Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
«ΕΝΤΕΚΑ περικοπές συντάξεων έγιναν ως τώρα, η δωδέκατη σας πείραξε;»
ΑΥΤΟ είναι το επιχείρημα με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι τη δωδέκατη περικοπή οφείλουμε να την υποδεχθούμε με χειροκροτήματα... Λησμονώντας ότι, ο ΣΥΡΙΖΑ μας κάλεσε πριν γίνουν οι εκλογές, να διώξουμε αυτούς που έκαναν τις προηγούμενες έντεκα μειώσεις και να φέρουμε αυτόν στην εξουσία που όχι απλώς δεν θα έκανε περικοπές, αλλά θα αναπλήρωνε και μερικές απ’ αυτές που έκαναν οι προηγούμενοι, επαναφέροντας τη 13η σύνταξη!...
ΜΟΝΟΝ βλάξ λοιπόν, θα μπορούσε να συμφωνήσει ότι δικαιούται κι αυτή η κυβέρνηση να κάνει μια περικοπή, επειδή οι προηγούμενοι έκαναν έντεκα!...Μόνον βλάξ! Ο ίδιος ίσως βλάξ που έγινε έξαλλος, όταν άκουσε την περασμένη Παρασκευή τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νάσο Αθανασίου να δηλώνει στην κρατική τηλεόραση «πρέπει να ζητήσουμε συγγνώμη από τον πρωθυπουργό Σημίτη και τον Τάσο Γιαννίτση διότι από τότε είχε καταλάβει ότι το ασφαλιστικό καταρρέει, ότι τα Ταμεία καταρρέουν και έπρεπε να κάνουμε κάτι»...
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ του, κατά Καραμανλή, «απέραντου φρενοκομείου», συμβαίνει από πολλά χρόνια να έχουμε απαξιώσει εντελώς το «παράδειγμα προς μίμησιν» (την πρόνοια π.χ. του Σημίτη για το ασφαλιστικό) και να έχουμε υπερτιμήσει το «παράδειγμα προς αποφυγήν»... Το συναντούμε συχνά στην καθημερινότητά μας: «να παρκάρω (παράνομα) εδώ ή θα μας κόψουν κλήση;» προβληματίζεσαι μεγαλοφώνως μπροστά στη γυναίκα σου... Κι εκείνη σου λύνει αμέσως το πρόβλημα: «μα όλοι εδώ παρκάρουν»!...Την ίδια απάντηση δίνεις στον γιο σου, που σε ελέγχει, γιατί φοροδιαφεύγεις: «μόνο εγώ φοροδιαφεύγω; Οι άλλοι τι κάνουν;». Αλλά και όταν απουσιάζει το προσωπικό συμφέρον, η λογική δεν αλλάζει: «έπιασαν τον Κεντέρη ντοπαρισμένο», ανακοινώνει η τηλεόραση... «Γιατί, οι Αμερικάνοι δεν ντοπάρονται;» απαντάει η κοινωνία!...
ΣΤΗΝ πολιτική, το «παράδειγμα προς αποφυγήν» είναι το μεγαλύτερο άλλοθι για να κάνεις τα αντίθετα απ’ αυτά που υποσχέθηκες για να έρθεις στην εξουσία... Τελευταίας εσοδείας παραδείγματα: Πρόβλημα με το πόθεν έσχες του Φλαμπουράρη; «Μιλούν αυτοί που έκλεβαν επί σαράντα χρόνια;», η αθωωτική απάντηση... Καταγγελία για τοποθέτηση συγγενών και "κομματόσκυλων" του ΣΥΡΙΖΑ σε δημόσιες θέσεις; «Μιλούν αυτοί που διόριζαν σαράντα χρόνια;».
ΕΤΣΙ και με τις συντάξεις τώρα... Η πρώτη αριστερή περικοπή, επιχειρείται να αθωωθεί με την επίκληση του «παραδείγματος προς αποφυγήν»: «έντεκα περικοπές έκαναν οι άλλοι, η δωδέκατη σας πείραξε;». Ενδεχόμενη αποδοχή του επιχειρήματος βεβαίως, δημιουργεί προϋποθέσεις επεκτάσεώς του: όταν ας πούμε, οι άλλοι έκαναν έντεκα περικοπές, μόνον μία δικαιούται ο καινούργιος; Δεν είναι λογικό να μας πει αύριο «έντεκα περικοπές έκαναν οι άλλοι, δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε κι εμείς δύο;». Κι η αλήθεια είναι ότι ο βλάξ πάλι θα το δεχτεί το επιχείρημα: μέχρι 10 έχουν το δικαίωμα προφανώς να κάνουν, αφού οι άλλοι έκαναν έντεκα!...Ας είμαστε επιεικείς!... Επιεικείς σε κάθε περίπτωση: ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιούται να διορίζει επί 38 χρόνια, γιατί οι άλλοι διόριζαν επί σαράντα ολόκληρα χρόνια... Ο Φλαμπουράρης κι ο Σταθάκης δικαιούνται να ξεχνούν περιουσιακά στοιχεία στο «πόθεν έσχες» τους, γιατί ο Τσοχατζόπουλος έκλεβε δισεκατομμύρια... Και πάει λέγοντας...
ΔΕΝ είναι υπερβολή, τα παραπάνω... Παράκρουση είναι, καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις η σύγκριση δεν είναι καν αριθμητική: «εμείς πουλάμε με πόνο ψυχής, οι άλλοι πουλούσαν με χαρά»! Εδώ ο βλάξ αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνον μαθηματικό το πρόβλημα, συμμετέχει κι ο συναισθηματικός κόσμος του πολιτευομένου... Και συναινεί, όπως ακριβώς συναινεί η απατημένη σύζυγος μόλις βλέπει τον οικογενειακό φίλο με γκόμενα: «μμμ... η δικιά μας είναι καλύτερη!...».
Ο ΟΠΑΔΙΣΜΟΣ δυστυχώς, είναι η εξήγηση αυτής της συμπεριφοράς και δεν αφορά μόνον τους αποδέκτες της επιχειρηματολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όλου του πολιτικού φάσματος: το ΠΑΣΟΚ διόριζε επικαλούμενο το κομματικό κράτος της Δεξιάς... Οι Νεοδημοκράτες ζητούσαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να φροντίσει τα «δικά μας παιδιά» επικαλούμενοι τις αδικίες του «πασοκικού κράτους»... Κι ο ΣΥΡΙΖΑ που απέρριπτε την πρακτική και των δύο, την επικαλείται για να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό... Κι όλα αυτά, ενώ όλοι ανήλθαν στην εξουσία καταδικάζοντας αυτά που αναπαράγουν!...
«Η ΗΘΙΚΗ δεν είναι ποτέ για τον γείτονα» λέει ο επιφανής Γάλλος φιλόσοφος Αλαίν: «Εκείνος που ασχολείται με τα καθήκοντα του γείτονα δεν είναι ηθικός, αλλά ηθικολόγος»... Κι από ηθικολογία χορτάσαμε!...
