Τον «πράσινο χάρτη» της Λάρισας, προσπαθούν να δημιουργήσουν οι τα μέλη του Συλλόγου Φίλων του Πηνειού και παραποτάμιο πολιτισμού Λάρισας, καλώντας κάθε ενδιαφερόμενο Λαρισαίο να συμμετέχει σε αυτό. Ειδικότερα ο Σύλλογος υιοθετώντας την προσπάθειά του «WWF Ελλάς» για τη δημιουργία «Πράσινου χάρτη» των πόλεων της χώρας και επιθυμώντας να ενισχύσει το μήνυμα της παγκόσμιας ημέρα περιβάλλοντος την Κυριακή 5 Ιουνίου, καλεί τους Λαρισαίους μικρούς και μεγάλους να πάρουν το πράσινο της πόλης στα χέρια τους και να πουν την άποψή τους, «κατεβάζοντας» ηλεκτρονικά την εφαρμογή από στην ιστοσελίδα: www.greenspaces.gr, καταγράφοντας, σχολιάζοντας και βαθμολογώντας έστω και έναν πράσινο χώρο, στην πόλη.
Έως σήμερα περισσότεροι από 640 εθελοντές έχουν συνεισφέρει στην καταγραφή και αξιολόγηση 761 χώρων πρασίνου σε 82 πόλεις της Ελλάδας.
Ο Σύλλογος καλεί τους πολίτες να διεκδικήσουν τη βελτίωση και την φροντίδα των χώρων πρασίνου και την αλλαγή της νοοτροπίας απέναντι στο πράσινο της πόλης .
Επίσης ανακοινώνει: «Η Παγκόσμια Ημέρας Περιβάλλοντος, ως κατεξοχήν ανθρωποκεντρική μέρα, είναι αφορμή και ευκαιρία για να στείλουμε όλοι μαζί ένα ηχηρό μήνυμα εναντίον των μέχρι σήμερα επιλογών κακής διαχείρισης του περιβάλλοντος.
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος είναι αφιερωμένη στο Αστικό Πράσινο. Το αστικό πράσινο στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται ευκαιριακά και ανάλογα με το που θα προκύψει κάποια χρονική περίοδο ένας ελεύθερος χώρος στην πόλη. Ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν είναι αποτέλεσμα ενός πολεοδομικού σχεδιασμού παρόλο που οι ελληνικές πόλεις ασφυκτιούν από την άναρχη δόμηση, την τσιμεντοποίηση και την ελλιπή κυκλοφορία του αέρα. Σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, έχουμε πολύ λιγότερους χώρους πρασίνου από όσους χρειαζόμαστε, με λίγη έως ανύπαρκτη φροντίδα, περιθωριοποιημένους από την καθημερινότητα των πολιτών.
Οι πολίτες δεν ενθαρρύνονται να ενδιαφέρονται και να φροντίζουν αυτούς τους χώρους και αγνοούν την σημαντικότητά τους για την σωματική και ψυχική τους υγεία.
Από την γενική αυτή διαπίστωση δεν εξαιρείται η Λάρισα όπου χώροι πρασίνου σημαντικοί όπως η κοίτη του Πηνειού, το Αλκαζάρ, το πάρκο του Αγ. Αντωνίου, τα μικρά και μεγαλύτερα παρκάκια στις γειτονιές, το πράσινο στις περιφερειακές πλατείες με ελάχιστη φροντίδα παρουσιάζουν στον επισκέπτη την εικόνα εγκαταλειμμένου μέρους και δημιουργούν συναισθήματα απογοήτευσης και θλίψης. Πολλές φορές τα σπασμένα παγκάκια, τα δέντρα που ασφυκτιούν από τις εκτεταμένες πλακοστρώσεις, τα παρτέρια που γεμίζουν σκουπίδια, οι σπασμένες βρύσες, οι σκουριασμένες παιδικές χαρές οδηγούν την συμπεριφορά του πολίτη στην απαξίωση του χώρου ή στο να τον θεωρεί κατάλληλο μόνο για να πηγαίνει βόλτα το σκυλί του για την ανάγκη του».
