Ο Γιώργος Αντωνιάδης φούρναρης 3ης γενιάς του Αρτοποιείου Αντωνιάδης έχει καταστεί πια συλλέκτης βραβείων για τα αρτοκαλλιτεχνήματά του. Ο… άρτος ο επιούσιος ξεφεύγει από τα συνηθισμένα σχήματα και από τα χέρια του Γιώργου Αντωνιάδη αποκτά μορφή, σχήμα, πρόσωπο, και γίνεται άλογο, ρόκα καλαμποκιού, καρδιά, μέχρι και ρολόι με τους δείκτες του να είναι ψημένοι κι αυτοί! Αυτή η… ζυμαρογλυπτική έχει δώσει δεκάδες βραβεία στον κ. Αντωνιάδη, με την τελευταία του βράβευση να γίνεται μόλις πριν από 10 μέρες από την Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδος και την εταιρεία FORUM στο πλαίσιο των εγκαινίων της 16ης ΑΡΤΟΖΑ για «την ιστορική, πολύπλευρη και ευρύτατη προσφορά σας στην ανάπτυξη του κλάδου της ελληνικής Αρτοποιίας», όπως αναγράφεται στην επιστολή που του εστάλη, ενώ συνεχίζει «Θα ήταν για εμάς ιδιαίτερη τιμή η παρουσία σας, ώστε να παραλάβετε προσωπικά το Βραβείο που σας οφείλει ολόκληρος ο κλάδος». Μία σημαντική αν μη τι άλλο αναγνώριση του κλάδου στον Γιώργο Αντωνιάδη.
Η ιστορία του ιστορικού φούρνου ξεκινά όταν ο Γιώργος Αντωνιάδης -παππούς του πολυβραβευμένου Γιώργου- διωγμένος από τους Τούρκους από το σπίτι του στην Ηπειρο το 1871, διασχίζει την Πίνδο, περνά στη Θεσσαλία και καταλήγει στη Λάρισα. Εργατικός και ανήσυχο πνεύμα «στήνει» τον φούρνο του στην οδό Ακροπόλεως, μετέπειτα Βασιλίσσης Σοφίας και τώρα Παπαναστασίου, εκεί που στεγάζεται μέχρι σήμερα. Εξαιρετικά τα προϊόντα που παρασκευάζει ο φούρνος, τόσο εξαιρετικά που μέχρι και ο βασιλιάς τον χρίζει επίσημο και μόνο προμηθευτή του παλατιού. Για το πέρασμα όμως από τη ζύμη στη… γλυπτική και στην τέχνη ένα δημοσίευμα της «Ε» του 1970 είναι ενδεικτικό: «Όταν με την απελευθέρωση της Θεσσαλίας ήρθε κάποτε ως διάδοχος ο Κωνσταντίνος, ο Γεώργιος Αντωνιάδης πήρε παραγγελία από ψωμιά και κουλούρια. Αλλά αυτός επιπλέον έφτιασε με ζυμάρι ένα στέμμα, το έψησε σαν ψωμί και το προσέφερε δώρο στον διάδοχο. Ολοι εθαύμασαν αυτό το ”καλλιτέχνημα” και από τότε τα ανάκτορα απένειμαν δίπλωμα τιμής με το οποίο ανέθεταν στον Αντωνιάδη την προμήθεια ειδών αρτοποιίας στην Αυλή. …Ας σημειωθεί ότι κανένα άλλο αρτοποιείο της επαρχιακής Ελλάδος δεν είχε μια τέτοια τιμή». Αυτή την παράδοση της ζυμαρογλυπτικής ακολουθούσε μέχρι πρότινος ο Γιώργος Αντωνιάδης, για να πάρει σήμερα τη σκυτάλη η κόρη του, Ευαγγελία Αντωνιάδη με τον σύζυγό της Βασίλη Κυρίτση που από το 2003 συνεχίζουν να συλλέγουν βραβεία.
Ένας φούρνος ατελιέ δημιουργίας… Γιατί όταν το μεράκι, η έμπνευση και το ταλέντο περισσεύουν, η τέχνη δεν έχει όρια.
Του Θανάση Αραμπατζή
Φωτ. Κώστας Τσάντζος
