Είχαμε αναφερθεί στη συμμετοχή του ως υποψήφιου βουλευτή σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, σε εκείνες του 1892 (που δεν εκλέχθηκε) και στις αντίστοιχες του 1895 που εκλέχθηκε βουλευτής Λαρίσης μαζί με τον δικηγόρο Δημήτριο Πιπινόπουλο και τον Οθωμανό κτηματία Χασάν βέη Πετρεδίν. Εκείνο, όμως, που είναι άγνωστο στους περισσότερους, είναι ότι ο Φιλώτας Ισχόμαχος έλαβε μέρος και σε μία ακόμα εκλογική αναμέτρηση, σε αυτήν του 1899, η οποία υπήρξε η απαρχή της οικονομικής του καταστροφής.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899 διενεργήθηκαν δύο χρόνια μετά από τη λήξη του Ελληνοτουρκικού πολέμου και την προσωρινή κατοχή της Θεσσαλίας (1897-1898). Ως εκ τούτου, οι μνήμες ήταν ακόμη νωπές στη συνείδηση των Λαρισαίων, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν χάσει τα αγαπημένα τους πρόσωπα και την περιουσία τους στο διάστημα αυτό. «Έπρεπε να μεσολαβήση χρόνος γαλήνης και αναπαύσεως και ουχί τας καταιγίδας του πολέμου να διαδεχθή ο εκλογικός σάλος χωρίς να δοθή καιρός εις τους πολίτας να σκεφθώσιν ωριμώτερον περί του πρακτέου» [1].
Στη Λάρισα καταρτίστηκαν δύο εκλογικοί συνδυασμοί. Ο μεν πρώτος από τους Δημήτριο Πιπινόπουλο (δικηγόρο), Νικόλαο Καραστεργίου (δικηγόρο) και Ιωάννη Γιαννακίτσα (αξιωματικό), ο δε δεύτερος από τους Ιωάννη Φίλιο (δικηγόρο), Δημήτριο Ζάχο (δικηγόρο) και Ευριπίδη Μακρή (ιατρό). Ο Φιλώτας Ισχόμαχος αποφάσισε να δηλώσει υποψηφιότητα ως ανεξάρτητος βουλευτής, ενώ την ίδια τακτική ακολούθησαν ο ιατρός Γεώργιος Καραπαναγιώτης, ο συνταγματάρχης Βασίλειος Δροσινός και ο Παντελής Φελέκης. Μέχρι, όμως, τις 20 Ιανουαρίου 1899 κανείς από τους προαναφερθέντες υποψήφιους βουλευτές δεν έκαμε γνωστό το πρόγραμμά του, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από τον τοπικό Τύπο. Εντελώς ξαφνικά περί τα τέλη του μήνα «κατεπλημμύρισεν ο τόπος εκ προγραμμάτων, διά των οποίων οι υποψήφιοι και ιδίως οι λογιζόμενοι ως επιφανείς εξ αυτών προϋπόσχονται μεγάλα κατορθώματα και την επάνοδον του χρυσού αιώνος, την ευημερίαν και ευδαιμονίαν του περιουσίου λαού της Ελευθέρας Ελλάδος» [2].
Οι υποψήφιοι βουλευτές των δύο μεγάλων παρατάξεων διέθεταν μεγάλη ακίνητη περιουσία και δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερο πρόβλημα στον εκλογικό τους αγώνα. Με χρηματικές δωρεές σε συλλόγους και σωματεία της Λάρισας, σε επιτροπές πολιτών και σε ιερούς ναούς, προσπάθησαν να υφαρπάξουν τις ψήφους των πολιτών και ως ένα σημείο τα κατάφεραν. Στην αντιπέρα όχθη ο Φιλώτας Ισχόμαχος δεν διέθετε μεγάλη περιουσία και τις όποιες οικονομίες του τις κατασπατάλησε σε έναν άνισο εκλογικό αγώνα που τον οδήγησε στην καταστροφή. Αδύναμος εν μέσω ισχυρών δέχθηκε προσβολές, συκοφαντίες και εκβιασμούς που δεν ήταν σε θέση να αντικρούσει.
Τα αποτελέσματα των εκλογών ανέδειξαν στην εξουσία το Νεωτεριστικό Κόμμα (του από το 1896 αποβιώσαντα Χαρίλαου Τρικούπη) με 110 από τις 235 έδρες της Βουλής. Όπως ήταν φυσικό, βουλευτές Λαρίσης αναδείχθηκαν οι υποψήφιοι του κόμματος Γιαννακίτσας (με 3.568 ψήφους), Καραστεργίου (με 3.193) και Πιπινόπουλος (με 3.009). Ο Ισχόμαχος έλαβε 1.026 ψήφους, ενώ ο Φελέκης απέσπασε τις λιγότερες ψήφους από όλους (845). Λίγες ημέρες μετά από τις εκλογές, ο Φιλώτας Ισχόμαχος απέστειλε επιστολή στην εφημερίδα «Όλυμπος», στην οποία σημείωσε τα ακόλουθα:
«Αγαπητοί Συμπολίτες. Αποκρουσθείς και παρά των δύο αντιμετόπων εκλογικών μερίδωντης επαρχίας μας δι’ ευνοήτους τοις πάσι λόγους και όπως μη δυνηθώ να συνεχίσω τας προς την πατρίδα εν γένει και προς την επαρχίαν υπηρεσίας μου, καθήκον μου εθεώρησα διά κάλπης ανεξαρτήτου να γνωρίσω τους αληθείς φίλους μου. Πολεμηθείς δε αμυλήκτως και παρά των δύο συνδυασμών και εγκαταλειφθείς την τελευταίαν ώραν υπό αξιοτίμων προσώπων, παρά των οποίων είχον τον λόγον της τιμής των ότι ήθελον υποστηριχθή, ομολογώ ότι ηττήθην κατά κράτος. Εν τοσούτω έλαβον το τρίτον περίπου των ψήφων εκ των ψηφισάντων συμπολιτών μας εις ούς οφείλω χάριτας διά την προς με αφοσίωσιν και αγάπην, δι’ ο και τοις εκφράζω ανεπιφυλάκτως την ευγνωμοσύνην μου. Ουδεμίαν δε τρέφω μνησικακίαν διά τους οπωσδήποτε απατηθέντας και παρασυρθέντας εις την καταψήφισιν εμού καίτοι έχω εντελώς ανεπαυμένην την συνείδησίν μου, ότι πάντα έπραξα το καθήκον μου ως αντιπρόσωπος του τόπου εν γένει και της επαρχίας μας ιδιαιτέρως και ιδίως κατά τας κρισίμους περιστάσεις εις άς διήλθεν η τάλαινα πατρίς. Επίσης δεν τρέφω μνησικακίαν και εναντίον εκείνων οίτινες δεσμευμένοι διά λόγου έκριναν πρέπον να αλλάξωσι γνώμην ένεκα ατομικών ή άλλων συμφερόντων (…). Εν Λαρίση 13 Φεβρουαρίου 1899. Έρρωσθε. Φ. Ισχόμαχος» [3].
Απογοητευμένος ο Φιλώτας Ισχόμαχος αναχώρησε από τη Λάρισα και παρά τις προσπάθειες για την οικονομική του ανάκαμψη, αυτοκτόνησε τον επόμενο χρόνο (1900), όπως αναφέραμε στο προηγούμενο σημείωμα.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 40 (9 Ιανουαρίου 1899).
[2]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 43 (6 Φεβρουαρίου 1899).
[3]. Όλυμπος (Λάρισα), φ. 44 (13 Φεβρουαρίου 1899).
