Η αποκατάσταση υπογείων υδροφορέων μετά τη συστηματική υπεράντληση απαιτεί έργα ταμίευσης νερού. Η αντιμετώπιση και διαχείριση των έντονων υδρολογικών φαινομένων που συνοδεύουν την κλιματική αλλαγή απαιτεί επίσης έργα ταμίευσης νερού.
Το πρώτο μεγάλο και μνημειώδες φράγμα έγινε στον Μαραθώνα τη δεκαετία του 1920 για την ύδρευση της Αθήνας. Στη συνέχεια από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα η ΔΕΗ, το Υπουργείο Δημοσίων Έργων, το Υπουργείο Γεωργίας και οι Νομαρχίες κατασκεύασαν πληθώρα έργων που καλύπτουν όλες τις παραπάνω αναφερόμενες ανάγκες. Υφίστανται περί τα 150 φράγματα με ύψος πάνω από 15 μέτρα και αρκετά ακόμη βρίσκονται υπό κατασκευή. Το μεγαλύτερο, ύψους 172 μ βρίσκεται στον Ποταμό Νέστο (Φράγμα Θησαυρού).
Τα έργα αυτά για να συνεχίσουν να λειτουργούν με ασφάλεια απαιτούν συνεχή παρακολούθηση και συντήρηση.
«Υπέργηρα» μπορούν να χαρακτηρισθούν τα περισσότερα ελληνικά φράγματα με μεγαλύτερο ηλικιακά αυτό του Μαραθώνα που χρονολογείται από το 1929. Τα Μεγάλα Φράγματα που υπάρχουν στη χώρα μας φθάνουν τα 100. Σύμφωνα με τη διεθνή ορολογία, στον ορισμό των Μεγάλων Φραγμάτων της Διεθνούς Επιτροπής Μεγάλων Φραγμάτων (ICOLD), δηλαδή τα φράγματα με ύψος, από τη θεμελίωση, 15.0 m και άνω ή όγκου ταμιευτήρα άνω των 3.0 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων.
Τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης η ανάπτυξη των σχετικών μεγάλων έργων υποδομής επιβραδύνθηκε σημαντικά . Πολλά έργα παραμένουν ημιτελή ή σε φάση , παρόλο που η ανάγκη βελτίωσης της διαχείρισης υδατικού δυναμικού της χώρας παραμένει επιτακτική. Μεγάλο μέρος του δυναμικού παραμένει ανεκμετάλλευτο.
Με αυτά τα δεδομένα η Ελληνική Επιτροπή Μεγάλων Φραγμάτων (ΕΕΜΦ) διοργανώνει το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Φραγμάτων και Ταμιευτήρων στην Αίγλη Ζαππείου στην Αθήνα, στις 12 έως 15 Οκτωβρίου 2017 στην Αθήνα.
