* Από τον Κώστα Χατζή
Η είδηση ξαφνιάζει για την πρωτοτυπία της: Δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι θα μπορούν να σηκώσουν από τις τράπεζες και από τους ήδη περιορισμένους λογαριασμούς τους, τα μισά σε μετρητά και τα άλλα μισά μόνο με χρήση κάρτας…Έτσι αρχίζουν οι ‘παραλογές’ του τίτλου.
Φαντάζομαι τους γιατρούς τους φιλόλογους, αλλά και τους οικονομολόγους, να υπομειδιούν από την θρασύτητα της…εισπήδησης στα χωράφια τους, αλλά ας δείξουν λίγη υπομονή σε άλλο ένα σύμπτωμα του πολιτικού σουρεαλισμού που ζούμε.
Σε έναν αφορισμό του, λοιπόν, ο Ιπποκράτης γνωματεύει: «Γέροντες ευφορώτατα νηστείην φέρουσι, δεύτερον οι καθεστηκότες…». Αυτός είναι ο μισός αφορισμός (ο υπόλοιπος στο τέλος του σημειώματος) και στη σημερινή λαλιά μας αποδίδεται: «Οι γέροντες ανέχονται με μεγάλη ευκολία τη νηστεία, ακολουθούν (στο βαθμό της αντοχής τους) οι μεσήλικες».
Προβληματίζει κάπως ο αφορισμός του Ιπποκράτη, παραγωγικά ελπίζω, έστω και σαν ερεθισμός…παραϊατρικός. Φτάνει να φέρει κανείς στο νου του τις εικόνες-εδώ και μήνες-υπερήλικων, στημένων στις ουρές των τραπεζών. Αυτό το επαναλαμβανόμενο θέαμα το επονείδιστο για εμάς που το ανεχόμαστε, το επαχθές όχι μόνο για τα θύματα, αλλά και απεχθές, ως εκδήλωση πολιτικού πολιτισμού. Αλλά και οι ‘καθεστηκότες’ δεν φαίνονται να έχουν πολλή αντοχή στην «νηστεία»…Γεννιούνται κάποια απλά ερωτήματα.
α)Περνάει ο καιρός και ο καλοπροαίρετος πολίτης-καταθέτης θα περίμενε ένα σταδιακό χαλάρωμα των capital controls. Με το φημολογούμενο μέτρο δημιουργείται η αντίθετη εντύπωση.
β)Η χρήση του πλαστικού χρήματος, για την οποία και άλλες φορές έγινε αναφορά από τη στήλη, θα είναι ένα τεράστιο, όσο και δύσκολο, μέτρο εκσυγχρονισμού. Η επιτυχία του θα κριθεί από την αποδοχή του από τον κόσμο και από το κλίμα εμπιστοσύνης που θα δημιουργηθεί στις συναλλαγές.
Ακόμα και αν φανούν αδικαιολόγητες αντιδράσεις. Γι’ αυτό θα μετρήσουν πολύ τα κίνητρα που θα καθιερωθούν. Και γι’ αυτό δεν ξεκινάς από την ανήμπορη γιαγιά που βασανίζεται στημένη στις ουρές! Τις ουρές της ντροπής μας! Έλεος!
γ) Πριν λίγο καιρό, μετά τους κεφαλαιακούς ελέγχους, η κυρία Λούκα Κατσέλη, ως γενική καπετάνισσα των Τραπεζών μας, έκανε μια έκκληση, η οποία εκτός από ξάφνιασμα προκάλεσε και εύλογη θυμηδία. Ζήτησε από τους μικροκαταθέτες να βγάλουν τα λεφτά από το στρώμα και να τα ξαναβάλουν στις τράπεζες. Έτσι ώστε αυτές να διαθέτουν κεφάλαια και να ανταποκριθούν στον ρόλο τους. Σήμερα, με το φημολογούμενο μέτρο, η σκέψη οδηγείται σε πονηρές ατραπούς, κατ’ ανάγκη. Αφού με το «μισά μετρητά-μισά πλαστικό χρήμα» οι Τράπεζες θα πάρουν μια καλή ανάσα και μάλιστα με αδιακινδύνευτη πρόσοδο, μια καλή προμήθεια…Το συζητούμενο σχέδιο μοιάζει με αναγκαστική λαϊκή…ανακεφαλαίωση των Τραπεζών.
Οι γέροντες, εκτός από την Ιπποκράτεια αντοχή, μερικές φορές διαθέτουν και εκείνο που λέμε πικρό γεροντικό πείσμα. Ίσως από σώρευση πικρών διαψεύσεων…Ίσως από πίκρα για τα αδιέξοδα των νεότερων…Ίσως, και μάλλον αυτό είναι, γιατί αυτή η πίκρα είναι η ‘κοπριά’ πάνω στην οποία θα καρπίσει η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Έτσι δεν γίνεται πάντα; Κάπως έτσι και για να απαλυνθεί κάπως το κείμενο, φιλοξενείται στη στήλη ένα σκαναρισμένο απόσπασμα από συνέντευξη της ευειδούς κ. Κατσέλη στο ‘ΒΗΜΑ’ της 11ης Ιανουαρίου ( πριν από τις εκλογές!) .
Η κ. Κατσέλη θεωρείται εμπνεύστρια του ιστορικού «Λεφτά υπάρχουν», μιας έμπνευσης με αντίστοιχη αξιοπιστία των προβλέψεων για τη συμφωνία…Ότι ακριβώς χρειάζεται για να χαθεί όση εμπιστοσύνη απόμεινε στο λεγόμενο ‘πολιτικό προσωπικό’ και τη θέση της να πάρει η δηλητηριώδης καχυποψία…Η επιλογή δεν έγινε με προσωπικά κριτήρια, αλλά ως δείγμα ή παράδειγμα του πολιτικού σουρεαλισμού που καθιερώθηκε πια, και με τον οποίο δυστυχώς έχουμε εξοικειωθεί.
Το κλίμα που δημιουργείται επιβάλει να σταθούμε και στο υπόλοιπο μισό του Ιπποκράτειου αφορισμού, ως παραϊατρική βοήθεια, για το πώς «φέρουν», πώς αντέχουν τη «νηστεία» και οι νεότερες ηλικιακές ομάδες: «…ήκιστα μειράκια, πάντων δε μάλιστα, παιδία, τουτέον δε αυτέων ά αν τύχη αυτά εωυτέων προθυμότερα εόντα». Ερμηνευμένο, από τη θαυμάσια γλώσσα: «…ενώ οι νέοι έχουν ελάχιστη αντοχή, τα παιδιά και μεταξύ αυτών τα ζωηρότερα ανέχονται τη νηστεία με μεγάλη δυσκολία».
Και, προσθέτω, φεύγουν, μεταναστεύουν, δεν τα κρατάει ο τόπος!
xatzis@hotmail.com
