Ούτε εκλογές, ούτε διαδοχές είπε ο Καραμανλής από τις Βρυξέλλες. Όπου, βεβαίως, άλλος ήταν ο σοβαρός λόγος για τον οποίο μετέβη, αλλά το «ψωμί» στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε δεν εντοπίστηκε τόσο στα αποτελέσματα της Συνόδου, όσο στα θέματα εσωτερικής επικαιρότητας που ταλανίζουν την ελληνική πραγματικότητα. Αυτά είναι που μας «καίνε» εμάς κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Να πούμε όμως, πριν πάμε στο «ψητό», ότι η συγκεκριμένη ήταν μία από τις πιο δύσκολες συνόδους των τελευταίων ετών, αυτή που έγινε προχθές στις Βρυξέλλες, με διπλό στόχο: τη διάσωση της οικονομίας και την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Και αφού η Άνγκελα τα... στύλωσε κανονικά (η συμπεριφορά της θα μπορούσε να παρομοιαστεί με εκείνη της Θάτσερ κατά το παρελθόν), τελικά συναίνεσε η Γερμανία στα μέτρα στήριξης της ευρωπαϊκής οικονομίας, ενώ η γαλλική προεδρία κατέθεσε ένα σαφές αποδυναμωμένο κλιματικό πακέτο, προκειμένου να συμβιβάσει τις «αντιφατικές φιλοδοξίες» τής Γερμανίας και της Πολωνίας.
Όλα αυτά για μας, δεν είναι όμως τόσο σημαντικά. Διότι εμείς έχουμε άλλους... καημούς, παρά το γεγονός ότι βεβαίως μας επηρεάζουν άμεσα και βεβαίως έχουμε υποστεί και θα υποστούμε και περαιτέρω τις συνέπειες και της οικονομικής κρίσης και βεβαίως της κλιματικής αλλαγής.
Εν πάση περιπτώσει, η συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού αναμενόταν από προχθές με μεγάλο ενδιαφέρον, όχι τόσο - για να το πούμε κομψά - σχετικά με τα αποτελέσματα της Συνόδου, όσο για να του τεθούν άλλα ερωτήματα «καυτά», όπως και η εσωτερική επικαιρότητα των τελευταίων ημερών. Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι μπορεί και να μην έδινε συνέντευξη Τύπου - αν και αποτελεί πάγια τακτική τού πρωθυπουργού μετά από κάθε Σύνοδο Κορυφής - ακριβώς για ν’ αποφύγει ν’ απαντήσει σε αυτού του είδους τα ερωτήματα. Τελικά, δεν ξέρουμε αν αυτές οι φήμες είχαν βάση ή όχι, αλλά ο Κ. Καραμανλής την έδωσε κανονικά τη συνέντευξη, όπως και κάθε άλλη φορά και απάντησε στα ερωτήματα που του τέθηκαν. Άλλωστε, κι αν ακόμη υπήρξε σκέψη να μη δοθεί η συνέντευξη, δεν νομίζω να κράτησε παρά λίγα λεπτά, γιατί αν έκανε κάτι τέτοιο, θα ήταν ολέθριο λάθος και τότε θα ήταν που θα λέγανε - και δικαιολογημένα - ότι «ο πρωθυπουργός κρύβεται», «δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα» και άλλα παρόμοια.
Τι είπε λοιπόν; Πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, και έστω και υπό την έννοια της άρνησης, για πρώτη φορά ο ίδιος στο δικό του λεξιλόγιο χρησιμοποίησε τη λέξη «διαδοχή». Η οποία, όπως καλά γνωρίζουμε, χρησιμοποιείται ευρέως τον τελευταίο καιρό και φυσικά τον αφορά προσωπικά. Είπε λοιπόν, ότι η χώρα αυτή τη στιγμή έχει κυβέρνηση και δη ισχυρή, διότι, όπως είπε, η ισχύς δεν μετριέται με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, που είναι πράγματι ισχνή, αλλά... σταθερή! Και ότι, τέλος πάντων, η χώρα έχει σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσει, όπως αυτό της οικονομικής κρίσης, και χρειάζεται «πηδάλιο και σοβαρό χέρι» για να αντιμετωπιστεί. Κατά συνέπεια, είπε, αυτό είναι το δικό μου μέλημα. Αυτό είναι το δικό μου μέλημα. Αυτό είναι το μέλημα και η προτεραιότητα της κυβέρνησης και όχι τα όποια σενάρια για εκλογές και διαδοχές, είπε. Και φυσικά το «μήνυμα» αφορά και στο εσωτερικό του κόμματός του, για εκείνους που ορέγονται εκλογές, διαδοχές ή και τα δύο.
Από κει και πέρα, έκανε βεβαίως κατόπιν ερωτήσεων, εκτεταμένη αναφορά στα γεγονότα των τελευταίων ημερών στο πνεύμα που είχε ήδη τοποθετηθεί, δηλώνοντας ότι η χώρα βίωσε μια δύσκολη στιγμή. Άλλοι ζητούσαν έκτακτα μέτρα, είπε. Άλλοι έγραφαν για ακραίες μεθόδους καταστολής. Σας λέω λοιπόν ευθέως: δεν τα πιστεύω αυτά. Πιστεύω ότι οι δημοκρατίες έχουν τη δυνατότητα να ξεπερνούν τις δύσκολες στιγμές. Το πρώτο που προέχει είναι να έχουμε την ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συναίνεση ώστε αυτού του είδους τα φαινόμενα - εννοώ την προσφυγή στη βία και στην καταστροφική μανία - να τα απομονώνουμε.
Με δυο λόγια «πάμε γι’ άλλα». Τα προηγούμενα τα αφήνουμε πίσω μας ή... έτσι νομίζουμε. Γιατί ο καιρός θα δείξει.
