* Του κ. Ιωάννη Μακρυγιάννη, προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας
Το ασφαλιστικό πρόβλημα αποτέλεσε ένα από τα κυρίαρχα σημεία, αντιπαράθεσης μεταξύ των κυβερνήσεων και των ασφαλισμένων τα τελευταία χρόνια. Εννοιες όπως ελλείμματα, αποθεματικά, αποδόσεις, κύριες και επικουρικές συντάξεις, τριμερής και διμερής συμμετοχή εργαζομένων και εργοδοτών βρισκόταν στην καθημερινή συζήτηση του Έλληνα εργαζομένου, επαγγελματία, επιστήμονα. Βασικό σημείο αναφοράς ποιες και πόσες είναι οι ασφαλιστικές μου υποχρεώσεις, τι θα πάρω ως σύνταξη μετά τη συμπλήρωση 35 χρόνων υποχρεωτικής ασφάλισης και 39 για πλήρη σύνταξη στο ΤΣΑΥ.
Υπάρχει οικονομική βιωσιμότητα και επάρκεια παροχών για να ανταποκριθεί ένα κοινωνικό σύστημα ασφάλισης στις σημερινές συνθήκες εργασίας; Υπήρξε σωστή διαχείριση των εισπραττομένων εισφορών και των αποθεματικών των ταμείων όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί δημιουργήθηκαν τα μεγάλα ελλείμματα και πουύπήγαν τα χρήματα που προορίζονταν για τον ιερό σκοπό της μελλοντικής συνταξιοδότησης των ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας. Οι διαπιστώσεις αυτές έγιναν επειδή οι προοπτικές του ασφαλιστικού συστήματος ήταν οδυνηρές, οι κυβερνήσεις από το 1992 με τον νόμο Σιούφα 2084/92 και νόμοι Ρέππα 3029/03 και 3232/04 προσπάθησαν να εισάγουν ασφαλιστικές πρωτοβουλίες- μεταρρυθμίσεις για την επίλυση του προβλήματος.
Η καθιέρωση τριμερούς χρηματοδότησης η ενίσχυση προβληματικών ταμείων (ΛΑΦΚΑ)- οι ενοποιήσεις ταμείων- η κατηγοριοποίηση των εισφορών και των συντάξεων- και η επιχορήγηση 1% του ΑΕΠ για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ΙΚΑ, όλα αυτά όμως δεν απέδωσαν. Τα προβλήματα των ταμείων διογκώνονται, τα ελλείμματα μεγαλώνουν, οι συντάξεις είναι καθηλωμένες, οι χαμηλότερες της Ευρωπαϊκής ζώνης, οι συνταξιούχοι δυσανασχετούν.
Χρειάζεται μια νέα μεταρρύθμιση ο νόμος 3655 μία πρωτοβουλία της κυβέρνησης για ασφαλιστική αναδιοργάνωση. Εδώ ενοποιούνται τα ταμεία, υποχρεωτικώς χωρίς αναλογιστικές μελέτες βιωσιμότητας και τεκμηριωμένες προβλέψεις απόδοσης των αποθεματικών για καλυτερεύσεις των παροχών σύνταξης και υγείας. Η καλυτέρευση του λειτουργικού κόστους του ΤΣΑΥ που είναι 3,5% επί του συνόλου των δαπανών δηλαδή 155 ευρώ ανά ασφαλισμένο έναντι 195 ευρώ στο ΙΚΑ και 311 στο ΟΤΕ δεν μας πείθει! Η προοπτική μείωσης των επικουρικών στο 50% δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα, συρρίκνωσης της συνολικής σύνταξης που θα πρέπει να διορθωθεί άμεσα με άλλες παραμέτρους. Η σύσταση ασφαλιστικού κεφαλαίου αλληλεγγύης γενεών (ΑΚΑΓΕ) που θα τροφοδοτείται από το 4% των εσόδων του ΦΠΑ ετησίως, και των αποκρατικοποιήσεων. Είναι μια ελάχιστη οικονομική ενίσχυση μπροστά στα 47,48 δισ. που είναι οι ετήσιες ανάγκες του ασφαλιστικού συστήματος. Εκείνο που οφείλουμε όλοι οι υγειονομικοί να διασφαλίσουμε με την εφαρμογή του νέου νόμου 3657/08 είναι:
Α) Η διόρθωση της ανισότητας νέων και παλαιών υγειονομικών με ενίσχυση των ασφαλισμένων μετά το 1992 μέσω ειδικών λογαριασμών με ψήφιση σχετικής Υπουργικής Απόφασης.
Β) Η διασφάλιση της σύνταξης των μονοσυνταξιούχων.
Γ) Η διασφάλιση της περιουσίας του ΤΣΑΥ στο ενοποιημένο ταμείο- Το χαρτοφυλάκιο του ΤΣΑΥ είναι σήμερα 1,3 δισ. ευρώ.
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ: 450 εκατ. ευρώ.
ΧΡΕΟΓΡΑΦΑ: 825 εκατ. ευρώ.
ΑΚΙΝΗΤΑ: 25 εκατ. ευρώ αντικειμενικής αξίας. Από τα χρεόγραφα τα 365 εκ. ευρώ σε μετοχές ΤΡΑΠΕΖΑΣ 87%, ΟΤΕ 5%, ΟΠΑΔ 2,5%, ΕΛΠΕ 1,5%, ΔΕΗ 1%, ΛΟΙΠΑ 3%.
ΟΜΟΛΟΓΑ 365 εκ. ΕΥΡΩ σταθερού επιτοκίου 6%.
20 εκατ. ευρώ κυμαινομένου επιτοκίου.
35 εκατ. δομημένα.
ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ 60 εκατ.
Δ) Η καλυτέρευση των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών εφάμιλλες ευρωπαϊκών χωρών. Η δυναμική ανάπτυξης του ενοποιημένου ταμείου εξαρτάται από δύο σημαντικούς παράγοντες. Οφείλει το κράτος σε συνεργασία με την ενοποιημένη διοίκηση να διασφαλίσει ως κόρη οφθαλμού τη σωστή οικονομική διαχείριση των αποθεματικών και των αποδόσεών τους. Να λύσει το τεράστιο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής συμβάλλοντας και το ίδιο στις οικονομικές του υποχρεώσεις και να δημοσιοποιεί κατ΄ έτος τους ισολογισμούς των ταμείων αποδεικνύοντας τη χρηστή διαχείρισή τους. Εμείς ως συνδικαλιστές και εκπρόσωποι των υγειονομικών στο ενοποιημένο ταμείο πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους και προτάσεις για την καλύτερη διοίκηση και διαχείριση του ταμείου, τη διασφάλιση των περιουσιακών μας στοιχείων με περαιτέρω αξιοποίησή τους. Νέες ιδέες για δημιουργία επαγγελματικού ταμείου ή ταμείων αλληλεγγύης και ενίσχυσης των συντάξεων βρίσκεται στους επόμενους στόχους μας.
