Είναι γνωστό ότι το κακό και βίαιο συναρπάζει περισσότερο τους νέους μας και εντυπώνεται βαθύτερα στη συνείδησή τους, απ' ό,τι το καλό και ειρηνικό. Σ' αυτό σίγουρα συμβάλλει ο σύγχρονος τρόπος προβολής του, η αμεσότητα που δημιουργεί αυτός, καθώς επίσης και η πρώτη γραμμή προτεραιότητας που καταλαμβάνει αυτό στην καθημερινή ενημέρωση και ψυχαγωγία.
Το κακό, εν γένει, γίνεται μεγαλύτερο ακόμα για τους νέους μας, όταν αυτό χτυπά ύπουλα υπό τη μορφή των δήθεν «αθώων» παιχνιδιών. Σήμερα και μόνον η αναφορά στο σύγχρονο και μάλιστα ηλεκτρονικό παιχνίδι, μας τρομάζει. Μας τρομάζει η ποιότητά του. Η διαχρονική εξέλιξη, που μετέτρεψε το παιχνίδι από αθώο και εποικοδομητικό σε επικίνδυνο και ανθρωποκτόνο. Και αυτό, γιατί στην παιδική και εφηβική ηλικία αιχμαλωτίζει και κατακτά την νεανική ψυχή και την μετατρέπει σε υποχείριό του. Έτσι την οδηγεί σε δρόμους καταστροφικούς, που μπορούν να σκοτώσουν οτιδήποτε καλό και ανθρώπινο.
Τα δυσμενή αποτελέσματα των επιχειρήσεων αυτών του κακού βιώνουμε σήμερα στην κοινωνία μας: Με τη βία, τη βαρβαρότητα, τη σύγκρουση, την εγκληματικότητα, την απανθρωπιά και γενικότερα την έλλειψη σεβασμού στον άνθρωπο και στις αξίες. Και όλα αυτά οφείλονται, εν πολλοίς, και στην πνευματοκτόνα και ψυχοκτόνα τροφή που δίνουμε στη νεολαία μας υπό μορφήν βιντεοπαιχνιδιών και άλλων τηλεοπτικών εκπομπών που ανεξέλεγκτα μπαίνουν στα σπίτια μας και προβάλλουν στα παιδιά μας, ως πρότυπο ζωής, τη δύναμη του κακού. Και όχι μόνον αυτό, αλλά τη θεωρούν ακόμα και ως το μοναδικό μέσο υλικής προόδου του ανθρώπου. Και λέω υλικής, γιατί στα παιχνίδια αυτά, κυρίως, αυτή η αξία προβάλλεται. Η αξία της ύλης. Και αυτό σκόπιμα, γιατί αυτή είναι εκείνη που, κατά κανόνα, δημιουργεί τη σύγκρουση - επίκαιρη στις μέρες μας - και αναδεικνύει τους ήρωες των παιχνιδιών. Ήρωες, πρότυπα των νέων μας, πάνω στα οποία χτίζεται ο χαρακτήρας τους, καθιστώντας αυτούς βίαιους και κακούς με τραγικά αποτελέσματα στην ατομική, οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή.
Το πόσο επικίνδυνη είναι στη συμπεριφορά των νέων μας η παρακολούθηση βιντεοπαιχνιδιών με βίαιο και βάρβαρο περιεχόμενο, φαίνεται και σ' ένα περιστατικό που συνέβη στη μακρινή Ταϊλάνδη το περασμένο καλοκαίρι. Είδηση, η οποία μεταδόθηκε αστραπιαία σ' όλον τον κόσμο. Να, τι έλεγε - για να σας θυμίσω - η είδηση αυτή: Ένας 18χρονος Ταϊλανδός επηρεασμένος από το παιχνίδι «Grand Theft Auto IV» λήστεψε και δολοφόνησε έναν άτυχο ταξιτζή και στη συνέχεια μπήκε σε μονόδρομο της Μπανγκόγκ έχοντας στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου το δολοφονημένο οδηγό. Και αυτό το έκανε, προκειμένου να ζήσει μια συνηθισμένη σκηνή από το δημοφιλές αυτό παιχνίδι. Ο νεαρός αυτός, όταν συνελήφθη ομολόγησε στις αρχές ότι με τον τρόπο αυτό συμπεριφοράς του ήθελε να δει πόσο εύκολο είναι να κάνει στην πραγματική ζωή μια ληστεία ταξί, όμοια μ' αυτές που γίνονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Πρέπει δε να τονίσουμε για την ολοκληρωμένη ενημέρωση του αναγνώστη, ότι το παιχνίδι αυτό παρουσιάζει έναν κεντρικό «ήρωα» με τον οποίο ταυτίζεται ο παίχτης. Αυτός είναι ένας μετανάστης από την Ανατολική Ευρώπη, μέλος εγκληματικής συμμορίας που κλέβει αυτοκίνητα, μεταφέρει ναρκωτικά, πυροβολεί αστυνομικούς κ.ά. Και όμως αυτό το παιχνίδι, παρά το παιδοκτόνο περιεχόμενά του, είχε ελάχιστες αρνητικές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα να αποσπάσει στις Η.Π.Α. ενθουσιώδεις κριτικές. Επακόλουθο αυτών ήταν το ρεκόρ πωλήσεων που είχε με εννέα εκατομμύρια αντίγραφα την πρώτη βδομάδα της κυκλοφορίας του.
Αυτή η αναφορά στο συγκεκριμένο βιντεοπαιχνίδι αντιπροσωπεύει περίπου τη συμπεριφορά του μεγίστου μέρους της διεθνούς κοινωνίας σε παρόμοια παιχνίδια. Αυτή, όμως η αντίδραση δεν είναι η πρέπουσα. Δεν είναι αυτή που μπορεί να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας της νεολαίας εναντίον όλων εκείνων των κακών παραγωγών της σύγχρονης τεχνολογίας. Προς αυτή λοιπόν την κερδοσκοπική και μεθοδευμένη ίσως πρωτόγνωρη επίθεση εκμαυλισμού και ηθικοπνευματικής εξόντωσης της νεολαίας μας, θα πρέπει να αντιτάξουμε μια συγκροτημένη άμυνα. Και αυτή θα προέλθει μέσα από τη σωστή λειτουργία της παιδείας και της οικογένειας. Συνεπικουρούμενη, όπου χρειάζεται και όπου η δημοκρατία το επιτρέπει και από την εφαρμογή και την ισχύ του νόμου.
Για να γίνουν όμως αυτά χρειάζεται πρώτα - πρώτα να ξεκαθαρίσουμε ως πολιτεία και λαός, τι κοινωνία θέλουμε να φτιάξουμε. Να διαλύσουμε με λίγα λόγια την υπάρχουσα πολιτισμική μας θολούρα. Αυτό που λέμε, ότι είμαστε λίγο και από όλα. Αυτό κατά τη γνώμη μου όχι μόνον δεν λέει τίποτα, αλλά είναι και πολύ επικίνδυνο. Γι' αυτό πρέπει «εδώ και τώρα» να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Ή θα είμαστε με τις δυνάμεις του καλού και του πολιτισμού και προς τα κει θα στρέψουμε τη νεολαία μας ή διαφορετικά θα χαθούμε μέσα στη θολούρα και το κατακάθι της παγκόσμιας πολιτισμικής υποβάθμισης και αβεβαιότητας. Αυτήν που προωθούν, σκόπιμα, οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, οι οποίες επιδιώκουν το θάνατο των εθνικών πολιτισμών και την έλλειψη ιδανικών και προτύπων, για να μπορέσουν έτσι να πετύχουν την αγελοποίηση της ανθρωπότητας και να την οδηγήσουν όπου αυτοί θέλουν.
Δυστυχώς, σ' αυτό το δίλημμα φτάσαμε με δική μας υπαιτιότητα. Γιατί αφήσαμε να μπαίνουν στον τόπο μας και μέσα στο σπίτι μας εντελώς ανεξέλεγκτα και άκριτα όλα τα προβατόσχημα ιδεολογήματα και έργα της σύγχρονης τεχνολογίας. Γιατί σκοτώσαμε την αρετή. Γιατί δημιουργήσαμε και φουντώσαμε την υλική και πολιτισμική διαφθορά. Γιατί ξεχάσαμε στην πράξη τις ορθόδοξες χριστιανικές αξίες. Τα διαχρονικά ηθικά διδάγματα των κλασικών μας φιλοσόφων: Του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη.
Επειδή, όμως ο θυμόσοφος λαός μας λέει: «Ποτέ δεν είναι αργά», γι' αυτό, έστω και τώρα, ας προσέχουμε τι μπαίνει στο σπίτι μας υπό μορφήν βιντεοπαιχνιδιών, τηλεοπτικών εκπομπών ή άλλων σχετικών μέσων για να σταματήσουμε έτσι τη βία, τη διαστροφή και την ηρωοποίηση των εγκληματιών, που θέλουν να προβάλουν οι θιασιώτες του εύκολου πλουτισμού και οι διεφθαρμένοι διαμορφωτές της σύγχρονης κοινωνίας.
Νομίζω, ότι αυτός ο αγώνας είναι πολύ καλός. Και σ' αυτόν θα πρέπει να μπούμε όλοι μας. Για να μην υποκύψει ο πολιτισμός στη δύναμη του κακού και της οπισθοδρόμησης. Ας το επιχειρήσουμε λοιπόν.
