλά και κάποιοι τουλάχιστον στενοκέφαλοι, ηγήτορες του ποδοσφαιρικού μας οικοδομήματος που έχουν τόσο μυαλό όσο και το εσωτερικό μιας μπάλας…
Δ.Χατζ.
