«Τιμή στους αλύγιστους της ταξικής πάλης»

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΑΠΟ ΚΚΕ - ΚΝΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΖΟΥΡΛΟ

«Οι σύντροφοί μας και όλοι οι λαϊκοί αγωνιστές που εκτελέστηκαν εδώ , δείχνουν τον δρόμο. Αυτόν της αδιάλλακτης, αταλάντευτης, ανυποχώρητης στάσης μπροστά στην κοινωνική αδικία, την ταξική εκμετάλλευση, ακόμη και μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα» τόνισε ο γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας του ΚΚΕ Γιάννης Σκόκας, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσαν χθες οργανώσεις του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, στον αιματοβαμμένο λόφο του Μεζούρλου, εκεί όπου περισσότεροι από 450 κομμουνιστές και αγωνιστές εκτελέσθηκαν την περίοδο 1946 – ’49.
Η εκδήλωση έγινε με αφορμή την απελευθέρωση της Λάρισας από τους Γερμανούς κατακτητές, με μέλη του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και αντιστασιακούς να συγκεντρώνονται αρχικά στην πλατεία Τσάτσου, στο μνημείο της ΕΠΟΝίτισσας Δήμητρας Τσάτσου που σε ηλικία 24 ετών εκτελέσθηκε τον Μάρτιο του ’44 μαζί με άλλους σαράντα αγωνιστές στο Αντιαεροπορικό.
Στη συνέχεια, στο λόφο του Μεζούρλου, μέλη της ΚΝΕ με θεατρικό αναλόγιο, μέσα σε κλίμα συναισθηματικής φόρτισης αναφέρθηκαν στη δράση όλων όσοι στάθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, με προσχηματικές αποφάσεις έκτακτων στρατοδικείων και εκτελέστηκαν για τις ιδέες τους, τους αγώνες τους. Όπως μεταξύ άλλων ο 37χρονος πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Τάκης Γαργαλιάνος, ο Γιώργος Παπαδημητρίου, ο Νίκος Μπάλαλας (Μπαντέκος), ο Γιάννης Παπαγαρυφάλλου, ο Κλεάνθης Σταματόπουλος, ο Αποστόλης Σαριγγούλης, ο Βλαδίμηρος Κωστίμπας, μερικοί από τις εκατοντάδες - στην πλειοψηφία τους νεαροί αγωνιστές - που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο Μεζούρλο, γράφοντας «τις πιο σκληρές και πιο ηρωικές στιγμές του αγώνα».
Εκτελεσθέντες, τόνισε το στέλεχος του ΚΚΕ Γιάνν. Σκόκας, "που πλήρωσαν το τίμημα γιατί πάλεψαν για την ανεξαρτησία της χώρας από τους ξένους κατακτητές, τους ντόπιους δυνάστες. «Ανάξια πληρωμή» γιατί στάθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων για μια άλλη κοινωνία, δίκαιη. Μια κοινωνία όπου θα αξιοποιεί ολόπλευρα τις δυνατότητες της για την λαϊκή ευημερία και όχι για να συσσωρεύει κέρδη μια μερίδα πλουτοκρατών».
Ο κ. Σκόκας αναφέρθηκε και στα γεγονότα της εποχής για να σημειώσει μεταξύ άλλων πως «ο ΔΣΕ συγκροτήθηκε από τους καταδιωκόμενους ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες που δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να πάρουν τα όπλα και να βγούνε στο βουνό. Κι’ αυτό γιατί ακόμη και μετά το Δεκέμβρη του ’44 και τη συμφωνία της Βάρκιζας, το λαϊκό κίνημα παρέμενε ζωντανό, παρέμενε ισχυρό. Το ΚΚΕ, η ψυχή, ο καθοδηγητής και αιμοδότης του αντιστασιακού αγώνα, εξακολουθούσε να τυγχάνει της καθολικής αναγνώρισης του λαού. Η αστική τάξη έπρεπε να συντρίψει το λαϊκό κίνημα. Για τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, για τους πρωτοπόρους αγωνιστές αποφάσισε τη φυσική τους εξόντωση.
Οργάνωσε και καθοδήγησε εκατοντάδες συμμορίες από πρώην ταγματασφαλίτες, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, κοινωνικά αποβράσματα κάθε μορφής. Όλοι αυτοί που αποτελούν τους πρόγονους των σημερινών φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής, επιδόθηκαν με ιδιαίτερο ζήλο σε δολοφονίες εκτελέσεις, εκτοπισμό δεκάδων χιλιάδων ΕΑΜιτών και κομμουνιστών. Πλιάτσικο, εμπρησμοί, βιασμοί γυναικών, παιδομαζώματα, βίαιες εκκενώσεις ολόκληρων χωριών με σκοπό την επιβολή φόβου και τρομοκρατίας.
Για τους αγωνιστές δεν υπήρχε άλλη διέξοδος παρά μόνο να ξαναπάρουν τα όπλα, να ξανασμίξουνε στα γνώριμα λημέρια των βουνών. Αυτή τη φορά αναγκάστηκαν να αναμετρηθούν καθαρά με τον ταξικό αντίπαλο. Ήταν η κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν επιβεβλημένος και δίκαιος. Εξέφραζε τα οράματα της εργατικής τάξης και της πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού που έμειναν ανολοκλήρωτα στον κατοχικό αγώνα ».
«Όλη αυτή η ιστορία » πρόσθεσε «είναι αποδεικτική για την δύναμη που κρύβει μέσα του το λαϊκό κίνημα. Την δύναμη που μπορεί να απελευθερώσει όταν πιστέψει σ΄αυτή. Γι΄ αυτό ακριβώς προσπαθούν να σβήσουν όλα αυτά τα ιδανικά και οράματα την Αντίστασης, του Δημοκρατικού Στρατού, όλα αυτά τα αποτυπώματα του γίγαντα λαού. Προσπαθούν να τα θάψουν είτε με τη σιωπή είτε διαστρεβλώνοντας το νόημα και το χαρακτήρα του έπους της Εθνικής Αντίστασης.
Δουλεύουν συστηματικά για τον αποχρωματισμό του περιεχόμενου αυτού του ηρωικού αγώνα προσβάλλοντας έτσι τους ίδιους τους αγωνιστές. Εξαφανίζοντας το μοναδικό πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και των κομμουνιστών που αποτέλεσαν το νου, την καρδιά και τη ραχοκοκαλιά της Αντίστασης, δίνοντας εκατόμβη θυμάτων στον αγώνα αυτό. Ο στόχος τους προφανής, να συντηρητικοποιήσουν τη συνείδηση του ριζοσπάστη, του αριστερού, του προοδευτικού, μα πάνω από όλα να κερδίσουν χρόνο ώστε μπορέσουν πιο εύκολα να περνάνε τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς τους.
Θυμηθείτε την "πρώτη φορά αριστερά" που μετά την ορκωμοσία του Τσίπρα ως πρωθυπουργού κατέθεταν στεφάνια στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να εξαπατήσουν το λαό και να κερδίσουν χρόνο και μετά από λίγους μήνες φέρανε και ψηφίσανε τα πιο βάρβαρα μέτρα ένα 3ο Μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και τους ΑΝΕΛ. Προσπαθούν όχι μόνο να το απογυμνώσουν από το πραγματικό του περιεχόμενο αλλά τους ενδιαφέρει για το πως θα το αξιοποιήσουν ενεργά και αυτό σαν ακόμη ένα επιχείρημα στην φαρέτρα τους για να περάσουν τα σχέδια τους ενάντια στον λαό. Να μας πείσουν για τις αγαθές προθέσεις τους. Και πως τελικά ήμαστε όλοι ένα. Να αποκρύψουν τις βαθιές ταξικές διαφορές που χωρίζουν την κοινωνία μας».
Για να καταλήξει τονίζοντας πως «κινητήρια δύναμη αντεπίθεσης και ανατροπής είναι το εργατικό κίνημα και η συμμαχία του με το κίνημα των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς, το ριζοσπαστικό κίνημα της νεολαίας και των γυναικών με γραμμή πάλης που η τελική της έκβαση στοχεύει στην εργατική εξουσία. Για να αποκτήσει αυτή τη δυνατότητα το εργατικό κίνημα, πρώτα απ' όλα, και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, απαιτείται ανασύνταξη δυνάμεων, δηλαδή να είναι μαζικό, οργανωμένο, πολιτικοποιημένο, με βάση το σωματείο, τον κλάδο, με παραμερισμό και κοινωνική απομόνωση της εργατικής αριστοκρατίας, που να εκφράζεται και με ριζική αλλαγή σε όλα τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, με πρακτική καταδίκη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, με ενδυνάμωση του εργατικού διεθνισμού. Να δυναμώσει το ΚΚΕ».
Η εκδήλωση μνήμης ολοκληρώθηκε με ανάγνωση των ονομάτων των εκτελεσθέντων και με κατάθεση στεφάνων από οργανώσεις του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, αντιστασιακών αλλά συγγενών των θυμάτων.
Β. ΚΑΚΑΡΑΣ