Υπέρ της ολοκλήρωσης των έργων του Αχελώου και της παροχέτευσης των 250 εκατ. κυβ. μ. νερού στη Θεσσαλία, όπως δηλαδή προβλέπει το σχέδιο διαχείρισης υδάτινων πόρων, ετάχθη σαφέστατα στη Βουλή ο υπουργός Υποδομών κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του Λαρισαίου βουλευτή της ΔΗΜΑΡ κ. Θωμά Ψύρρα.
Είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που αρμόδιος υπουργός λαμβάνει τέτοια ξεκάθαρη θέση στη Βουλή επισημαίνοντας μάλιστα το εξής: «Δεν θα πάρουμε το νερό από τον ένα τάχα, για να το δώσουμε στον άλλο. Οι Αιτωλοακαρνάνες και οι Θεσσαλοί είναι όλοι Έλληνες. Θα συνεργαστούν χωρίς να θιγούν. Θα ανταλλάξουν, δεν θα κλέψουν. Θα συνεννοηθούν και δεν θα αλληλοϋπονομευθούν. Θα διαλύσουμε -και πρέπει να διαλύσουμε- μύθους αντιπαλότητας».
Από την πλευρά του ο κ. Θ. Ψύρρας προέτρεψε να προκριθεί το σενάριο διαχείρισης υδάτων που δεν προβλέπει εκτροπή ώστε, όπως εξήγησε, «να μην ζουν οι αγρότες με ψεύτικες ελπίδες», ενώ άφησε σαφέστατες αιχμές κατά της Λαρισαίας βουλευτή και υποψήφιας περιφερειάρχη του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ηρούς Διώτη για τη γνωστή δήλωσή της λέγοντας: «Όσον αφορά στα έργα, σαφώς δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα βομβαρδίσουμε, όπως προτείνουν κάποιοι επαναστάτες εκεί κάτω στον κάμπο. Η ΔΗΜΑΡ θέλει αυτά τα έργα να αξιοποιηθούν».
«ΤΟ ΕΡΓΟ
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ»
«Τα κατασκευασμένα μέχρι σήμερα έργα δεν πρόκειται να αχρηστευθούν. Θα περιληφθούν στο νέο σχεδιασμό του Υπουργείου που θα γίνει μετά την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση των σχεδίων διαχείρισης των υδατικών διαμερισμάτων της Δυτικής Στερεάς Ελλάδας, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου που έχουν εκπονηθεί με βάση τις Κοινοτικές Οδηγίες», διαβεβαίωσε στην πρωτολογία του ο υπουργός Υποδομών κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
ΟΌπως εξήγησε, «ανεξάρτητα από την απόφαση του ΣτΕ ο υφιστάμενος σχεδιασμός έπρεπε να τροποποιηθεί, αφού σύμφωνα με τα προαναφερόμενα σχέδια διαχείρισης, που είναι υπό έγκριση, ο εκτρεπόμενος πια όγκος των υδάτων δεν είναι 600, αλλά 250 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι πλέον το έργο της Μεσοχώρας και το έργο της Συκιάς γίνεται, κατ’ αρχήν, ένα ενεργειακό έργο.
Πιστεύω ότι έχουν γίνει κρίσιμα λάθη σε όλη αυτήν την υπόθεση. Σε όλη αυτήν την υπόθεση υπήρξε, δυστυχώς, ασέβεια προς τις δικαστικές αποφάσεις. Οι δικαστικές αποφάσεις προσπάθησαν να σεβαστούν το περιβάλλον και από την άλλη πλευρά η πολιτεία επέδειξε πολλές φορές αλαζονεία. Το έργο, όμως, χρειάζεται», σημείωσε ο υπουργός Υποδομών.
«ΟΧΙ ΝΕΟ ΛΑΘΟΣ»
«Εάν μετά από πέντε αρνητικές αποφάσεις επιμένετε ακόμη ότι είναι δυνατόν να υλοποιηθεί η όποια εκτροπή, θα κάνουμε ένα λάθος πάνω στα προηγούμενα λάθη. Όπως βέβαια είναι εξίσου λάθος να εγκαταλείψουμε τα υπάρχοντα έργα στη φθορά», υποστήριξε από την πλευρά του ο κ. Θωμάς Ψύρρας.
Ο Λαρισαίος βουλευτής της ΔΗΜΑΡ εντόπισε τα εξής δύο προβλήματα στην υπόθεση: το πρώτο τι θα γίνει με το υδατικό έλλειμμα της Θεσσαλίας και το δεύτερο είναι τι θα γίνει με τα τελειωμένα έργα.
Όπως είπε, «το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας είναι εξ ορισμού ελλειμματικό και θα συνεχίσει να παραμένει ελλειμματικό, εάν συνεχιστεί η ίδια παρελκυστική πολιτική. Διότι, το μεγαλύτερο κακό στη Θεσσαλία προκλήθηκε, επειδή εδώ και 30 χρόνια η εκτροπή με εκτροπή μονοπώλησε τη συζήτηση, την ιδεολογικοποίησε και την ενέταξε σε μία πολεμική. Διαμορφώθηκε μία κατάσταση εφησυχασμού, ότι θα έρθει μια μέρα που θα πλημμυρίσει δήθεν ο κάμπος με νερό. Όμως, αυτή η μέρα δεν θα έρθει ποτέ. Γιατί ακόμη και εάν γινόταν η εκτροπή με 250 εκατομμύρια κυβικά, πάλι θα ήταν ελλειμματικός ο κάμπος. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να λέτε και να λέμε, για να μην δημιουργούνται στους ανθρώπους ψεύτικες ελπίδες.
Πρέπει να αποδεσμεύσουμε τη σκέψη μας από την εκτροπή – προέτρεψε ο κ. Θ. Ψύρρας - διότι αλλιώς δεν θα διαμορφώσουμε στη Θεσσαλία μία πολιτική για τη γεωργία ακριβείας, για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, για την αποδέσμευση από υδροβόρες καλλιέργειες, τη γεωργία της μειωμένης έντασης.
Χρειάζεται επειγόντως να επανεξεταστεί το ένα από τα τρία σχέδια διαχείρισης υδάτινων πόρων. Ποιο; Αυτό που δεν προβλέπει εκτροπή. Δεν πρέπει να χαθεί και άλλος χρόνος και να ζουν οι αγρότες με ψεύτικες ελπίδες.
Όσον αφορά στα έργα, σαφώς δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να τα βομβαρδίσουμε, όπως προτείνουν κάποιοι επαναστάτες εκεί κάτω στον κάμπο. Η ΔΗΜΑΡ θέλει αυτά τα έργα να αξιοποιηθούν.
Προτείνουμε η Μεσοχώρα να λειτουργήσει ως υδροηλεκτρικό έργο, να χαμηλώσει το ύψος της, ώστε να προστατευτεί το χωριό και να δοθεί τεχνικά η λύση για τον εκχυλιστή. Να τελειώσει γρήγορα η σήραγγα και να αποπερατωθεί το χαμηλότερο φράγμα της Συκιάς, μικραίνοντας πιθανόν το μέγεθός του. Να χρησιμοποιηθεί δε η μέθοδος της αντλησοταμίευσης με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Τα υπάρχοντα έργα θα αποκτήσουν χαρακτήρα ενεργειακό και επιπλέον θα είναι δυνατόν πια να χρηματοδοτηθούν ως ΑΠΕ από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρέπει δηλαδή να δώσουμε σύντομα μια οικολογική, αλλά και μια οικονομικά συμφέρουσα λύση», προέτρεψε ο κ. Θ. Ψύρρας.
«ΣΩΣΤΗ Η ΙΔΕΑ»
«Πέρα, λοιπόν, από τις τεχνικές λεπτομέρειες, η απάντησή μου είναι απλή και μία: Πρέπει να κάνουμε πολιτική. Οφείλουμε να ασκήσουμε πολιτικές, αυτό δηλαδή που δεν έγινε στον Αχελώο για 30 χρόνια», αντέτεινε στη δευτερολογία του ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
υπουργός Υποδομών αναγνώρισε ότι «στον Αχελώο δυστυχώς –και όχι μόνο- η πολιτεία εμφανίστηκε πρόχειρη και αλαζονική, ανέτοιμη και αυταρχική. Περιφρόνησε τη φύση και τους ανθρώπους. Δεν προσπάθησε να συνθέσει, αλλά να επιβάλει. Δεν μελέτησε, αλλά απαίτησε. Παραλίγο να γίνει καταστροφή. Ευτυχώς, την απέτρεψαν κάποιοι δικαστές και οι κάτοικοι.
Δουλειά των πολιτικών είναι η συνεννόηση και η συνεργασία: συνεννόηση εκπροσώπων, συνεργασία των ανθρώπων, σύνθεση των συμφερόντων και διασύνδεση των συστημάτων. Οι υδάτινοι πόροι πρέπει να διαχειρίζονται. Τα φυσικά συστήματα πρέπει να διασυνδέονται μεταξύ τους. Νομίζω ότι είναι πολύ απλοί οι κανόνες και οι νόμοι και της τεχνικής αλλά και της ίδιας της φύσης. Είναι κρίμα να χάνεται στη θάλασσα τόσο πολύτιμο νερό.
Ναι, λοιπόν, η ιδέα ήταν σωστή, όμως με προϋποθέσεις, με μελέτη, με σεβασμό στη φύση, στους ανθρώπους. Δεν έγινε έτσι. Θεωρώ ότι η εκτροπή με τα 1,2 εκατομμύρια κυβικά ήταν εκτροπή από τη λογική. Ταυτόχρονα, ήταν μια προσπάθεια αυταρχικής επιβολής από την πολιτεία των αποφάσεών της, χωρίς εθνικό σχέδιο διαχείρισης, χωρίς φροντίδα για τις επιπτώσεις στους ανθρώπους και στο περιβάλλον.
Η εκτροπή με τα 650 εκατομμύρια κυβικά εξακολουθούσε να μην έχει μια καθαρή προοπτική. Χρησιμοποιεί όγκους νερού που δεν χρειάζονται κατά τη γνώμη μου. Μπλέκει τα ενεργειακά με την άρδευση και με χρήσεις υδάτινων πόρων. Οι νόμοι δεν μπορούν να εκβιάζουν τη ζωή ούτε να κάνουν τον Προκρούστη της πραγματικότητας.
Θα πρέπει λοιπόν να ασκήσουμε πολιτική. Δεν θα πάρουμε το νερό από τον ένα τάχα, για να το δώσουμε στον άλλο. Οι Αιτωλοακαρνάνες και οι Θεσσαλοί είναι όλοι Έλληνες. Θα συνεργαστούν χωρίς να θιγούν. Θα ανταλλάξουν, δεν θα κλέψουν. Θα συνεννοηθούν και δεν θα αλληλοϋπονομευθούν. Θα διαλύσουμε -και πρέπει να διαλύσουμε- μύθους αντιπαλότητας.
Οι λιμνοθάλασσες φυσικά και δεν υποφέρουν από τα 250 εκατομμύρια κυβικά που χρειάζεται ο υδροφόρος ορίζοντας της Θεσσαλίας. Να ξεκαθαρίσουμε τις συγχύσεις. Η Συκιά και πολύ περισσότερο η Μεσοχώρα είναι ενεργειακά έργα, ούτε εκτροπή, ούτε φωνές πονηρής τάχα προστασίας του περιβάλλοντος, που περισσότερο μάλλον μοιάζουν με την προστασία κάποιων συμφερόντων. Δεν θα προχωρήσουμε στη σήραγγα πριν εξασφαλίσουμε τα δίκτυα που χρειάζεται ο κάμπος. Δεν θα πετάξουμε σταγόνα νερό. Υπάρχουν σήμερα έξυπνα δίκτυα ορθολογικής διαχείρισης του νερού.
Ποιος Έλληνας θέλει –πολύ σωστά είπατε προηγουμένως- τον υδροφόρο ορίζοντα του κάμπου της Θεσσαλίας στα 400 μέτρα; Άνυδρη Θεσσαλία είναι ξερή Ελλάδα. Θα το αλλάξουμε, χωρίς όμως να καταστρέψουμε το άλλο. Μας έλειψε το μέτρο, η συνεννόηση και η συνεργασία και στον Αχελώο και σε πολλά άλλα. Μας έλειψε η πολιτική, μας περίσσεψε η υποκρισία και πολλές φορές η υπερβολή», επισήμανε ο κ. Μιχ. Χρυσοχοΐδης και προέτρεψε: «σας καλώ όλους να κάνουμε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μας σύμβολο αλλαγής και πράξη ελπίδας».
ΜΑΚ.
