Του Δημητρίου Νταφούλη
Την έκλεισα και έφυγα. Την τηλεόραση εννοώ που μας τρέλανε με τις συνταγές μαγειρικής, προβλέψεις και συμβουλές «σοφών» για μειώσεις στις συντάξεις και πολλές αναλύσεις οικονομολόγων και πολιτικών αναλυτών για το άγνωστο μέλλον της χώρας και του λαού της.
Πάτησα το κουμπί και πήρα το δρόμο προς το κέντρο της πόλης κάνοντας τον βραδινό περίπατο υγείας.
Το χάρηκα. Οι κεντρικοί δρόμοι φωταγωγημένοι με πολύχρωμα λαμπιόνια, καμπανούλες, αγγελάκια και αστέρια που λαμπυρίζουν, ελευθερώνουν τη σκέψη από το αγκαθωτό δίχτυ των προβλημάτων της καθημερινότητας.
Πολυκατοικίες λαμποκοπούν όπως και οι βιτρίνες των καταστημάτων που εξέχουσα θέση κατέχει ο Αϊ - Βασίλης.
Τον δικό μου Αϊ - Βασίλη τον βρήκα χωρίς το σακούλι του. «Πάει και φέτος, μουρμούρισα. Δεν έχει δώρο και 13η σύνταξη. Παραμύθι ήταν και πάει...
Εφτασα στην Κεντρική πλατεία. Τα πολλά φώτα κάνουν τη νύχτα μέρα. Στο κέντρο δεσπόζει το πανύψηλο χριστουγεννιάτικο δέντρο με την ωραία φάτνη στη βάση του. Εκεί σταματούν παππούδες - γονείς και εγγόνια! Προσκυνούν και εύχονται. Οι χριστουγεννιάτικες μελωδίες οδηγούν σε ουράνιους διαδρόμους.
Χριστούγεννα 2015! Πώς περνά ο χρόνος! Γιορτή για μικρούς και μεγάλους. Γιορτή χαράς και ελπίδας. Γιορτή αναγέννησης του ανθρώπου και ευκαιρία για νέο ξεκίνημα.
«Ευρεπίσου σπήλαιον» ψάλλει η εκκλησία μας υπενθυμίζοντας σε όλους μας τον ευπρεπισμό της ψυχής μας ώστε να γίνει «φάτνη» της Γέννησης του Χριστού μας για να κατανοήσουμε τον Θείο Λόγο Του για τον νέο τρόπο ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς, αφού μόνο η δική μας θρησκεία διδάσκει να αγαπάμε όχι μόνο τον Θεό αλλά και τον άνθρωπο, όχι μόνο το φίλο αλλά εκείνον που μας εχθρεύεται.
Στην έρημο της καθημερινότητας και της πολλαπλής κρίσης που ζούμε, τα Χριστούγεννα είναι όαση ψυχής.
Αυτή την ψυχή δεν πρέπει να τη χάσουμε. Χάσαμε την ποιότητα στη ζωή μας, ας μη χάσουμε την ίδια τη ζωή και την ψυχή μας!
Γι’ αυτή την ψυχή γεννιέται και φέτος ο Χριστός για να φέρει την πνευματική αναγέννηση στον άνθρωπο. Να φέρει την αγάπη για να σμίξει τους ανθρώπους και τους λαούς, να φέρει την αισιοδοξία, την ειρήνη και την ελπίδα πως μπορούμε να ζήσουμε και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Την κοινωνία του Θεού.
Οφείλουμε να «έλθουμε εις εαυτόν». Να αλλάξουμε τρόπο ζωής, σκέψης και δράσης. Μόνο που η ανακαίνιση και η αναγέννηση ξεκινούν πρώτα από τον καθένα μας προσωπικά.
Ετσι θα φωτίσουμε και τους άλλους και θα ζήσουμε αληθινά Χριστούγεννα, ζώντας την πνευματική μας παράδοση, την ορθόδοξη ταυτότητά μας.
Ετσι θα δούμε τον συνάνθρωπό μας και τα προβλήματά του που δεν λύνονται με τις ευχές της εξουσίας αλλά με έργο αγάπης στο όνομα του Χριστού όπως κάνει η εκκλησία μας την οποία και πρέπει να συνδράμουμε στο μεγάλο έργο της φιλανθρωπίας.
Χριστούγεννα δεν είναι μόνο οι υλικές απολαύσεις, η διασκέδαση και τα ταξίδια. Είναι και κάτι άλλο. Αυτό που μας θυμίζει ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: «Εορτάσσωμεν μη πανηγυρικός, αλλά θεϊκώς, μη κοσμικώς αλλά υπερκοσμίως». Όχι - λέει - με πανηγύρια αλλά όπως ο Θεός θέλει και σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοσή μας.
Τότε θα ανακαλύψουμε το «κάτι άλλο».
«Καλά Χριστούγεννα και Ορθόδοξα».
