Μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και την αλλαγή καθεστώτος στις χώρες των Βαλκανίων δεν ήταν λίγες οι ελληνικές επιχειρήσεις, που λόγω φθηνών εργατικών χεριών (100 ευρώ το μήνα περίπου και αυτά μικτά) και χάριν μεγαλύτερου κέρδους μετέφεραν τις δραστηριότητές τους σ΄ αυτές.
Για την επιλογή τους αυτή επικρίθηκαν, βέβαια, έντονα απ΄ τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και ιδιαίτερα απ΄ τους Έλληνες εργαζομένους στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, μια που αρκετοί οδηγήθηκαν στην ανεργία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται και για τους ίδιους και για την εθνική οικονομία.
Στο μεταξύ προέκυψε η πρόσφατη οικονομική κρίση με τα γνωστά προβλήματα, ενώ ανακοινώνονται συνεχώς διάφορα μέτρα προκειμένου η κρίση να τιθασευθεί και να μειωθούν οι αρνητικές συνέπειές της για το άμεσο και απώτερο μέλλον.
Ενώ, λοιπόν, συμβαίνουν όλα αυτά, και ενώ υπάρχει έντονο πρόβλημα ρευστότητας και ανησυχία στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική αγορά, αρκετοί Έλληνες συνεχίζουν να συντηρούν μια κακή συνήθεια, που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση.
Συνεχίζουν, δηλαδή, να οργανώνουν εκδρομές σε γειτονικές πόλεις Βαλκανικών χωρών αλλά και της Τουρκίας με αποκλειστικό σκοπό τα φθηνά ψώνια που προσφέρονται σε αγορές, οι οποίες μερικές φορές στήνονται μόνο για τους Έλληνες, όπως κάποτε στήνονταν παιδαγωγικές Ακαδημίες ειδικά για τους Έλληνες. Για να γλιτώνουν, μάλιστα, οι εκδρομείς ορισμένα έξοδα διανυκτέρευσης, ταξιδεύουν, συνήθως, νύχτα και υφίστανται του κόσμου την ταλαιπωρία. Και όλα αυτά, για να προμηθευτούν ψώνια αμφιβόλου, πολλές φορές ποιότητας, παρότι αρκετά τέτοια και περίπου στις ίδιες τιμές διαθέτει, αν ψάξει κανείς, και η ελληνική αγορά.
Σίγουρα οι εκδρομές ομορφαίνουν τη ζωή μας και κάνουν καλά όσοι καταφέρνουν να διαθέτουν ένα ποσό για τουριστικά ταξίδια για λόγους αναψυχής αλλά και για να δουν και να γνωρίσουν τον κόσμο και τον πολιτισμό του.
Είναι, ωστόσο, απαράδεκτο, την ώρα που επικρίνουμε άλλους για τις επιλογές τους, την ώρα που η πολιτεία ψάχνει να βρει τρόπους στήριξης της ελληνικής αγοράς απ΄ τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, κάποιοι να ενισχύουμε με τον οβολό μας αγορές άλλων χωρών, ορισμένες απ΄ τις οποίες, μάλιστα, και μας προκαλούν και προσπαθούν, αδίκως, να μας εκθέτουν διεθνώς ως χώρα.
Όσοι, λοιπόν, λειτουργούμε κατ΄ αυτόν τον τρόπο, δεν νομιμοποιούμαστε να κατακρίνουμε άλλους για τις επιλογές τους, τη στιγμή που προκρίνουμε κι εμείς το προσωπικό μας κέρδος, για να ρυθμίσουμε τα του οίκου μας.
Η ελληνική αγορά αντιμετωπίζει προβλήματα για να αντιμετωπισθούν, δε χρειάζονται μόνο ωραία λόγια, διαπιστώσεις και κριτική για το τι κάνουν οι άλλοι. Χρειάζονται πράξεις και μάλιστα απ΄ όλους μας.
